14
1048 Words
CHAPTER 14
CHILDHOOD
May isang batang babae ang nakatanaw sa sinasakyang mamahaling McLaren car sa isang pasilyo malapit sa parke. Tila siya isang musmos na gustong gustong lumabas nang sasakyan at makipaglaro sa mga batang nandodoon, ngunit natigil ang pagtingin niya sa mga batang naglalaro doon nang makita niya mismo ang taong dahilan kung bakit siya nandito sa may parke at nakiusap sa ama na kung maaari siyang magpalipas oras. Nakita niya ang batang lalaki na kanina niya pa hinihintay na may kasamang isang batang babae at tila sila isang masayang nagtatawanan habang naglalakad. Hindi alam nang batang babae kung bakit siya nakadama nang lungkot sa pangyayaring nasaksihan. Nagulat ang batang babae nang nagsalita ang driver na katabi niya sa sasakyan.
“ Yulliyah, hindi kaba bababa at kakamustahin sila? Mahigit tatlong buwan mo nang pinagmamasdan ang batang yan, pero wala ka manlang bang plano na magpakilala?"
“ Hindi na po manong bert, nahihiya po ako sa kaniya at mukha naman pong busy siya makipagtawanan sa kung sino mang abbae ang kasama niya.” Mababakasan nang lungkot ang tinig nang batang babaeng nagngangalang yulliyah
“ Kung gusto mo iha, maaari kitang samahan upang makipagkilala ngunit sandali lamang tayo ha? Baka mapagalitan ako ng ama mo Kapag nalaman niya na inilabas kita sa sasakyan” Tila may kung nao sa loob ng nang batang si yulliyah ang nagpugay sa mga salitang narinig sa driver nila.
Niyakap niya nang mahigpit ang driver at nagpasalamat.
Nakababa na sila nang sasakyan nang hindi sinasadyang napatingin sa kaniya ang batang lalaki at babae na kanina niya pa pinagmamasdan at patuloy na ginagawa sa mga nakalipas na dalawang buwan. Pinagmasdan nang batang si yulliyah at ramdam niya ang titig nang batang lalaki sa kanya.
Wala siyang nagawa kundi tignan ang damit na soot nito dahil sa takot na baka malaman nang batang lalaki ang nasa isip niya. Nakasoot nang mamahaling relo na alam niyang gawang ibang bansa dahil may kapareho itong relo na katulad nang sa ama niya, iyon nga lang, malaki ang relo nang ama niiya ngunit sa batang lalaki naman ay sakto lang. Naka pantalon na maong at naka polo na alam niyang tatak nang ralph lauren na mabibili mo lamang sa ibang bansa. Sapatos na Christian Louboutin ang tatak na gawang ibang bansa din.
Walang pagaalinlangan na lumapit sa kaniya ang batang babae na kasama nang batang lalaki na pinagmamasdan niya.
“ Hi, ako nga pala si ella, ikaw anong pangalan mo?” pakilala sa kaniya nang batang babae na mukhang mabait naman dahil sa pagpansin sa kaniya
“ A-ako naman si yulliyah” sagot niya dito tumitig siya sa batang lalaki na katabi ni ella at nagulat siya na ito na mismo ang nagsalita sabay talikod sa kanya.
“ Craige, you can call me craige”
Nagising si yulliyah kinagabihan na madilim na. Sabayan mo Pa nang kurtina na sing kapal nang libro ang kapal na tumatakip sa buong silid. Naamoy niya din ang matapang na mabangong amoy nang kwarto na alam niya na kung kanino. Bumangon siya at nagunat ng katawan bago nagpasyang ayusin ang pinaghigaan at lumabas ng kwarto matapos niyang maglinis.
Maririnig sa pasilyong dinadaanan niya ang tahimik na parang walang taong naririto. Nakadating siya sa dining table at napansin niyang may mga taong naguusap usap. Pasalamat siya at hindi siya naligaw at may mga tao siyang naabutan.
Maglalakad na sana siya para makita ang mga nandoon ngunit napagpasyahan niyang huwag muna at makinig na lamang dahil narinig niya ang kaniyang pangalan na parang siya ang pinaguusapan.
"Kuya, sana tumupad ka sa usapan na hindi ka magsasabi nang kahit na ano sa ate" teka? Boses ni Sean yon hindi ba? Ano namang kinalaman niya at nakikipagusap siya kila craige? At teka nga ulit magsasabi saken nang ano? May dapat ba akong malaman na hindi nila pinapaalam?
"Don't worry Sean, you have my word. I'll do everything just to make your sister safe at all cost" Dinig niyang sagot ni craige sa sinabi nnang kanyang kapatid. Makikinig Pa sana siya nang biglang may katulong na dumaan kaya nawalan sya ng balanse sa gulat at umatras hanggang sa matabig ang vase na nasa ibaba.
Wala siyang nagawa kundi pulutin ang nagkalat na vase na siyang kasalanan niya kung bakit nabasag. Sa pagmamadali, siya na mismo ang nagkuha nang mga nakakalat na basag sa lapag ng bahay.
"Ma'am, ako na po diyan, " Sagot nang isang katulong sa kanya ngunit sinabi niyang ayos lang at siya na ang bahala. Tatayo na sana siya nang masugatan sya nang hawak na babasaging matulis na nagmula sa vase at nagsimula nang magdugo ang daliring nasugatan.
"What the f**k? What the hell is happening here?" Dinaluyan ka agad siya ni craige at hinili siya upang makapaghugas nang daliring nagdudugo sanhi nang nabasag na vase.
"The next time it happens, I'll fire you understand? " Sigaw ni craige sa katulong kahit na sa daliri niyang hinuhugasan ang tingin nito. Nanlaki ang Mata nya at walang ano ano na na is niyang ipagtanggol ang kawawang katulong na napagalitan dahil sa katangahan niya.
"I-its my fault, wala siyang kasalanan kaya sana wag mo na siyang pagalitan. I'll be careful next time" sabay ngiti niya sa katulong bago ito tumalikod at umalis.
Napatingin siya sa seryosong si craige na nakatitig din pala sa kanya. May mali ba sa mukha ko?
"What?" Tanong niya sa binata na kanina Pa nakatitig sa kaniya.
"Nothing, clumsy kapa din gaya ng dati" napatanga siya sa binitiwang salita ng binata. W-what? Eh ngayon lang naman sila nagkakilala hindi ba?
Sasagot na sana siya ngunit inunahan na siya nang binata sabay ngiti sa kaniya at halik sa kaniyang pisngi.
"Breakfast is ready, titignan ko lang muna si finneas kung gising na be right back" sabi nito sabay talikod.
Loko yon ah. Nakawan ba naman ako ng halik sa pisngi. Kainis, bat sa pisngi lang? Pwede naman niya Kong halikan nagtooth brush naman na ako. Hmp.
CRAIGE'S POV
Nothing's changed. Ganoon Pa din siya gaya nang dati. Ang gago ko lang para magawa yung bagay na yon na nagdala sa buhay namin ngayon dito.
Napatawa nalang ako at sabay tingin sa anak Kong natutulog Pa sa crib niya.
"I love you son, and I'll do everything para lang mabalik nang mommy mo yung pagmamahal nya saken"
- Writer
