EP.2
691 Words
ผมดันร่างสมส่วน สวย หมวย และเอ็กซ์มากของยัยนั่นเข้าชิดกับผนังข้างประตู พลางแทรกต้นขาแกร่งเพื่อแยกเรียวขาขาวออกจากกัน
"ยะ อย่าทำอะไรบ้าๆ ตรงนี้นะ"
ผมแสยะยิ้มออกมา เมื่อเห็นว่า เธอเริ่มออกอาการร้อนรน
"คนอย่างฉันไม่เคยสนใคร"
"แต่ฉันอาย ถ้านายจะไปทำแบบนี้กับผู้หญิงอื่น แล้วผู้หญิงพวกนั้นเต็มใจที่จะให้นายทำ ฉันไม่ว่า แต่ต้องไม่ใช่กับฉัน นายก็ไม่ควรทำอะไรบ้าๆ แบบนี้กับฉัน"
"เอาจริงๆ นะ เธอก็ครางใต้ร่างของฉันทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน"
"ฉันเกลียดนาย!" มิ้นท์ตวาดใส่
"เธอควรรู้เอาไว้ ว่าฉันชอบเสียงคราง มากกว่าเสียงตวาดของเธอ"
ผมก้มลงจูบปากอวบอิ่มที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง มือหนาบีบขย้ำที่ทรวงอกอวบอิ่มหนักๆ ไอ้ผู้ชายสองตัวที่กำลังเดินผ่าน มันควรรู้เอาไว้ ว่ายัยนี่ ของกู!
"เปิดประตูสิ ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันทำกับเธอแบบนี้ ตรงนี้" ผมกระซิบบอกประชิดกกหูขาว จากนั้นก็ขบเม้มหยอกเย้า ไม่สนใจสายตาเหี้ยตัวไหน เพราะถ้าเเมื่อไหร่ ที่พวกมันเอาผู้หญิงของผมไปพูดถึงในทางเสียหาย มันจะได้เจอผมที่ห้องแน่นอน แล้วสิ่งที่ผมทำ ผมไม่ได้ทำเพื่อให้ใครหน้าไหนเอาไปพูด แค่จะทำให้รู้ ยัยนี่ของกู!
"อย่าคิดว่าฉันไม่กล้านะมิ้นท์ ฉันเป็นคนที่หวงของที่เป็นของฉัน แต่ถ้าเธอลองดีกับฉัน..."
"นายก็จะทำกับฉัน โดยที่นายไม่สนใจความรู้สึกของฉันเลย!" มิ้นท์ตวาดแทรก พร้อมกับดันอกผมออกห่าง ก่อนที่เธอจะล้วงกระเป๋า แล้วโยนคีย์การ์ดใส่หน้าผมทันที
ผมดันลิ้นกับกระพุ้งแก้ม หงุดหงิดกับความอวดดี แต่ก็เลือกที่จะเปิดประตู แล้วลากอีกคนเข้ามาด้วยกัน
"ชุดโง่ๆ ของผู้หญิงชอบโชว์ อย่าให้ฉันเห็น ว่าเธอแต่งตัวแบบนี้อีก!"
"เป็นพ่อฉัน?"
"ไม่ใช่ แล้วฉันก็หวังว่าเธอจะคิดเองได้ ว่าคนที่เอากัน เขาเรียกว่าเป็นอะไรกัน!" ผมลากแขนมิ้นท์ไปที่เตียง พร้อมๆ กับการปลดเข็มขัดหนังราคาแพง
"นายเอาฉัน เพราะเห็นฉันเป็นแค่ของเล่นแก้เหงา ก็เอาดิ อยากเอาฉันนัก ฉันก็จะให้นายเอา แล้วฉันก็จะเห็นนายเป็นแค่ของเล่นแก้เบื่อของฉันเหมือนกัน!"
"ปากดี!" ผมตามไปทาบทับยัยนั่นอีกครั้ง พร้อมๆกับการกระชากเสื้อโง่ๆ ที่เธอใส่ให้มันหลุดๆ ไป
"นายไม่มีสิทธิ์มาฉีกเสื้อผ้าฉัน เพราะคนที่ซื้อมันมาคือฉัน เงินฉัน ไม่ใช่ของของนาย ที่นายจะทำอะไรก็ได้!"
"หยุดปากดีดีกว่าไหม แค่เสื้อผ้า ฉันมีปัญญาซื้อให้เธอใหม่ แต่ตอนนี้เธอควรเก็บแรงเอาไว้ เพราะของเล่นแก้เหงาแบบฉัน จะทำให้เธอจดจำทุกอย่างในคืนนี้แบบลืมไม่ลง!"
แคว่กก~
เกาะอกโง่ๆ ที่โชว์นมแทบจะทั้งเต้า กับกางเกงขาสั้นๆ ที่อีกแค่นิดเดียวมันก็เห็นแก้มก้นขาวๆ นั่น ผมกระชากมันอย่างไม่ใยดี จะขาดยังไงก็ช่างหัวมันสิ ถ้าคนอย่างนิกกี้ปล่อยผู้หญิงของตัวเองไปล่อเสื้อล่อจรเข้ในสภาพนี้ได้ กูให้เหยียบหน้ากูเลย!
"ฉันเจ็บ ไอ้บ้า!"
แล้วใครสนวะ ผมตะโบมดูดดุนประทุมถันสีหวานที่บวมเป่งเพราะผมดูดมันมาทุกวัน จนมันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย ยัยนี่มีผมเป็นผู้ชายคนแรก และรสรักของผมมันก็ไม่ได้ห่วยแตกมากพอที่จะรั้งยัยนี่ไม่ได้ เธอก็แค่ยากกว่าใคร แต่แล้วไง ต่อให้ยากแค่ไหน ผมก็จะทำให้เธอเป็นแค่ของผมอยู่ดี
- Writer
