Pretty Two 04 กลัว
1608 Words
วันต่อมา...
โมเดลิ่ง SN
“น้องสาววววว~โดนขอแต่งงานเหรอจ้ะ?” เมื่อเข้าบริษัทมาปุบเสียงพี่ลูกหมากก็ดังขึ้นและถามอย่างตื่นเต้นเพราะว่าเมื่อวานฉันลงรูปพร้อมแคปชั่นโดนขอแต่งงานไปแล้วจ้าาา~
“ใช่จ้า^0^”
“โอ๊ยยย!!ทำไมมันเริ่ดขนาดนี้เนี่ยอิจฉา ๆ คนสวยของเราจริง ๆ เลยยยย”
“ไม่ต้องอิจฉาเลยค่ะซันได้ยินว่าไปติดเด็กนิคะ” ฉันแกล้งแซวกับข่าวที่ได้ยินมาว่าพี่ลูกหมากกำลังสุมคบเด็กรุ่นน้องอยู่
“ต๊ายยยย!!ไปรู้มาจากไหน๊ข่าวมั่วจ้า!!” เสียงสูงขนาดนี้เชื่อได้ไหม?
“ยังไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรค่ะซันเชื่อว่าพี่ลูกหมากต้องได้พบเจอคนดี ๆ อย่างแน่นค่ะ” หมับ!!พี่ลูกหมากเข้ามากอดฉันแน่น
“ซันนี่พี่ดีใจจริง ๆ นะที่ซันนี่ได้มีความสุขกับชีวิตได้พบเจอคนที่รักพี่ยินดีด้วยนะเรื่องงานแต่งงาน”
“ขอบคุณนะคะเพราะพี่เลยทำให้ซันมาไกลขนาดนี้”
“จ้า~ งั้นวันนี้พี่ไปก่อนต้องพาเด็กไปแคสงานแล้วก็อย่าลืมนะวันนี้ซันมีถ่ายแบบและสัมภาษณ์กับนิตยสาร AAA”
“ไม่ลืมแน่นอนค่ะถ้าลืมเดี๋ยวป้ามะลิก็บอกเองแหละค่ะ” วันนี้ฉันมีสัมภาษณ์และถ่ายแบบเรื่องเกี่ยวกับธุรกิจและวงการพริตตี้วันนี้ก็จะอยู่บริษัทแค่ครึ่งวันเท่านั้น
“ไปนะ”
“เดินทางดี ๆ งานปัง ๆ ค่าาา~”
เวลาต่อมา...
สตูดิโอของนิตยสาร AAA
“วันนี้ถ่ายงานและสัมภาษณ์เสร็จก็ไม่มีอะไรแล้วค่ะ คุณซันนี่สามารถกลับบ้านพักผ่อนได้เลย” เมื่อมาถึงสตูดิโอป้ามะลิก็บอกเกี่ยวกับตารางของฉันวันนี้ที่ไม่มีอะไรแล้ว
“ค่ะ งั้นรบกวนป้าสั่งดอกไม้ให้สักช่อได้ไหมคะ?”
“ได้ค่ะรับเป็นดอกอะไรดีคะ?” ป้ามะลิถาม
“อืม...ดอกกุหลาบสีชมพูค่ะว่าจะแวะไปไหว้แม่กับพ่อหน่อยไม่ได้ไปนานแล้วด้วย” หลังจากย้ายมาอยู่คอนโดกับพี่ไซต์ฉันก็ปล่อยบ้านให้เช่าส่วนอัฐิก็ย้ายไปไว้ที่วัดเรียบร้อยแล้วฉันจะแวะไปบ่อย ๆ แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปเลย
“ได้เลยค่ะป้าจะจัดการให้เอง”
“แล้วคอนเซ็ปการถ่ายแบบวันนี้คืออะไรเหรอคะ?” ฉันดันลืมเรื่องสำคัญไปซะได้น่ะสิรู้ว่ามีสัมภาษณ์และถ่ายแบบแต่ไม่รู้ว่าต้องใส่ชุดแบบไหนโป๊เกินไปเดี๋ยวพ่อบ่น
พ่อที่ไม่ได้แปลว่าพ่อ อิอิ
“เป็นแนวนักธุรกิจนะคะ”
“อ่อได้เลยค่ะ งั้นเข้าไปข้างในกันเถอะค่ะใกล้ได้เวลาแล้วด้วย” ฉันบอกป้ามะลิก่อนจะเดินเข้าภายในก็พบว่าตอนนี้ทุกคนกำลังเตรียมสถานที่อยู่นั่นเอง
“สวัสดีค่ะคุณซันนี่^^” และก็มีคนเดินเข้ามาทักทายเธอเป็น บก.ของหนังสือเล่มนี้
“สวัสดีค่ะคุณพายรี่ ขอบคุณที่ติดต่อและให้ความสนใจเกี่ยวกับธุรกิจเรานะคะ”
“แน่นอนค่ะเพราะว่าตอนนี้ไม่มีโมเดลิ่งไหนเด็ดและดีเท่าของ SN แล้วค่ะไม่ว่าใครก็อยากไปเป็นพริตตี้ที่ SN ทั้งนั้นนี่ถ้าพายไม่ติดว่าเป็น บก.แล้วว่าจะไปสมัครสักหน่อยค่ะ” คุณพายรี่พูดกันอย่างเป็นกันเองเพราะเราได้พูดคุยกันมาก่อนหน้านี้แล้ว
“งั้นถ้าวันไหนอยากเปลี่ยนงานลองไปที่บริษัทดูนะคะทางเรายินสอนและติวให้อย่างหนักเลยค่ะ”
“ขอบคุณค่ะงั้นเราไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อสัมภาษณ์กันดีไหมคะ?”
“ได้เลยค่ะ” และหลังจากนั้นฉันก็ไปเปลี่ยนเสื้อเป็นชุดที่ทางนิตยสารเตรียมเอาไว้ให้ ซึ่งในการสัมภาษณ์ก็จะมีการถ่ายแบบไปด้วยเหมือนถ่ายรายการแต่เป็นภาพนิ่งเท่านั้นเอง และก็จะเปลี่ยนอีกชุดสำหรับการถ่ายแบบโดยเฉพาะ
“เชิญเข้าเฟรมเลยนะครับ” ซึ่งฉันจะตอบคำถามที่คุณพายรี่ถามอยู่นอกกล้องฉันก็ตอบสัมภาษณ์และถ่ายภาพบรรยากาศไปด้วย ถือว่าเป็นคอนเซ็ปที่น่าสนใจมากเลย
“สวัสดีอีกครั้งนะคะคุณซันนี่รบกวนแนะนำตัวสั้น ๆ หน่อยค่ะ”
“ค่ะ สวัสดีค่ะชาวนิตยสาร AAA ที่น่ารักทุกท่านนะคะดิฉันซันนี่ CEO ของโมเดลิ่ง SN เป็นบริษัทจัดการหาพริตตี้ เอ็มซี และดีเจอย่างมืออาชีพ รวมทั้งนางแบบ นายแบบด้วยค่ะ^^” ระหว่างการสัมภาษณ์กล้องก็ถ่ายไปด้วยอย่างต่อเนื่องในมุมต่าง ๆ
“ได้ข่าวว่าตอนนี้อายุยังน้อยอยู่เลยไม่ทราบว่าเท่าไหร่แล้วคะ?”
“ตอนนี้ก็ 22 แล้วค่ะเรียนจบเรียบร้อยแล้วค่ะ”
“ว้าวมากเลยค่ะ! ตอนนี้คุณซันนี่กลายเป็นไอดอลของวัยรุ่นหลาย ๆ ท่านไปแล้วนะคะรู้สึกยังไงบ้าง?”
“ก็ดีใจค่ะ ที่เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับวัยรุ่นและเยาวชนรุ่นใหม่ค่ะ ฉันรู้ว่าทุกคนมีความสามารถเป็นของตัวเองเพียงแต่ต้องมองหามันให้เจออาจจะใช้เวลาแต่ฉันคิดว่ามันต้องคุ้มค่าอย่างแน่นอนค่ะ^^”
“ทราบมาว่าคุณซันนี่เรียนเกี่ยวกับป่าไม้มาซึ่งห่างไกลจากอาชีพตอนนี้มากมีการปรับตัวยังไงหรือใช้แนวทางไหนในการทำงานบ้างคะ เพราะว่าไม่ได้เรียนเกี่ยวกับธุรกินอาจจะเป็นเรื่องยากในการบริหารงานหน่อย”
“ใช่ค่ะ ยากมากกกกกก” ฉันหัวเราะและยิ้มตลอดการสัมภาษณ์
“แต่ว่าฉันมีพี่ไซต์ค่อยสอนค่ะที่เรียนมากส่วนมากก็เกี่ยวกับต้นไม้ ใบหญ้า สัตว์ป่าและการเดินป่าซะส่วนมากถ้าไม่ได้พี่ไซต์ก็ยากอยู่เหมือนกันค่ะเพราะการดูแลพนักงานและการบริหารเป็นเรื่องยากและละเอียดอ่อน...” ฉันนั่งให้สัมภาษณ์ตามที่ได้รับสคริปมาไปเรื่อย ๆ
“ค่ะ และสุดท้ายเราของแสดงความยินดีกับว่าที่เจ้าสาวด้วยนะคะ”
“ขอบคุณมากค่ะ”
“คัท!!ครับ สุดยอดมากเดี๋ยวคุณซันนี่พักเบรกก่อนและเปลี่ยนเสื้อผ้านะครับเราจะถ่ายกันชุดเดียวเท่านั้นคุณซันนี่ยังไหวไหมครับ?” ผู้กำกับเดินเข้ามาบอกและถามฉัน
“ไหวค่ะพักนิดหน่อยก็พอจะได้เลิกงานกันเร็ว ๆ ด้วย”
“ได้ครับ”
ฉันเดินออกมาจากฉากแสบตาอยู่เหมือนกันเพราะว่าตรงนั้นต้องใช้แสงไฟจำนวนมากในการถ่ายภาพและคำถามก็เยอะซะเหลือเกิน แต่ฉันไม่อยากพักบ่อย ๆ เลยเอาทีเดียวให้เสร็จไปเลย
“เหนื่อยไหมคะคุณซันนี่เล่นสัมภาษณ์ทีเดียวแบบนี้ความจริงถ้าต้องการพักก็บอกเราได้นะคะ” คุณพายรี่เดินเข้ามาพร้อมเอาน้ำดื่มมาให้ด้วย
“ซันอยากให้มันจบทีเดียวน่ะค่ะทุกคนจะได้พักกันเร็ว ๆ ด้วย ป้ามะลิคะ” ฉันหันไปเรียกเลขา
“คะ คุณซันนี่”
“เดี๋ยวสั่งขนมและเครื่องดื่มมาให้ทีมงานหน่อยนะคะ” ฉันบอกไป
“เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณซันนี่แค่คุณมาเป็นแขกให้เราก็ขอบพระคุณมากแล้วค่ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ซันเลี้ยงเองการสัมภาษณ์ครั้งนี้ก็เป็นความก้ามหน้าของซันอีกก้าวเหมือนกันค่ะ”
“เอ่อ ขอโทษนะคะ...” และระหว่างนั้นก็มีสไตร์ลิสเดินเข้ามาสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก เกิดอะไรขึ้น?
“มีอะไรเหรอลิ้นจี่?” คุณพายรี่ถาม
“คือว่าชุดที่จะใส่ถ่ายน่ะค่ะเราหยิบมาผิด... เอ่อ มันไม่ตรงตามที่ตกลงกันไว้” คิดว่าเรื่องอะไร
“งั้นซันเอาขอดูชุดได้ไหมคะถ้าใส่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอก ซันเรื่องมากอยู่แล้ว”
“ได้เลยค่ะคุณซันนี่เชิญทางนี้เลยค่ะ” ฉันเดินตามสไตร์ลิสไปพร้อมทุกคน
ห้องแต่งตัว
“คือชุดนี้แหละคะ....”
“ซันเป็นพริตตี้ใส่ชุดเซ็กซี่มาก็เยอะเหมือนกันแต่นี่เป็นชุดที่โป๊ที่สุดเลยค่ะ” ฉันมองชุดตรงหน้าก่อนจะพูดออกไป
“ขอโทษด้วยค่ะ!!ขอโทษนะคะคุณพายรี่ลิ้นจี่ไม่ได้ตรวจงานให้ดีเองเพราะมาจากร้ายประจำ”
“ลิ้นจี่!!แล้วแบบนี้จะเอายังไงติดต่อร้านและบอกให้เขาส่งชุดเดิมมาเลย!!!เดี๋ยวนี้!!” เฮ้อออ!!จากจะเลิกไวต้องช้าเหรอเนี่ย
“มะไม่ได้แล้วค่ะคือลิ้นจี้โทรไปแล้วและเขาบอกว่าลูกค้าเอาไปและไปต่างประเทศแล้วค่ะ”
“โอ๊ยยยย!!อยากจะบ้าตาย!!ทำงานมาตั้งนานแต่ทำไมไม่รอบครอบแบบนี้หาชุดจากที่ไหนได้บ้างเนี่ย?!”
“ซันใส่ก็ได้ค่ะเพราะยังไงซันก็เคยเป็น...ไม่สิ ก็ยังเป็นพริตตี้อยู่การใส่แบบนี้ก็เป็นการแสดงในเห็นของความแตกต่างระหว่างลุค CEO กับการเป็นพริตตี้ไม่ใช่เหรอคะ?” ฉันอยากถ่าย ๆ ให้เสร็จแม้ว่าถ้าถ่ายไปแล้วอาจจะโดนพี่ไซต์งอนก็ตาม T^T
“เอางั้นเหรอคะถ้าคุณซันนี่โอเคพายก็โอเคคะ ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะกลับไปแล้ว”
“เรื่องแบบนี้มันผิดพลาดกันได้ค่ะซันเข้าใจเราเปลี่ยนชุดกันดีกว่านะคะจะได้เสร็จและกลับบ้านพักผ่อน”
“ได้ค่ะ”
“ขอบคุณคุณซันนี่มากเลยนะคะไม่งั้นลิ้นจี่ต้องโดนคุณพายรี่บ่นอีกยาวแน่เลย ขอบคุณนะคะนางฟ้าของลิ้นจี่*0*”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะไปกันได้แล้ววววววว”
แม้ว่าหน้าจะยิ้มแย้มแต่ภายในกำลังกลัว....
กลัวพี่ไซต์ดุง่าาาา~
- Writer
