บทที่ 3

2267 Words

หลังจากนั้นฉันก็แยกย้ายกันกับยัยหมวยทันที มันรีบกลับไปหาน้องเดย์ ส่วนฉันก็ต้องรีบไปเอาเสื้อผ้าล็อตใหม่กับเฮียศักดิ์ เฮียศักดิ์เป็นผู้ค้าเสื้อผ้าวัยรุ่นรายใหญ่ ฉันทำธุรกิจกับเฮียศักดิ์มาหลายปีแล้วจนเกิดความไว้เนื้อเชื่อใจกัน บางครั้งฉันก็เอามาขายก่อนค่อยจ่ายเงินทีหลัง ฉันหอบถุงเสื้อผ้ากลับมายังอพาร์มเม้นที่ฉันเช่าเอาไว้เพราะตลาดนัดที่ฉันลงมันไกลจากบ้านฉันมาก การเดินทางก็ไม่ค่อยสะดวก ฉันเลยจำเป็นต้องย้ายออกมาแล้วจ้างคนที่ไว้ใจได้อยู่เป็นเพื่อนแม่เพราะแม่ฉันไม่ยอมออกมาอยู่กับฉันน่ะสิ แกรักบ้านหลังนั้นมาก บอกแต่ว่าถ้าจะตายก็ขอตายอยู่บ้านที่หลังนั้น ขณะที่ฉันเตรียมตัวจะไปขายเสื้อผ้าที่ตลาดฝนก็ดันตกลงมาห่าใหญ่ ฉันเก็บของกะว่าจะนอนเอาแรงสักงีบ คืนนี้ค่อยไลฟ์สดเอาก็ได้ " อ่ะเอาไป เจ๊ดาฝากมาให้แล้วฝากมาบอกอีกว่า คืนนี้ต้องขายให้หมด " หัวยังไม่ถึงหมอนด้วยซ้ำ ยัยปลาเพื่อนของฉันอีกคนที่พักอยู่อพาร์ทเม้นเดียวกันก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับถุงใบใหญ่ๆ ฉันหลี่ตามองถุงพวกนั้นก่อนจะทิ้งตัวลงนอนเหมือนเดิม " กุรู้ว่าเจ๊เขาทำเกินไปแต่มึงค้างค่าเช่าเขา มันเป็นทางเดียวที่เขาจะไม่ไล่มึงออก " ยัยปลาแสดงสีหน้าเห็นอกเห็นใจฉัน แต่ก็อย่างที่มันพูด ฉันค้างค่าเช่าเจ๊ดาอยู่จริงๆ และไม่ใช่แค่เดือนเดียวด้วยนะ ตั้งสามเดือนแน่ะ ฉันลุกขึ้นนั่งด้วยท่าทางเอื่อยเฉื่อยพลางมองไปยังถุงที่ยัยปลาหิ้วมา เจ๊ดามีลูกสาวคนนึงเปิดแผงขายเสื้อผ้าอยู่ตลาดนัดเดียวกันกับฉันแต่ขายยังไงไม่รู้นะถึงปล่อยให้ของเหลือบานซึ่งต่างจากฉันที่ขายจนเกลี้ยง สองเดือนที่แล้วฉันช็อตเพราะใช้เงินเก็บไปจนหมด ฉันเลยไปขอผ่อนผันค่าห้อง เจ๊ดาก็เห็นแก่ที่ฉันอยู่ที่นี่มานานเลยยอมแต่มีข้อแม้ว่า ฉันต้องช่วยแกขายเสื้อผ้าที่ลูกสาวแกทิ้งเอาไว้ เห็นบอกว่าลูกแกหนีไปเที่ยวบ้านแฟนเป็นเดือนแล้วยังไม่กลับมาเลย แกคงกลัวว่าทุนแกจะจมมั้ง ตอนนั้นฉันจะปฏิเสธไปก็ไม่ได้ วันนี้ก็ด้วย " กุรู้เว้ยแต่กุต้องขายของกุด้วยป่ะ ไม่งั้นจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าห้องเจ๊เขาล่ะ แล้ววันนี้จะให้กุขายอะไรบ้างเนี่ย " ฉันแกะถุงผ้าออกด้วยอาการเซ็งสุดแต่เป็นหนี้ก็ต้องใช้หนี้ กลางดึก ฉันหยิบมือถือเครื่องที่ใช้งานลากยาวมาตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ ฉันชาร์ตทิ้งไว้ก่อนจะเปลี่ยนมาใช้อีกเครื่อง หลังจากที่ฉันไลฟ์สดขายเสื้อแฟชั่นสุดชิคส์หมดแล้ว คราวนี้ก็ถึงคิวของเจ๊ดา ฉันนั่งถอนหายใจยาวๆ ก่อนจะกดเข้ารูปตัว f ในมือถือ พอปุ่มเริ่มถ่ายทอดสดทำงาน จากที่ฉันทำหน้าบอกบุญไม่รับก็เปลี่ยนเป็นโหมดสนุกสนานอย่างกับคนละคน ฉันอยากให้ทุกคนเห็นฉันแค่ด้านนี้ แม่ค้าอย่างฉันก็คงคล้ายกับชีวิตดาราบางคน ล่ะมั้ง หน้ากล้องอย่าง หลังกล้องอีกอย่าง พอได้เวลา ฉันเอี้ยวตัวไปเปิดเพลงจากเครื่องเล่นตัวเล็กเพื่อสร้างบรรยากาศ ? ? เต่างอย เต่างอย เต่างอย เต่าเต่าเต่างอย หายไปไสพี่มิดจีลีแล้วเด้อ ไปสิเล่อแจได๋เล่าเออบ่าวอำเภอเดียวกันทำใจน้องขม ??วู้วววว!!! พอเพลงประจำตัวฉันขึ้น ฉันก็จัดท่าทางประกอบโดยการเด้งหน้า เด้งหลังอย่างเซ็กส์ซี่ขี้เล่น นี่แหละคือท่าประจำของฉัน " สวัสดีค่าาาา สวัสดีผู้ชมทั้งห้าร้อยคน สงสัยกันใช่มั้ยว่าก็พึ่งลงไลฟ์ไปไม่ถึงห้านาทีก็โผล่หน้ามาอีกล้ะ งั้นขอตอบแบบสั้นๆ นะ เจ๊ร้อนเงิน ช่วงนี้ขาดผู้ชาย 5555 " ฉันกล่าวทักทายบรรดาลูกค้าที่กดติดตามฉันไปพร้อมท่าเต้นที่พลิ้ว เวลาปกติฉันยอมรับว่าตัวเองแรดแต่พอไลฟ์สดทีไรแรดกว่าปกติอี้กกก จากนั้นก็มีคนเข้ามาเม้นคุยกับฉันไม่ได้หยุด ส่วนใหญ่ก็จะเป็นลูกค้าที่เคยอุดหนุนประจำ กราบขอบพระคุณงามๆ กับพวกที่ชอบ f เก่งแต่ไม่โอน อันนี้ฉันก็แช่งนะคะ! ?? ส่งหัวใจข้ามเทือกเขาภูพาน อ๊ะๆๆๆ วอนปฏิหาริย์ผาแดงนางไอ่ ?? วู้ววว! มา!! ฉันเบาเสียงเพลงลงเพื่อไม่ให้กลบเสียงหวานของฉันแต่จังหวะร่อนเอวที่ถนัดก็ยังคงปล่อยสบาย " มาเร๊ววว!! เมื่อกี้เสื้อสามร้อยตัว หมดเกลี้ยงเลยจ้า กราบขอบคุณคนสวยทุกท่านค่าาา แต่ยังไม่หมด คืนนี้โซมีชุดนอนไม่ได้นอนมาขายราคาตาแตก มากกก ใครสนใจรัวหน้าว้าวมาเลย! " ฉันหันไปเร่งเสียงเพลงขึ้นก่อนจะหยิบชุดนอนไม่ได้นอนที่ว่าขึ้นมาโชว์ มันมีหลายสีหลายขนาดฉันก็คัดตัวอย่างมาให้ดูเอา แชด... ? เด็กใต้รักจริง : แม่ค้าใส่ให้ดูได้มั้ยคะอยากเห็นทรงจริงๆ ว่าเป็นยังไง ? ส้มเปรี้ยวมาก : ใช่เแม่ หนูก็อยากเห็น จัดๆๆ ? อยากเจอคนจริงใจ มีมั้ย : เอาเลยค่ะ รอเอฟรัวๆ สวยทุกสีเลยค่ะ ระหว่างที่ฉันกำลังเทียบไซส์เทียบสีอยู่ ลูกค้าชื่อคุ้นหน้าคุ้นต่างก็เชียร์ให้ฉันใส่โชว์กันยกใหญ่ ซึ่งมันก็ป็นเอกลักษณ์การขายของฉันนั่นแหละแต่ครั้งนี้มันเป็นชุดนอนวาบหวิวไง เอาไงดี งานเข้า! หลังจากที่ฉันคิดแล้วคิดอีกแล้วก็คิดไปถึงหน้าเจ๊ดาเจ้าหนี้ที่ลอยมา ฉันก็ตัดสินใจในทันที เอาวะ! แค่ขายได้ก็เป็นพอ จากนั้นฉันก็หยิบชุดนอนมาเปลี่ยน แต่ละชุดแต่ละแบบก็คล้ายๆ กัน คือเนื้อผ้าค่อนข้างบาง ช่วงคอก็ผ่าลึกจนเกือบจะถึงสะดือแน่ะ แต่ทำไงได้ถ้าคืนนี้ฉัาขายไม่หมดฉันต้องโดนเจ๊ดาทวงค่าห้องแน่ๆ ซึ่งฉันยังไม่มี ฉันหลับหูหลับตาใส่ชุดพวกนี้โชว์หน้ากล้อง กลยุทธการขายแบบที่ไม่แคร์ขี้ปากคนมันทำให้ยอดแชร์ไลฟ์สดคราวนี้ทะลุหลักพันเลยทีเดียว คนที่เข้ามาชมไลฟ์ของฉันต่างก็ให้ความสนใจกันจนแทบแชดจะพัง ในเม้นบางคนก็พูดดี บางคนก็ต่อว่า ซึ่งฉันก็มีตอกกลับไปบ้างแต่จะให้ฉันนั่งเถียงกับคนพวกนี้ทุกคนก็คงไม่ไหว ด้วยทรวดทรงองเอวที่ได้รูปของฉันทำให้เวลาสวมใส่ชุดนอนวาบหวิวพวกนี้เป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น บางคนสั่งไปสี่ห้าชุด บางคนเอาครบทุกสี เริ่ดใช่มั้ยล่ะคะ แต่บางคนถามเยอะมากแต่ก็ไม่สั่งสักตัว เอิ่มมม! แชด... ? โก๋บางรัก : โอ้บักแตงโม โอ้บักส้มโอ บาลาหึ้มมากแม่ค้าค้าบบบ ? เด็กช่าง ช่างกุเป็นไร : หุ่นแม่ค้าแบบว่า...โอ๊ยยย ผมขอไปเข้าห้องน้ำดีแปป ไม่ไหวแล้ว ? บั๊มเด็กโหด : ผมสั่งสามโหลครับแต่ว่าคนสวยต้องเอามาที่ห้องนะ เดี๋ยวผมส่งที่อยู่ไปให้จุ๊บๆ นี่แหละ ฉันต้องเจอพวกหื่นคีบอร์ดเป็นประจำจนชิน.... วันต่อมา ฉันหลี่ตาไปมองนาฬิกาที่อยู่บนหัวเตียง พอเห็นว่าเป็นเวลาเกือบจะสิบเอ็ดโมงแล้ว ฉันต้องรีบดีดตัวจากที่นอนเพราะบ่ายโมงฉันมีนัดเฮียศักดิ์ว่าจะเอาเงินค่าของไปให้พร้อมกับเอาของใหม่มาขายแล้วฉันก็ต้องเอาเงินจากการขายชุดนอนได้ไปให้เจ๊ดาจอมเคี่ยว ฉันใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวราวๆ ครึ่งชั่วโมงก็เสร็จ ฉันสะพายกระเป๋าใบโปรดได้ก็รีบวิ่งลงบันไดเพราะลิฟที่นี่เสียมาเป็นอาทิตย์แล้ว ไม่รู้ว่าช่างติดงานหรืออิเจ๊ไม่แจ้งซ่อมกันแน่ " อะนี่เจ๊เงิน " หลังจากที่ฉันนับเงินแล้วนับอีกฉันก็ยื่นธนบัตรที่พึ่งกดออกมาจากตู้เอทีเอ็มใหม่ๆ สดๆ ให้เจ๊ดา " นี่เธอขายหมดเลยหรอ " เจ๊ดามีสีหน้าที่อึ้งเล็กน้อยในระหว่างที่นั่งนับแบงค์สีเทาๆ " ค่ะ หนูขายเก่งไงเจ๊ " ฉันยิ้มอย่างภาคภูมิใจและไม่อายนะที่จะยกยอตัวเอง ก็ฉันขายเก่งจริงๆ นิ " ก็คงใช่ ถึงจะน่าเกลียดไปสักหน่อยแต่มันก็ทำให้ได้เงินเร็วดีเธอนี่คิดเก่งจริงๆ นะ " เจ๊ดาเหลือบขึ้นมามองฉันด้วยสายตาแปลกๆ ก่อนจะส่งยิ้มมาให้ฉัน แต่ฉันรู้นะว่าเมื่อกี้หลอกด่าฉันอยู่ " มีของดีก็ต้องเอามาใช้สิคะ อีกหน่อยถ้าแก่ตัวไปก็คงจะไม่มีของดีให้อวด เหี่ยวแห้งตายเลย! " ฉันตอบกลับแบบนิ่มๆ แกเป็นแม่หม้ายผัวชิ่งตายไปก่อนไง ช่วยไม่ได้ด่ามาด่ากลับ ไม่โกง เจ๊ดาชักสีหน้านิดหน่อยเหมือนจะรู้แต่ฉันไม่แคร์ พอแกนับเงินครบฉันก็ขอตัวออกมาเลย เพราะตอนนี้มันใกล้เวลานัดแล้ว ระหว่างที่ฉันกำลังเร่งฝีเท้าก็ชนเข้ากับผู้ชายคนนึงจนข้าวของในมือหล่นกระจัดกระจาย ลมแรงพัดผ่านหน้าเราสองคนไปวูบใหญ่ กระดาษสีขาวปลิวว่อน อย่างกับในหนังแน่ะ " ขอโทษนะ ฉันรีบไปหน่อย " ฉันกล่าวคำขอโทษพร้อมก้มลงเก็บเอกสารกับหนังสือให้เจ้าของ " ไม่เป็นไรครับ " น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยอย่างไม่ได้ถือสาฉัน เขาก้มลงหยิบหนังสือพร้อมกันกับฉันก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาทำให้ฉันเห็นหน้าเขาชัดขึ้น ไม่จริง! โลกกลมมากๆ ไม่สิ พรหมลิขิตต่างหากล่ะ " นี่แม่โซดา! ทำไมเธอถึงชอบนุ่งน้อยห่มน้อยให้พวกผู้ชายมันแทะโลมนักนะ ฉันล่ะไม่เข้าใจเด็กสมัยนี้จริงๆ " ขณะที่หัวใจฉันกำลังเต้นแรงเป็นบ้า เสียงแว๊ดๆ ของเจ๊ดาก็ได้ดึงสติฉันให้กลับมาเมื่อเจ๊ดาโชว์รูปในไอแพดเป็นรูปที่ฉันใส่ชุดนอนไม่ได้นอนให้ฉันดูชัดๆ ฉันลุกขึ้นยืนพร้อมกับชักสีหน้าใส่ อะไรของอิป้าวะ! แต่ไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไร เด็กหนุ่มคนเดียวกับที่ช่วยฉันไว้ที่ร้านอาหารเมื่อวานก็เดินดุ่มๆ ออกไปเหมือนไม่ได้สนใจเรื่องที่ได้ยินเลยสักนิดแล้วก็เหมือนจำฉันไม่ได้ซะด้วย ฉันแอบเห็นสายตาอบอุ่นคู่นั้นมองมาที่ฉันแวบนึง แวบนึงจริงๆ แต่มองเพราะอะไรนี่สิ! อย่าบอกว่าน้องมันเข้าใจว่าฉันเป็นเลสเบี้ยนไม่พอ เวลาที่แฟนเผลอฉันยังแอบไปอ่อยผู้ชายอีกน่ะ! โอ๊ยยย! ภาพลักษณ์อิโซป่นปี้!!! " เห้ย! ไอ้ป่ามึงมัวทำอะไรอยู่วะ พวกไอ้กั๊กรออยู่นะเว้ย เดี๋ยวก็ไม่ทันช็อตเด็ดหรอก " หนุ่มนักศึกษาอีกคนเดินลงมาจากบันไดของตึกแล้วตะโกนมาถามชายหนุ่มที่เป็นรักแรกของฉันด้วยท่าทางที่รีบร้อน " เออ กุกำลังจะไป " น้ำเสียงที่เอ่ยออกมามันนุ่มทุ้มน่าฟังจนสะกดฉันเอาไว้ได้เป็นนาทีเลย แต่พอเก็บหนังสือครบทุกเล่มหนุ่มน้อยก็เดินตามเพื่อนไปลิ่วๆ โดยที่ฉันยังไม่ทันจะได้อธิบายเรื่องฉาวโฉ่เมื่อครู่ เอาไงดี ไม่ได้การแล้วฉันต้องทำอะไรสักอย่าง! ตึก ตึก ตึก! " นี่นายอย่าพึ่งไปสิรอฉันก่อน " ฉันพูดพลางวิ่งตามแผ่นหลังกว้างไปด้วยความรีบร้อนเช่นกัน ฉันเข้าไปยืนขวางหน้าหล่อๆ นั้นเอาไว้ ให้ตายสิคนอะไรสูงเป็นบ้า " มีอะไรหรือเปล่าครับ " เด็กหนุ่มมองหน้าฉันเหมือนพยายามจะนึกให้ออกว่าเคยรู้จักฉันมาก่อนหรือเปล่าล่ะมั้งนะ ก็เนื้อคู่เธอไงล่ะ!! " คือว่า...คือฉัน...ฉันชอบนาย!! " ฉันพูดด้วยอาการที่ตื่นเต้นสุดๆ ปกติฉันไม่เป็นแบบนี้หรอกนะแต่ทำไมตอนนี้ภายในหัวใจถึงได้เต้นเร่าไม่เป็นจังหวะเอาซะเลย เด็กหนุ่มก็ยืนนิ่งไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไร เขาจะนิ่งเกินไปแล้วนะ! " อากาศคงจะร้อนเกินไป " หนุ่มน้อยพูดพร้อมกับหันไปมองท้องฟ้าสดใสต่างจากหัวใจของฉันลิบลับที่เวลานี้ช่างมืดมน ดวงตาว่างเปล่าคู่นั้นไม่ได้บ่งบอกอารมณ์ใดๆ แม้แต่น้อยทำให้หน้าฉันชาไปทั้งแถบ พอพูดจบเขาก็เดินผ่านฉันไปเหมือนฉันเป็นอากาศธาตุ ที่สำคัญเขาไม่ชายตามองฉันสักนิด ให้ตายสิ! วันนี้อากาศมันก็ร้อนจริงๆ นั่นแหละแต่มันเกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ฉันพึ่งพูดไปล่ะ โอ๊ยยยไอ้เด็กบ้า! กลับมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนสิ!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more