สาวใช้ที่ 4
รังแกข้าหรือ
จินอี๋โกรธจนหน้าแดงก่ำ หลายปีที่ผ่านมา มีแต่นางที่รังแกผู้อื่น ไหนเลยเคยถูกผู้คนรังแกเช่นวันนี้ นางเดินออกจากร้านค้า ไปหาเสี่ยวจิวที่รออยู่ภายในเหลาอาหารฝั่งตรงข้าม
เนื่องจากนางทราบว่า สตรีพอเข้าร้านขายเครื่องประดับ ต้องใช้เวลาอยู่ภายในร้านนานพอสมควร นางจึงสั่งให้สาวใช้และผู้คุ้มกันทั้งหลาย ข้ามฝั่งไปรับประทานอาหารที่เหลาอาหารฝั่งตรงข้ามรอ
“เสียวจิว เจ้าไปเดินเล่นเป็นเพื่อนข้า” นางเข้ามาภายในร้าน ก็ฉุดลากเสียวจิวที่รับประทานอาหารอยู่ออกนอกร้านทันที
“เดียวๆ พี่จินอี๋ ท่านจะพาข้าไปไหน”
เสี่ยวจิวยังรับประทานไม่อิ่มเลย นางเพิ่งนั่งลงกินอาหารได้ครู่เดียวเอง
“ไปรังแกคน” นางเดินนำเสี่ยวจิวเข้ามาในร้าน ภายในร้านยามนี้ เต็มไปด้วยหญิงสาวในอาภรณ์หรูหรามากมาย หญิงสาวในที่นี้หากไม่ใช่คุณหนูตระกูลใหญ่ ก็เป็นนายหญิงใหญ่จากครอบครัวมีอันจะกินในเมืองแห่งนี้
“ไม่ซื้อก็หลบไปเก
