Chapter 42
KAYDAN POV
HINDI ko pinansin ang mga tawag sa akin. Dumiretso ako sa sasakyan kong nakaparad lang sa tapat ng KAM building . Nanatiling nakaupo sa harapan ng manibela nakatingin sa kawalan.
Gustuhin ko mang manatili pero hindi p'wede, hirap na hirap akong pigilan itong damdamin ko. Ngayon ramdam na ramdam ko ang mga pasakit na ginawa ko noon kay Kassandra, ang pambabalewala at parang estranghero ang turing ko sa kanya. Pero hindi ko makuhang paandarin palayo ang sasakyan
I was torn between turning back inside and take her into my arms tell her that. At gusto ko sabihin na minsan ay naging akin siya.
Ibinagsak ko ang aking ulo sa headrest at pumikit. Inaala ko ang mga nakaraan, from the very first night i met her.
Oh, Kassandra! Paano at ano ang gagawin ko, maging akin ka
