Dakikalardır tavana bakmak dışında bir şey yapmıyorum. Kafam karma karışıktı. Telefon yok,bilgisayar alındı. Eşyalarım gitmem için toplandı. Sanki benim iradem dışında oluyor herşey.
O konuşmadan sonra odaya çıktım. Arkamdan Gül abla geldi. Babam eşyalarımı toplasın diye göndermiş. Sadece izledim. Gül abla gidince kendimi yatağa attım ve öylece duruyorum. Üstümü dahi değiştirmedim.
En önemlisi aklım Furkan'da. Olanlardan haberi olmadığı gibi bana ulaşamadığı ortada. Gözde bir şey dedi mi acaba? Asıl önemli olan ben yarın nasıl ayrılık konuşması yapacağım. Yine aklıma gelince ruhum sıkıldı. Yan tarafa döndüğümde kapi çaldı. Tepki verecek ne halim ne de keyfim vardı. Birkez daha çaldıktan somra açıldı. Annem ile göz göze geldik. Içeri girip kapıyı kapattı. Yatağa gelene kadar izledim. Ot
