จิ้งจอกที่ 3
ถูกสามีสุนัขขึ้นขี่
แสงจันทร์ในเดือนสิบสองสาดส่อง อย่าว่าแต่นี่เป็นคืนเดือนหงาย โดยทั่วไปสัตว์ต่างๆ มักจะมีอารมณ์รุนแรงอยู่แล้ว ยิ่งอย่าว่าแต่สุนัขที่อยู่ในช่วงติดสัตว์ เหตุผลนี้เองที่เจ้าหมาดำไม่ยอมทิ้งนางจากไป
“ขึ้นสูงอีกหน่อยสิ”
ไป๋หลานพยายามบอกให้คู่ขาเขย่งให้สูงขึ้น นางเห็นเขาซอยอยู่นานก็ยังไม่ตรงเป้าซักครั้ง เลยเอื้อมมือกลับหลังเพื่อช่วยเหลือเขาอีกแรง
“เดี่ยวก่อนๆ ข้านำทางเอง”
เจ้าดำด้านหลังหยุดซอยเอวผิดๆ ถูกๆ ตามคำขอ ไป๋หลานจึงสอดมือกลับไปด้านหลัง ช่วยประคองแท่งเนื้อแดง จ่อเข้ากับประตูคฤหาสน์หยกตนเอง
“โอ๊ย! อืมมม อ๊าส์ อ๊าส์” เบาๆ หน่อยจะตายรึไง!
ไป๋หลานตะโกนด่าคู่ขาที่กระทุ้งเอวอยู่ด้านหลัง เจ้าหมาบ้านั่นไม่อ่อนโยนกับนางซักนิด พอส่งแท่งเอ็นเข้ามาได้ ก็รีบกระแทกเอาๆ คิดว่านางเจ็บไม่เป็นหรือยังไง
ใต้แสงจันทร์นวลกระจ่าง หากบ่าวไพร่ของคุณชายหลิวมาพบเห็นตอนนี้ เขาค
