“ไม่ล่ะคุณ อาริเซียไม่ชอบใช้กำลัง ถ้าคุณอยากจะทำร้ายเธอคุณก็จัดการเธอไปคนเดียว อาริเซียกลับบ้านดีกว่าหมดเวลาทำงานแล้วค่ะ” สาวใช้ผิวหมึกพูดตัดบท ไม่อยากเข้าไปเกี่ยวข้องให้เจ็บตัว ท่าทางของเดือนสกาวเธอคงสู้ไม่ถอยหากถูกทำร้ายแบบไม่มีความผิด
“กลับมานะอีคนใช้ แกต้องมาช่วยฉันก่อน”
“วันนี้หมดเวลาแล้วคุณ พรุ่งนี้อาริเซียจะมาแต่เช้าค่ะ”
“อ้ายยยย!” ฟิเซียร่ากระทืบเท้าปังๆ สะบัดบั้นท้ายงอนเดินกลับไปทางเดิม
“อะไรอ่ะ เข้ามาหาเรื่องเดือนทำไม เดือนไม่เกี่ยวเสียหน่อย” เดือนสกาวบ่นพึม มุมปากยกยิ้ม เมื่อดอนหนุ่มกลับไปก่อนที่จะมีอะไรลึกซึ้งกับคู่ขา แม้ทั้งสองคนจะมีความสัมพันธ์ทางกายกันมาก่อนหน้านี้ แต่เธอไม่อยากร่วมรับรู้ด้วย
“ยิ้มอะไรยัยบ้า นอนๆ” เดือนสกาวหลับสนิทตลอดคืนด้วยความสบายใจ ผิดกับมิคาเอลที่พลิกตัวกระสับกระส่ายเกือบทั้งคืน หลับตาครั้งไหนก็เห็นแต่วงหน้าหวานๆ ของเดือนสกาว รอยยิ้มใสซื่อที่ติดตา
