ลี่เฉิน

1615 Words

ตำหนักที่ 3 ลี่เฉิน ภายในห้องนอน อีกไม่ถึงหนึ่งชั่วยามฟ้าก็จะสว่างแล้ว หากแต่หลี่ฮองเฮายังคงเด้งไปเด้งมาอยู่บนเตียง นางถูกจับให้นอนหงายอยู่ขอบเตียง สองขาถูกถ่างออกกว้าง กาบหอยบอบช้ำจากการถูกใช้งานเป็นเวลานาน “พับ พับ พับ” หลี่ฮองเฮาไม่เหลือเรี่ยวแรงแม้แต่จะเปล่งเสียงอ้อนวอนให้เจ้าขันทีปลอมผู้นี้หยุด “อืมม อืมม อืมม” หวังเฟิงครางออกมาด้วยความสุขสม นี่เป็นน้ำที่หกของคืนนี้ เขามองดูหลี่ฮองเฮาที่ขาทั้งสองถูกถ่างออกกว้าง กาบหอยนางเริ่มมีน้ำขาวขุ่นไหลซึมออกมา “พรวด!” หลังถอดถอน น้ำขาวขุ่นจำนวนมากไหลออกจากประตูหยก หวังเฟิงค่อยๆ เดินไปหยิบอ่างน้ำและผ้าสะอาด “ฮองเฮา ต่อไปนี้เราจะมาหาท่านทุกคืน เพียงแต่ยามเช้าเราไม่อาจอยู่รับใช้ท่านได้” หวังเฟิงใช้ผ้าสะอาดชุบน้ำเช็ดไปตามหอยกาบและร่างกายนาง เขาทำความสะอาดนางทุกส่วน แม้แต่ผ้าปูเตียงก็จัดการเปลี่ยนใหม่ให้นาง ตำหนักเย็น หวังเฟิงเข้ามาในห้องพ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD