ฉันมองนิกกี้นิ่งๆ ที่ผ่านมา ฉันเป็นคนที่คอยเตือนเพื่อนหลายๆ คน เสมอๆ ว่าไม่ควรหลงกล หรืออินกับคำพูดของผู้ชายมากนัก เพราะคำพูดหนึ่งร้อยคำ มันอาจจะล้วนเต็มไปด้วยคำหวานที่เคลือบยาพิษเท่านั้น ส่วนความจริงใจ บางครั้ง อาจจะมีเพียงคำ แค่ไม่กี่คำ
"แล้วฉันจะทำให้เธอเห็น ว่าคนแบบฉันก็จริงใจเป็น" ฉันปรายตามองหมอนั่นเพียงนิด ก่อนจะกวาดสายตาออกไปรอบๆ ร้านอาหาร และสะดุดตากับผู้หญิงคนนั้น
คนที่ใช้มุกทำของหล่น เพื่ออ่อยผู้ชาย!
ที่ผ่านมาฉันไม่เคยไปยุ่งกับคนที่มีเจ้าของ และไม่เคยไปแย่งของของใคร กลับกัน คนอื่นก็ไม่ควรมาแย่งของของฉันเช่นกัน
"ฉันปวดฉี่อ่ะ ขอไปเข้าห้องน้ำแป๊ปนะ"
"ให้ไปเป็นเพื่อนไหม"
"นี่ร้านข้าวนะ ไม่ใช่ร้านเหล้า และนี่ก็เวลากลางวัน ไม่ใช่กลางคืน" ฉันขยับยิ้มบางๆ แม้ความจริงแล้ว หมอนี่อาจจะถามตามมารยาทเท่านั้น แต่อย่างน้อยๆ มันก็รู้สึกโอเคที่ถูกถาม เพราะมันบ่งบอกถึงความใส่ใจ
ฉันคว้ากระเ
