“ผมขอโทษที่ทำรุนแรงกับนาง” ชายหนุ่มกระซิบปลอบ เขาทรุดลงไปนั่งที่พื้น พรมจุมพิตเบาๆ ตามผิวกายที่มีรอยช้ำ เขาลากปลายลิ้นสากร้อนเลียผิวกายที่เป็นจ้ำเหมือนกำลังป้ายยารักษาอาการเจ็บช้ำ อนงค์นางผวากาย ยืนตัวเกร็ง ยิ่งชายหนุ่มวนเวียนเหนือเนินหน้าท้องเธอก็ยิ่งสั่นกระตุก เธอเบี่ยงตัวหนีเพราะหัวใจเต้นกระหน่ำเหมือนจะขาดรอนๆ ปลายจมูกโด่งของดอนหนุ่มพรมจุมพิตที่แผ่นหลังจรดเอว จนขนอ่อนบนกายลุกตั้งชูชัน และเผลอครางออกมาเสียงแผ่วพลิ้ว
เฟรโดอุ้มอนงค์นางเดินลงอ่างน้ำ สวมกอดเรือนกายสั่นระริกไว้ในอ้อมแขนขณะทรุดตัวลงนั่งจนน้ำในอ่างกระฉอกเปียกพื้นเป็นวงกว้าง เฟรโดหมุนอนงค์นางให้หันมาเผชิญหน้า
หญิงสาวสะท้านแล้วสะท้านอีก ผิวกายเบ่งบานรออะไรบางอย่างด้วยความร้อนรุ่ม ลมหายใจหอบกระชั้นเพียงแค่นึกถึง ชายหนุ่มช้อนปลายคางเธอขึ้นบดจูบ มือใหญ่เคล้นคลึงเนินทรงอวบอัด อย่างเมามันปลุกความกระสันซ่านของเธอจนตื่นเตลิด
“อะ อ่
