“คุณเลขาฯ นับตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปห้ามคุณใส่เสื้อผ้าแบบนี้อีก แม้ว่าจะเป็นเลขาฯ ของท่านประธานก็ต้องใส่ชุดพนักงานที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ ถ้าไม่ใส่ไม่ต้องมาทำงานที่นี่อีก ฉันพูดแค่ครั้งเดียวนะไม่ชอบพูดอะไรซ้ำ...เข้าใจมั้ย?”
“เข้าใจค่ะ” วารีรับคำแต่โดยดี แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่เธอคาดหวังไว้ หากแต่การเป็นเลขาฯ รวมทั้งเงินเดือนที่ได้รับมันมากพอที่จะเลี้ยงดูตัวเองและบิดามารดาได้อย่างสบาย ทางที่ดีอย่ามีปัญหากับภรรยาน่านนทีจะดีที่สุด
“นี่แม่มดตะนอย...เล่นสมบทบาทภรรยามากเกินไปหรือเปล่า?”
“ไม่หรอกค่ะแค่นี้ยังน้อยไป...คุณสามีนี่ก็เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะคะ ขนาดเลขาฯ หุ่นไข่ดาวยังให้ท่าเลย” ขวัญชนกอดแขวะไม่ได้
“ก็คนมันมีเสน่ห์นี่ ช่วยไม่ได้” เขาได้ทีเยินยอตัวเอง
“แหวะ...แก่ก็แก่...เนื้อหนังก็เหี่ยวย่น หุ่นก็ไม่บึกบึนแห้งยังกับไม้เสียบลูกชิ้นเนี่ยนะมีเสน่ห์” อันที่จริงน่านนทีไม่ได้แก่อย่
