เมื่อเสี่ยวชิงตื่นขึ้นมาเป็นเวลาใกล้เที่ยงของอีกวัน นางก็กลับมาอยู่ในห้องของตนตามเดิม บาดแผลรอยไหม้ที่บริเวณศีรษะจางลงไปมาก หากไม่สังเกตดีๆ ก็จะมองไม่เห็น
ความทรงจำเมื่อคืนค่อยๆ ย้อนกลับมา เมื่อคืนหลังจากห้องหนังสือเกิดไฟไหม้ ปีศาจตัวใหญ่ก็พานางไปอาบน้ำ จากนั้นพวกเขา...
เสี่ยวชิงหน้าแดงก่ำ เมื่อคิดถึงการแลกเปลี่ยนหยินหยางเมื่อคืน รอยนิ้วมือสีแดงและบริเวณร่องรักของนางยังรู้สึกหน่วงๆ อยู่บ้าง
แกร็ก!
เสียงเปิดประตูขัดจังหวะความคิดอันวาบหวามของนาง ปรากฏว่าเป็นเสี่ยวซู่ที่เดินเข้ามา
“พี่สาว ”เสี่ยวชิงทักอีกฝ่ายด้วยความประหลาดใจ “ท่านตื่นแล้วรึ”
เสี่ยวซู่ไม่ตอบคำถามของผู้เป็นน้องสาว แต่ยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างมีเลศนัย นางเดินมานั่งลงบนขอบเตียง
"บุรุษที่พาเจ้ากลับมาเมื่อคืนคือผู้มีพระคุณที่ช่วยพวกเราไว้หรือ"
เสี่ยวชิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่าเมื่อคืนนางจะอ่อนเพลียมาก ม่อเทียนจึงพานางก
