-Iyiyim ,sen nasılsın?
Şu anda bu masadan kalkıp gitmek ile kalmak arasında geziniyorum. Galiba neden uzak dur dedikleri ortaya çıktı. Furkan içine kapanık kendi dünyasında çekingen biri. Yanlız yakışıklı çocuk. Siyah gözler ,esmer bir yüz, uzun boyu ile albenisi var. Bana dayanır mi ışte orası karışık. Bende kendi kendime gelin güvey oluyorum.
-Bende iyiyim. Sinan ile nasıl oldu , ben gelip oturdum, sıkıntı olmasın.
O etrafa bakarken ben arkama yaslandım. Hala Sinan diyor bana. Bu çocukla bir şekilde zaman geçirmem lazım. Hem duygularından emin olmam lazım, hemde onun ne düşündüğünü ortaya çıkarmam lazım. Bu kolay olmayacak, ama ben Damla isem yaparım bunu.
-Sinan mevzusunu kapatabilir miyiz? Yaşandı ya da yaşanmaya çalıştı ve bitti. Şimdi önümüze bakalım.
-Anlıyorum ,Doruk nerde kal
