หน้าที่การงานของมิ่งขวัญมันกำลังไปได้ดีเยี่ยม แต่มักจะติดอยู่ตรงที่เธอไม่ค่อยมีเวลาสวีทหวานกับสามีเหมือนเช่นก่อน ร่างกายอ่อนล้าเหนื่อยจากการเข้ามาช่วยต้อนรับแขกที่เข้ามาพักในช่วงซัมเมอร์ พอกลับถึงบ้านก็ไม่มีแรงพอที่จะตอบสนองความต้องการของสามี
"หนูว่าคุณมิ่งขวัญไปพักดีกว่านะคะ ยืนต้อนรับแขกมาทั้งวันแล้วส่วนที่เหลือทางนี้เดี๋ยวหนูจัดการต่อเองค่ะ"ช่วงนี้มีพนักงานลาพักร้อนพาครอบครัวไปเที่ยวทำให้มิ่งขวัญต้องลงมาช่วยทำหน้าที่เป็นพนักงานต้อนรับอยู่ตรงเคาน์เตอร์แทนติดต่อกันอยู่หลายวัน
"ไข่หวานไหวเหรอ นี่พึ่งจะบ่ายโมงเองนะช่วงนี้แขกก็เข้ามาพักในโรงแรมของเราเยอะด้วย"
"ไหวสิคะ คุณมิ่งขวัญไปพักเถอะค่ะไข่หวานไหว"
"เอาอย่างนั้นก็ได้ แต่ถ้าไม่ไหวให้คนไปตามขวัญได้ที่ห้องทำงานเลยนะไม่ต้องเกรงใจ"
"ค่ะ"มิ่งขวัญเดินมุ่งหน้าหลับไปยังห้องทำงานของตนเองโดยระหว่างทางเธอดันไปสะดุดสายตาเข้ากับร่างของพ่อหนุ่มร่า
