Aklıma gelen bir sürü soru vardı. Bunları çözmek için bir yerden başlamam lazım. Sinan hızla önümü kesti.
-Nereye, Damla?
Ona da sinirliydim. Benden neden saklandı bunu?
-Seni ilgilendirmiyor. Çekil önümden.
Hepsi yanımıza geldi. Sinan verdiğim tepkiye bozulmuştu. Bu durum canımı sıksada ona kızgındım.
-Damla sakin ol. Dediğim gibi polis çözecek.
Gözümü Sinan'dan alıp Doruk'a baktım. "Benden bunu sakladınız. Hepinize kizgınim. Şimdi çekilin ve işime karışmayın."
Sinan' nin yanından geçtiğimde tepkisizce kaldı. Içim daha çok acısa da yürümeye devam ettim.
Okulun içine girdiğimde kolumu tutup hızla çevrildiğinde ,Sinan tüm sirni ile karşımdaydı.
Hiç umursamadan sürüklemeye başladı. "Sinan bırak kolumu."
-Bırakmıyorum ,konuşacağız.
Kolumu çeksem ancak canım acıyacağı kesi
