นานนับชั่วโมงที่มินรดาถูกนำตัวเข้าไปรักษาในห้อง ฉุกเฉิน ปรินทร์ได้แต่ยืนกระสับกระส่ายอยู่หน้าห้องด้วยความร้อนใจ เหลือบมองมือของตัวเองที่ยังเปื้อนเลือดด้วยความไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องเป็นห่วงผู้หญิงคนนี้ด้วย
“คุณเป็นญาติของคนไข้หรือเปล่าคะ” หลังจากที่นั่งรออยู่นาน หมอที่ทำการรักษาก็ออกมาพร้อมกับสีหน้าที่ไม่ใคร่จะสู้ดีนัก
“เอ่อ...ครับ”
“คุณน่าจะเป็นสามีสินะคะ” แพทย์หญิงยิ้มให้พลางก้มลงอ่านผลการรักษาในมือให้เขาฟังโดยที่ชายหนุ่มเองก็ไม่ได้คัดค้านอะไร อาจเป็นเพราะว่าเขาอุ้มมินรดามาส่งเลยทำให้คนอื่นเขาเข้าใจไปแบบนั้น
“คนไข้เป็นอะไรครับหมอ”
“ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วค่ะ แต่ลูกในท้อง...”
“ลูก ! หมายความว่าไงครับ” ชายหนุ่มชะงัก เขาเองก็สงสัยเรื่องนี้มาสักระยะแต่มินรดาก็ปฏิเสธมาโดยตลอด ไม่อยากจะคิดเลยว่าเธอจะท้องขึ้นมาจริง ๆ
“คนไข้ตั้งครรภ์ได้แปดสัปดาห์แล้วค่ะ แต่มันเป็นการตั้งครรภ์นอกมดลูก” แพทย
