ตำหนักเย็น
บริเวณสระบัวรกร้าง
บัดนี้องค์หญิงน้อยถูกทหารหลวงมัดมือและเท้าเอาไว้อย่างแน่นหนา พร้อมหินขนาดใหญ่เพื่อถ่วงศพมิให้ลอยขึ้นจากสระดังกล่าวนั้นขึ้นมาได้ โดยที่พระนางมิอาจทำอะไรได้เลย ยังคงนอนนิ่งอยู่เช่นนั้นปล่อยให้ทหารหลวงมัดเชือกจนเสร็จเรียบร้อยเตรียมพร้อมโยนร่างลงในสระบัวดังกล่าว
“โอ๊ยยยย!!! สวรรค์เหตุใดข้าจะต้องมาพานพบเหตุการณ์เช่นนี้ ยังไม่ได้ทำอะไรเลยจะตายก่อนแล้วรึ” องค์หญิงน้อยรำพึงรำพันอยู่ภายในพระทัย ก่อนจะเบิกพระเนตรกว้างเมื่อทหารหลวงโยนพระนางลงไปในสระน้ำทันที
“เหวอออ! ไม่นะ!!!” สุรเสียงร่ำร้องออกมาทันที
“ตูมมม!!!” พื้นผิวน้ำแตกกระจายพร้อมร่างพระสนมบ้าจมดิ่งลงก้นสระอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นเอง
เป็นจังหวะเดียวกับที่พระวรกายเลือนรางขององค์ชายเก้าและเทพศาสตราพร้อมหวังซุนเย่ปรากฏขึ้นมาทันที บริเวณภายในตำหนักเย็น ห่างจากสระบัวรกร้างเป็นระยะทางสองช่วงตำหนัก
“ตูมมม!!!” เสี
