Love Forever ตอน เปิดล็อคหัวใจให้รักเธอ

บทที่ยี่สิบเอ็ด

หลังจากที่แยกจากแพรรวาและพิมพ์พรรณ กลุ่มมณีอรก็ตัดสินใจมาเดินชมขบวนพาเหรด จากนั้นสองนาทีต่อมาพวกเธอตัดสินใจแวะร้านของหวานที่อยู่ไม่ไกลจากจุดชมขบวนพาเหรด เนื่องจากนาถชญาอยากจะทานของหวานทำให้คนอื่น ๆ ต้องตามใจเธอ ระหว่างที่กำลังดูขบวนพาเหรดจากชั้นบนของร้านของหวาน สายตาของคติยาก็ได้เหลือบไปเห็นใครคนหนึ่งอยู่เบื้องล่าง มันทำให้เด็กสาวเกือบสำนักปังเย็นรสนมหวาน เพราะบุคคลที่คติยาเห็นคือเสมอแมนที่กำลังยืนอยู่ข้างเบลล่า ซึ่งดูจากมุมไหนก็ต้องคิดแบบเดียวกับเธอว่าทั้งสองคนกำลังเดตกัน คติยาอึ้งไปอยู่ครู่หนึ่งจนหยาดรุ้งกับยุวดีสังเกตเห็น และพอสองสาวมองไปยังข้างล่างต่างก็มีสีหน้าไม่ต่างจากคติยามากนัก ยุวดีจึงเรียกคนอื่น ๆ ให้มาดูด้วยและแต่ละคนก็ทั้งตกใจปนแปลกใจไม่ใช่น้อย เพราะเท่าที่พวกเธอจำได้คือเสมอแมนปฎิเสธเบลล่าไปแล้ว เว้นเสียแต่ว่าเสมอแมนเปลี่ยนใจที่จะมาขอคบเบลล่า เผื่อว่ามันจะสามารถตัดใจจากแพรววาได้หลังจากที่รู้เรื่องโชลเมท โดยอนัญลักษณ์มองว่าเบลล่าคงสมหวังตามที่ใจต้องการ และคงเลิกรากับการจ้องล้างจ้องผลาญเพื่อนของเธอเสียที

"เออ ! จริงสิ ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้" คติยาหันไปทางอนัญลักษณ์ที่นั่งอยู่ฝั่งซ้าย "ยัยอองตอง ระยะหลังนี้ฉันไม่ค่อยเห็นยัยอองฟองเลย"

อนัญลักษณ์ชะงักเล็กน้อยเธอไม่คาดคิดว่าจะมีคนถามถึง อนัญพร หรือ อองฟอง น้องสาวฝาแฝดของเธอ แม้จะมีหน้าตาละหม้ายคล้ายคลึงกันแต่กลับมีนิสัยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ด้วยนิสัยที่แตกต่างกันก็ส่งผลให้น้องสาวของอนัญลักษณ์มีกลุ่มเพื่อนเป็นของตัวเอง จึงทำให้คนในโรงเรียนเห็นว่าทั้งสองไม่เคยอยู่ด้วยกัน เสมือนเหมือนอยู่โลกคนละใบอย่างไรชอบกล ที่สำคัญมีอีกเรื่องหนึ่งซึ่งอนัญลักษณ์ไม่เคยเล่าให้กลุ่มมณีอรรู้เลยแม้แต่น้อย มันก็คือการหายตัวไปของ เตชินทร์ พ่อของเธอกับอนัญพร ไม่มีใครรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเขาหลังจากต้องหย่าร้างกับ อนัญญา พร้อมกับเสียสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกสาวทั้งสองด้วย ตอนนี้มันก็เวลาผ่านมาได้สิบกว่าปีแล้วที่พ่อหายตัวไป เธอยอมรับว่าเรื่องของพ่อมันส่งผลให้สุขภาพของแม่ทรุดลงจนทำให้ฝาแฝดต้องสลับกันดูแลอนัญญา และเรื่องนี้เธอไม่ต้องการจะเล่าให้กลุ่มเพื่อนฟังเพราะไม่อยากให้การเที่ยวครั้งนี้ ต้องเสียบรรยากาศไป

"ออ สบายดีไม่ต้องห่วงหรอก" อนัญลักษณ์ตอบ

"นี่แน่ะ อองตอง" หยาดรุ้งหันมาตีหลังมืออีกฝ่ายเบา ๆ "ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจอะไรก็หัดบอกกันบ้างอย่าเก็บไว้คนเดียว"

"อืม"

ทางด้านฝั่งของเบลล่ากับเสมอแมนที่กำลังเดตแรกอยู่ ซึ่งเสมอแมนตัดสินใจพาแฟนสาวมาเที่ยวที่นี้ตามคำแนะนำของเพื่อน ตลอดการเดินในสวนสนุกสีหน้าของเด็กหนุ่มแทบไร้อารมณ์ เขาเริ่มรู้สึกสับสนบางอย่างขึ้นมาเล็กน้อยซึ่งเขารู้ดีว่ามันเกิดขึ้น หลังจากที่ได้เจอกับอาลแบร์อีกครั้งไม่นานภาพความทรงจำในอดีต ก็ฉายเข้ามาในหัวเหมือนกับภาพยนตร์ที่ฉายซ้ำไปซ้ำมา ราวกับมันต้องการตอกย้ำกับเสมอแมนว่า อดีตที่เขาพยายามจะหนีไม่เคยหนีหายไปไหน ไม่ว่าเขาจะหลอกตัวเองมานานแค่ไหนก็ตาม แต่แล้วเสียงของพรนภาผู้เป็นแม่ก็ดังเข้ามาในสมอง ภาพของแม่ที่เข้ามาเขย่าตัวเขาและพูดกรอกหูเสมอแมนซ้ำไปมาไม่หยุด "แกคือลูกชายคนเดียวของฉัน ! แกคือความหวังของตระกูล" ใช่ มันคือสิ่งที่พรนภากระทำแบบนี้กับลูกชายอย่างเขามาตลอด นับตั้งแต่จับได้ว่า สกนธ์ พ่อของเสมอแมนกับสิริเพ็ญนอกใจ ด้วยการไปหลับนอนกับเลขาส่วนตัวซึ่งเป็นผู้ชาย เรื่องนี้แทนที่พ่อจะโดนตำหนิแต่กลับกลายเป็นแม่ ที่ถูกบรรดาญาติฝั่งพ่อตำหนิและดูแคลนว่าไม่มีน้ำยาสามารถเปลี่ยนใจพ่อได้ แถมยังโทษทุกอย่างให้เป็นความผิดของแม่แต่เพียงผู้เดียว

ภาพที่แม่ต้องนอนร้องไห้เสียใจกับการโดนหักหลัง และสูญเสียศักดิ์ศรีจากน้ำมือของพ่ออีกด้วยมันเป็นภาพที่สองพี่น้อง ไม่อาจลืมเลือนได้แถมการกระทำของพ่อมันส่งผลต่อตัวเขา พรนภาเริ่มคาดหวังในตัวเสมอแมนในฐานะลูกคนโต พร้อมกับต้องการที่จะให้เขากอบกู้ศักดิ์ศรีของแม่ ตอกหน้าไอ้พวกญาติฝั่งพ่อจอมอวดดีที่มีดีแค่เปลือกนอก แน่นอนว่าเพื่อให้แม่ภาคภูมิใจเสมอแมนก็ทำตามความต้องการของแม่ ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่น้อยสิ่งเดียวที่เสมอแมนต้องการคือรอยยิ้มและความสุขของพรนภา ทว่าสุดอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อคืนวันหนึ่งตอนที่เสมอแมนกำลังทำการบ้านอยู่ เด็กหนุ่มมีอาการหูดับและพบว่าโชลเมทของเขาคือผู้ชาย ความหวาดกลัวกัดกินจิตใจของเด็กหนุ่มอย่างไร้ปราณี เขาพยายามที่จะหนีความจริงและพยายามที่จะไม่ให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยพ่อ แต่ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอจนสุดท้ายเสมอแมนก็ได้เจอกับอาลแบร์ แท้จริงแล้วคือโชลเมทของเสมอแมนนั่นเอง เสมอแมนที่ตอนแรกไม่อยากยอมรับอาลแบร์ แต่กลายเป็นว่าช่วงเวลาที่เขาใช้เวลาอยู่กับอีกฝ่าย มันกลับทำให้เขารู้สึกถึงอิสระภาพอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อีกทั้งสิริเพ็ญยังพูดว่าไม่เคยเห็นเขายิ้มโดยไม่แสร้งมานานแล้ว

ซึ่งสุดท้ายความลับก็แตกเมื่อมีครูคนหนึ่ง ได้เผลอมาเห็นภาพตอนเสมอแมนจูบกับอาลแบร์ตรงสนามบาส และครูคนนั่นก็นำเรื่องดังกล่าวไปแจ้งกับญาติฝั่งพ่อแทน เรื่องนี้ทำให้พรนภาถูกโจมตีอีกครั้งที่ต่างออกไปคือเสมอแมนก็โดนไปด้วย เด็กหนุ่มรับรู้ได้ถึงสายตารังเกียจที่พวกเขาเหล่านั่นส่งมาได้ ที่เลวร้ายยิ่งกว่าคือเขาถูกแม่ทั้งด่าทอและตบตีตามร่างกาย จนสิริเพ็ญต้องรีบจับแยกพี่ชายออกห่างจากแม่เพื่อให้สถานการณ์สงบลง แต่มันไม่เป็นแบบนั้นเพราะสุดท้ายพรนภาก็หมดสติล้มลงต่อหน้าสองพี่น้อง จนเสมอแมนต้องรีบพาแม่ไปส่งโรงพยาบาลโดยหมอให้เหตุผลว่า มันเป็นผลพ่วงจากความเครียดสะสมและสภาพจิตใจของแม่ที่เปราะบาง เขาโทษตัวเองที่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้แม่กลายเป็นแบบนี้ ดังนั้นเสมอแมนจึงตัดสินใจที่จะกลับมาเป็น "ลูกชาย" อันภาคภูมิใจของแม่อีกครั้ง สิ่งแรกที่เสมอแมนทำคือยุติความสัมพันธ์กับอาลแบร์ ซึ่งตอนแรกอีกฝ่ายก็ไม่ยอมจนพยายามที่จะเข้ามาในชีวิตของเขาให้ได้ สุดท้ายพรนภาที่รู้เรื่องก็ใช้อำนาจที่มีบวกกับกลุ่มอิซายามะ เพื่อนของเขาที่ไม่ค่อยชอบหน้าอาลแบร์ทำให้ในที่สุดอาลแบร์ก็หายไปจากชีวิตของเขาจนได้

เขาที่ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ก็คิดว่าเวลาจะช่วยให้เขาตัดรักที่มีต่ออาลแบร์ได้ และที่ผ่านมาเสมอแมนคิดว่าเขาลืมอีกฝ่ายได้จนกระทั่งที่ระเบียงบันไดบนอาคารเรียน ที่ซึ่งเขาได้เจอกับอาลแบร์อีกครั้งและความสับสนต่าง ๆ มันก็ประดั่งเข้ามา แม้คนอื่น ๆ จะแนะนำให้ลองคบกับเบลล่าที่ดูจะคลั่งไคล้เขามาก.... มากจนมีบางครั้งที่เสมอแมนรู้สึกอึดอัด ครั้งนี้ก็เช่นกันที่เสมอแมนรู้สึกเหมือนเขาโดดเดี่ยวในท่ามกลางบรรยากาศสนุกสนาน สติของเด็กหนุ่มกลับเข้าสู่ร่างเมื่อเบลล่าสะกิดแขนเสื้อ เนื่องจากเธอสังเกตว่าแฟนหนุ่มมีท่าทางที่เหม่อลอยผิดปกติ "พี่เสมอแมนคะ หนูเห็นพี่เหม่อ มันไม่สนุกเหรอคะ" เสมอแมนที่ได้ยินก็รีบแก้ตัวในทันทีว่า "เปล่าหรอก พอดีมันร้อนน่ะ เราไปตรงสวนน้ำกันไหม" เบลล่าที่ได้ยินก็ไม่ได้ถามอะไรมากนอกจากแค่ยิ้มแล้วจูงมือแฟนหนุ่มตรงไปทางสวนน้ำในทันที ในตอนที่ทั้งสองเดินออกจากฝูงชนที่กำลังดูขบวนพาเหรด ก็ได้มีใครคนหนึ่งกำลังเดินตามทั้งคู่ไปอย่างเงียบ ๆ โดยยุวดีก็มองเห็นพอดี

❤️❤️❤️❤️❤️

สวนน้ำแห่งนี้ถือว่าเป็นสวนน้ำที่ใหญ่มากของเมืองโซดอร์ ผู้คนยังคงเข้ามาใช้บริการอย่างคับคั่งแล้วยิ่งเป็นวันหยุด ก็ส่งผลให้สวนน้ำซึ่งมีสระว่ายน้ำและเครื่องเล่นเต็มไปด้วยผู้คน ทว่าก็มีบางกลุ่มไม่ได้อยากมาเล่นน้ำแต่แค่หนีร้อนมาพึ่งเย็น เนื่องจากที่นี่มีเครื่องทำความเย็นคลายร้อนให้กับลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการ หนึ่งในนั้นคือเสมอแมนกับเบลล่าที่ตัดสินใจมานั่งตรงที่มองเห็นสวนน้ำได้ชัดเจน โดยเบลล่าอาสาที่จะไปหาเครื่องดื่มมาให้กับเขาทั้งที่ความจริง เสมอแมนควรจะเป็นฝ่ายไปหาเครื่องดื่มมาให้มากกว่า จะว่าไปตั้งแต่คบเป็นแฟนมาก็มีแต่ฝ่ายเด็กสาวที่คอยเอาใจใส่เขามากกว่าที่เขาทำให้กับเธอด้วยซ้ำ ซึ่งมีบางครั้งภาพตอนเขาอยู่กับอาลแบร์มันได้มาทับซ้อนระหว่างเขากับเบลล่า จนเกิดคำถามขึ้นในใจว่าหากไม่มีเรื่องพรนภา ไม่มีความคาดหวังที่ต้องแบกรับ ไม่มีเรื่องคำดูถูกหมิ่นหยามศักดิ์ศรีจากเหล่าญาติ ๆ มีแค่เพียงเขากับอาลแบร์สองคนมันจะเป็นอย่างไรกัน

"นั่งเหม่อแบบนี้ คิดอะไรอยู่เหรอ"

เสมอแมนสะดุ้งได้สติอีกครั้งและก็ต้องพบกับความตกใจเมื่อพบว่า เขาที่นั่งตรงเก้าอี้ที่ควรเป็นที่นั่งของเบลล่าแฟนสาว กลับกลายเป็นเด็กหนุ่มร่างกำยำในชุดเสื้อคลุมตัวหนา อาลแบร์ส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับเสมอแมนเหมือนที่เคยทำในอดีต วินาทีที่ได้เจอกันเสียงหัวใจของเสมอแมนกลับเต้นไม่เป็นจังหวะจนเขาใจหาย

"นายมาที่นี่ได้ไง" เสมอแมนถาม "อย่าบอกนะว่าแอบตามฉันมา"

"ถ้าฉันตอบนายว่าใช่ล่ะ... นายจะทำอะไรฉันเหรอ" อาลแบร์พูดจายั่วยวนกวนประสาท

เสมอแมนรู้สึกเดือดดาลทั้งที่ในใจกลับรู้สึกดีใจที่ได้เจออีกฝ่าย

"ขอร้องล่ะ อาลแบร์ เมื่อไหร่นายจะยอมออกไปจากชีวิตฉันสักทีว่ะ" เสมอแมนพูด "ฉันไม่อยากให้แฟนเข้าใจผิด" เด็กหนุ่มรู้สึกประหลาดใจที่ทำไมกลับพูดว่า "แฟน" ได้ไม่เต็มเสียง ซึ่งอาลแบร์ก็รู้สึกแบบเดียวกันทำให้เกิดรอยยิ้มบางอย่างบนใบหน้า

ซึ่งมันเป็นรอยยิ้มที่เสมอแมนไม่ชอบใจเสียเลย

❤️❤️❤️❤️❤️