หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งได้สัดส่วน ใบหน้าที่ไร้การแต่งแต้มเครื่อง สำอางยิ้มออกมาบาง ๆ เมื่อมองเข้าไปภายในภัตตาคารสุดหรูแห่งนี้ เธอควรจะเศร้า แต่เธอกลับยิ้ม
ในมือของเธอถือโทรศัพท์เครื่องหรู ไหล่บอบบางสะพายกระเป๋าใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวของบุคคลที่เธอเรียกว่าหัวหน้า
และโทรศัพท์ในมือเธอมันกำลังสั่นอย่างต่อเนื่อง ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันพร้อมกับมองไปยังชายหนุ่มเจ้าของปลายสายที่กำลังโทรจิกเธอไม่หยุด
ก่อนที่เธอจะตัดสินใจเดินเข้าไปภายในตัวร้าน หญิงสาวสอดสายตามองไปรอบภัตตาคารสุดหรูแห่งนี้ด้วยแววตาปลื้มปีติในการรังสรรค์ด้วยฝีมือการออกแบบตกแต่งของเธอเอง เพราะเธอถูกเจ้านายของเธอสั่งมา และรู้ว่าผู้หญิงของเขาชอบอะไร
สายตาตู่สวยจับจ้องไปยังใบหน้าเล็กของหญิงสาวที่เธอแสนคุ้นเคย รอยยิ้มบาง ๆ เกิดขึ้นเมื่อเธอเห็นว่าหญิงสาวคนนั้นเงยหน้าขึ้นมองมาที่เธอ ก่อนที่ชายหนุ่มคนนั้นจะหันมามองตาม
