เมียหลวง - 5

784 Words
เช้าวันใหม่ “ซอลตื่นเร็วลูก ม๊าต้องเข้าบริษัท” ฟางปลุกซอลที่กำลังงัวเงียให้ตื่นขึ้น “ม๊า ป๊าล่ะค้า” เธอแอบส่ายหัวนิด ๆ ตื่นมาก็ถามหาป๊าเลยลูกคนนี้ “อยู่ในห้อง ซอลไปหาป๊าไปลูก” ซอลพยักหน้าเดินออกจากห้องไปปลุกโซ่อย่างว่าง่าย ส่วนเธอเองก็รีบเเต่งตัวเพราะวันนี้มีคุยงานแต่เช้า บนโต๊ะอาหาร “ฟางจะรีบไปไหน” โซ่ที่เห็นฟางรีบกินข้าวเลยถามออกมาอย่างสงสัย “วันนี้มีคุยงานค่ะ วันนี้เฮียอยู่กับซอลด้วยนะคะ เมื่อวานลูกถามหาเฮียทั้งวันเลย” โซ่หน้าเสียไปเลยเมื่อรู้ว่าลูกถามหาทั้งวัน “อื้อวันนี้เฮียจะอยู่กับลูกเอง ฟางไปทำงานเถอะ” ชายหนุ่มตอบเสียงอ่อนอย่างคนรู้สึกผิด “เย้ ๆๆ จุ๊บ ๆ” ซอลกระโดดกอดคอโซ่อย่างร่าเริง “ม๊าไปแล้วนะซอล อยู่กับป๊าอย่าดื้อนะคะ” เธอหันไปลูบหัวซอลทิ้งท้ายก่อนจะออกไป “ค้าาาม๊าา” ใช้เวลาเดินทางไม่นานก็มาถึงบริษัท ณ บริษัท g “แก้ว ลูกค้าจะมากี่โมง” ฟางที่มาถึงก็เอ่ยถามจริงจัง แก้วเช็กตารางนัดหมายก่อนจะตอบกลับ “9 โมงเช้า” “เตรียมเอกสารให้ครบนะ” “รับทราบค้าท่านประธาน” ณ ห้องประชุม ฟางนั่งคุยงานกับเจ้าของบริษัท s อีกฝ่ายชื่อนนท์ ทั้งยังหนุ่มยังแน่นหล่อเหลาเอาการ “ตกลงตามนี้นะครับ” ชายหนุ่มย้ำด้วยรอยยิ้มขณะยื่นมือออกมารอตรงหน้า “ค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะคะ” ฟางเองก็รับคำด้วยรอยยิ้มพร้อมกับยื่นมือไปจับมือทำสัญญา “ไปกินข้าวเที่ยงกันไหมครับ” อยู่ดี ๆ อีกฝ่ายก็ชวนเธอไปกินข้าวด้วยกันเสียดื้อ ๆ ฟางหันมามองหน้าแก้วแบบงง ๆ ปกติคุยงานเสร็จก็กลับ แต่นี้มีชวนกินข้าว สุดท้ายก็ตอบรับอีกฝ่ายไปเพื่อไม่ให้เสียมารยาท ส่วนแก้วไม่ได้ไปด้วยเพราะติดงาน แต่การไปกินข้าวกับเขาก็ดีเหมือนกันจะได้คุยเรื่องธุรกิจด้วย ฟางเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่จริงจังเรื่องงานมาก จริง ๆ ก็เป็นมาตั้งนานแล้ว ที่เธอขยันเรียนเพราะอยากลดภาระให้ป๊ากับม๊า ณ ร้านอาหาร สุดหรูกลางเมือง “ฟางอยากกินอะไรวันนี้พี่เลี้ยงเอง” เขาบอกว่านอกเวลางานแล้ว จึงแทนตัวเองว่าพี่ “งั้นฟางไม่เกรงใจนะคะ” “เต็มที่ครับ” หลังสั่งเสร็จระหว่างรออาหารฟางก็เหลือบไปเห็นคนคุ้นเคยเดินเข้ามาในร้าน เขามาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง แน่นอนว่าเธอจำเขาได้ดี เพราะเขาคือสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเธอเอง เขาบอกจะอยู่กับลูกแล้วทำไมโผล่มาอยู่ที่นี้กับผู้หญิงคนนี้ได้ล่ะ? “มองอะไรฟาง” นนท์เลิกคิ้วก่อนจะหันไปมองตามเธอ “เปล่าค่ะ” เธอรีบปฏิเสธ ดีที่อาหารมาเสิร์ฟพอดี ทั้งสองพากันกินจนกระทั่งเช็คบิลเสร็จลุกขึ้นเตรียมกลับฟางก็เห็นโซ่มองมาทางเธอ สีหน้าเขาดูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่เธอเองก็ไม่ได้ทักกลับหรืออะไร แต่เดินออกมาพร้อมกับนนท์เลย ตัดมาตอนเย็น “ป้านิ่มคะ เฮียละคะ” หลังจากฟางมาถึงก็แอบถามป้านิ่มเกี่ยวกับโซ่ว่าเขาบอกอะไรไว้บ้าง “เห็นคุณโซ่บอกจะออกไปธุระค่ะ” ป้านิ่มตอบ เธอถึงกับพ่นลมหายใจแรง ธุระของเขาคงสำคัญมากพอจะทิ้งลูกสินะ “อ๋อ แล้วซอลล่ะคะ” ฟางพยายามทำหน้าปกติแต่ในใจทั้งเจ็บทั้งจุกที่เขาทิ้งลูกตัวเองไปหาผู้หญิงอื่น “คุณหนูนอนหลับที่ห้องนอนเล็กค่ะ” “ค่ะ” ในตอนที่เธอกำลังเดินไปดูลูก น้ำเสียงดุดันของใครบางคนก็ดังขึ้นด้านหลัง “ที่รีบไปแต่เช้า บอกว่าเข้าบริษัทที่แท้ก็แอบไปกินข้าวกับผู้ชายสินะ หึ” แน่นอนจะเป็นเสียงใครไปไม่ได้นอกจากโซ่ เธอขมวดคิ้วหันกลับไปเอ่ยเรียบนิ่ง “ฟางไม่ทำตัวต่ำ ๆ แบบเฮียหรอกค่ะ” “ฟาง!!” เขาตะคอกกลับหน้าดำหน้าแดง “ป้าขอตัวไปดูคุณหนูก่อนนะคะ” ป้านิ่มถอนหายใจพร้อมกับขอตัวออกไปทันที “ฟางขอตัวขึ้นห้องก่อนนะคะเฮีย” พูดเสร็จฟางก็รีบเดินออกไป แต่กลับโดนเขาจับรั้งแขนไว้เสียก่อน
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD