พระราชวังหลวงซางเป่ย
“บัดซบสิ้นดี!”เสียงสบถดังกระหึ่มไปทั่วห้องทรงงาน
ฮ่องเต้น้อยอินอวิ๋นฉวี่ถึงกับพระพักตร์สั่นระริก เมื่อสาสน์ด่วนส่งตรงมาจากอุปราชหยวนเป่ย เสด็จอาของพระองค์แจ้งข่าวของพระชายาฟางเยี่ยนลี่สิ้นพระชนม์อย่างสงบ ด้วยสาเหตุมาจากอาการประชวรของพระนางที่เป็นโรคประจำตัวเกิดกำเริบขึ้นและทรุดลงไปอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งจากไปในที่สุด
ฟิ้วววว!!! สาสน์ด่วนถูกปาลงไปที่พื้นด้วยแรงพิโรธยิ่งนัก
“เสี่ยวฉิงจื่อ!”สุรเสียงตวาดก้องเรียกหาขันทีคนสนิท
หากแต่ไร้สิ้นเสียงขานรับตอบกลับมาของขันทีเสี่ยวฉิงจื่อแต่อย่างใด
“เจ้าเสี่ยวฉิงจื่อ!!!”ครั้งนี้สุรเสียงกร้าวตวาดดังขึ้นกึกก้องมากยิ่งขึ้นไปอีก พระเนตรปูดโปนแทบจะถลนออกมานอกเบ้าเลยทีเดียว
“พ่ะย่ะค่ะ!”เสียงของขันทีคนสนิทขานรับดังมาจากด้านนอกห้องทรงงาน
ก่อนจะปรากฏกายพร้อมรีบเร่งก้าวเข้ามาภายในห้องทรงงานอย่างเร่งด่วน
“กระหม่อมอยู่นี่แล้วพ่ะย่ะค่
