น้ำเย็นสบายไหลอาบชโลมตัวเราทั้งคู่ให้รู้สึกสดชื่นมากยิ่งขึ้น มือเล็กๆบีบแชมพูสระผมให้อย่างเบามือก่อนจะล้างออกแล้วจากนั้นก็ช่วยลูบไล้ผิวกายฟอกสบู่ ฟองที่สีขาวกลิ่นหอมตลบอบอวลรอบตัวเราทั้งคู่ที่ช่วยกันทำทุกอย่างราวกับว่าเป็นคู่รักมากกว่าคู่นอนชั่วคราว รอยจูบสีกุหลาบที่ฝากฝังไว้เมื่อคืนยังไม่จางหายเช่นเดียวกับรอยข่วนเต็มแผนหลังที่ยังหลงเหลือร่องรอยเอาไว้ให้คิดถึง
เมื่อล้างตัวออกแล้วแม่ตัวแสบก็ยังอุตส่าห์กอดแล้วจูบลงที่หน้าอกด้านซ้ายทิ้งรอยสีแดงช้ำเอาไว้แล้วยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจมากที่ได้ประทับตีตราเจ้าของ ในขณะที่เขาจับมือเล็กขึ้นมาดอมดมกลิ่นหอมติดผิวด้วยความหลงใหลไปเสียทุกอย่าง
ริมฝีปากหยักประทับจูบลงที่หัวไหล่เล็กลากไปช้าๆคลอเคลียลำคอเล็กแล้วซุกไซ้อย่างไม่อาจจะห้ามใจได้เลยจริงๆ เพียงแค่สัมผัสจากมือนุ่มลูบไล้ผิวกายทุกอย่างในตัวก็คล้ายว่าพร้อมจะทำให้เธอตกหลุมรักซ้ำๆเหมือนอย่างที่เขาเป็นมาตลอดสองปี
"คืนนี้ถือว่าเป็นค่ามัดจำแล้วกันนะ"
"มัดจำ?"
"ให้แน่ใจว่าฉันจะมาค้างด้วยหนึ่งอาทิตย์ก่อนงานประมูล"
"แสดงว่าจะหายตัวไปใช่ไหม?"
"อืม…หายไปหลายวันเลยค่ะ"
"พาพี่ไปด้วยคนสิ"
"คราวหลังละกันนะ"
"ลาเบล…" มือเล็กปล่อยจากแก่นกายออกแล้วลูบหน้าท้องก่อนจะใช้แรงอันน้อยนิดผลักให้ตัวไปชิดกับผนังเย็นเยียบ เธอยิ้มกว้างให้ก่อนจะทำในสิ่งที่ไม่คาดคิดมาก่อนนั่นคือการคุกเข่าลงตรงกลางหว่างขา ใบหน้าจิ้มลิ้มอยู่ห่างจากส่วนที่ขยายใหญ่เพียงไม่ถึงหนึ่งคืบด้วยซ้ำ หัวใจเต้นระส่ำด้วยความตื่นเต้นและรอคอยอย่างคาดหวังว่าเธอจะปรนเปรนกันได้มากขนาดไหน
ได้มองจากมุมนี้แล้วคล้ายว่าจะลุ่มหลงมากกว่าเดิม
บ้าจริง!!
"สัมผัสของฉันอย่าให้ใครมาทับรอย"
"หวงพี่เหรอ?"
"หวงของต่างหาก"
"ลาเบล…อื้อ…"
"ตอนนี้พี่ไคโรเป็นของฉันคนเดียว…ใช่ไหมคะ?" น้ำเสียงเอื่อยเฉื่อยถามออกไปพร้อมกับรอยยิ้มกว้างในขณะที่เงยหน้ามองคนหน้าดุในมุมนี้
ใบหน้าหล่อเหยเกเล็กน้อยเมื่อมือคว้าแก่นกายกอบกุมเอาไว้เต็มกำมือแล้วขยับเป็นจังหวะเพื่อโหมโรงก่อนจะกลืนกินส่วนนี้ไป ริมฝีปากหยักเม้มแน่นได้อย่างน่าเอ็นดู แววตาเต็มไปด้วยความหวั่นไหวของอารมณ์และคาดหวังในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น มือใหญ่ลูบหัวเบาๆคล้ายว่ากำลังให้กำลังใจเด็กน้อยคนหนึ่งก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆให้
"ใช่…พี่เป็นของลาเบลคนเดียว"
"น่ารักที่สุดเลย"
แก่นกายขยายใหญ่เต็มที่ร้อนฉ่าและแข็งทื่อจนน่ากลัวว่าเรื่องระหว่างเราจะไม่จบลงง่ายๆ ลำร้อนเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดนูนขึ้นในขณะที่ส่วนหัวบานเบอะนั้นแดงก่ำฉ่ำวาวไปด้วยหยาดน้ำที่ไหลซึมออกมาบ่งบอกถึงความต้องการ กลิ่นสบู่หอมอ่อนๆติดผิวกายยิ่งฟุ้งกระจายมากขึ้นเมื่ออุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้นตามมวลอารมณ์ที่ใกล้จะแตกซ่านอยู่รอมร่อ
มือเล็กขยับเป็นจังหวะเร่งเร้าอารมณ์จนได้ยินเสียงครางอื้อดังแผ่วๆออกมาจากคนตัวใหญ่ที่ลูบหัวกันไม่หยุด ริมฝีปากสวยเหยียดยิ้มกว้างแลบลิ้นสีชมพูเลียกลีบปากยั่วพร้อมกับใบหน้าไร้เดียงสาราวกับไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำลามกขนาดไหน ลิ้นอุ่นชื้นปาดเลียส่วนหัวที่สั่นหงึกตวัดชิมรสชาติหยาดน้ำก่อนจะละเลงลิ้นลงไปด้วยความตั้งใจซ้ำๆ แก่นกายร้อนขนาดใหญ่คับปากเข้ามาได้ไม่ถึงครึ่งลำก็แทบถึงลำคอได้อยู่แล้ว
"อื้ม…ลาเบล…"
"อ่า…เอาให้ลึกกว่านี้สิ…"
"ทำพี่เสร็จได้อยากได้อะไรก็เอาไปเลย!"
น้ำเสียงแหบพร่าครางแผ่วเบาเต็มไปด้วยความเสียวซ่านและความชอบใจมากที่มีคนมาปรนเปรอ ใบหน้าอ่อนไหวก้มลงมองสิ่งที่เธอกำลังทำด้วยหัวใจที่เต้นแทบไม่เป็นจังหวะ ริมฝีปากเม้มแน่นก่อนที่จะกัดปากกัดฟันจนสันกรามนูนเด่นชัดเมื่อลิ้นอ่อนนุ่นลากไล้ไปทั่วทั้งหัวเสียจนน้ำลายไหลยืดเป็นเส้นใสอย่างยั่วยวนใจเมื่อผละออกมาเพียงไม่กี่วินาทีก่อนจะลากลิ้นไปตามส่วนลำร้อนแล้วลากวนลูกบอลที่หดตัวเกร็งด้วยความเสียวซ่านมากเกินไป
ทำขนาดนี้เอานามสกุลพี่ไปใช้เถอะ
แต่งงานคืนนี้เลยก็ได้!!!
มือใหญ่ลูบหัวเล็กที่ผลุบเข้าผลุบออกตรงกลางหว่างขาทอดสายตามองจากมุมสูงกว่าดูสิ่งที่เธอกำลังทำด้วยความรักและความหลงใหลแต่มากด้วยความใคร่ เมื่อรวมกันแล้วทำให้อยากจะครอบครองทั้งวันทั้งคืนไม่ให้เธอห่างหายจากสายตาแม้แต่นาทีเดียว มือใหญ่กดหัวเล็กควบคุมจังหวะให้ช้าลงเพราะยังไม่อยากจะเสร็จไวนักทั้งที่รู้ดีว่าทนนานกว่านี้ไม่ได้แล้ว
ปรนเปรอขนาดนี้ไม่หลงก็บ้าแล้ว!!
"อื้ม…อ่า…"
"จะกินน้ำพี่ด้วยใช่ไหม…อ่า…"
"กลืนไปอย่าให้เหลือแม้แต่หยดเดียว!!"
น้ำเสียงครางแหบพร่าดังขึ้นกว่าเดิมในขณะที่มือหยุดควบคุมจังหวะปล่อยให้เธอทำตามใจตัวเองเลย แก่นกายสีแทนฉ่ำวาวไปด้วยน้ำลายอุ่นขยับเข้าออกภายในปากที่โอบรัดอย่างพอดิบพอดีเสียจนรู้สึกว่าเราเกิดมาคู่กัน ใบหน้าสวยนั้นไร้เดียงสาขัดต่อการกระทำสิ้นดีแต่นี่กลับยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ให้เดือดพล่านขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว แก่นกายกระทุ้งเข้าภายในปากอุ่นถี่ยิ่งขึ้นจนถึงห้วงสุดท้ายเอวสอบเด้งส่งเข้าไปฉีดพล่านหยาดน้ำอุ่นสีขาวขุ่นป้อนให้กินทุกหยด
ส่วนหัวที่ยังค้างอยู่ในปากสั่นหงึกจนรู้สึกได้แต่ถึงกระนั้นความต้องการของเธอกลับไม่จบสิ้น ปากนุ่นดูดเอาไว้แล้วผละออกมาอย่างช้าๆในกลีบปากนุ่นได้ครูดผ่านลำร้อนที่ฉ่ำวาวจนถึงส่วนหัวที่แดงก่ำแล้วลิ้นอุ่นตวัดปาดเลียแกล้งกันเข้าไปอีกครั้งเสียจนปลายเท้าจิกเกร็งด้วยความเสียวอย่างหนัก
"อ๊า…ลาเบล…"
"ชอบไม่ใช่เหรอคะ?"
"อื้อ…ชอบ…แต่…ไม่ให้พี่พักเลยรึไง…อ่า…"
"อายุเยอะแล้วเจอแค่นี้ถึงกับขาสั่นเลยเหรอคะ?"
"พี่ยังไม่ได้แก่ขนาดนั้น!"
"มากกว่าฉันเจ็ดปีได้มั้ง"
"สิบปี!"
"ว่ากันว่ากินเด็กแล้วเป็นอมตะสงสัยจะจริง" น้ำเสียงหวานบอกด้วยความไม่จริงจังมากนักในขณะที่ขยับตัวลุกขึ้นยืนก็ยกมือมาเช็ดปากที่เลอะไปด้วยน้ำลายและหยาดน้ำของเขาที่ไหลซึมออกมาตามมุมปากเล็กน้อย
ชอบสีหน้าพี่ไคโรเวลานี้จัง!
"หน้าแดงจังเลยนะคะ"
"เดี๋ยวเราก็ได้แดงยิ่งกว่าพี่"
"นั่นสิคะ!"
มือเล็กวางทาบหน้าอกร้อนแล้วเกลี่ยปลายนิ้วเล่นในขณะที่ก้าวเท้าประชิดตัวกว่าเดิม เธอตัวสูงเพียงหน้าอกเขาเท่านั้นแต่นั่นก็ไม่ได้แย่นักหรอกหากเทียบกับคนอื่นเพราะคนตรงหน้านี้สูงเฉียดสองเมตรไปเพียงไม่กี่เซ็นติเมตรเท่านั้นเอง
แม้ว่าขนาดตัวของเราจะต่างกันมาเกินไป
แต่เซ็กซ์เข้ากันได้ดี!!