บทที่18
ภาพในอดีต2
หลายวันผ่านไปท่านขุนยังคงเฝ้ารอว่าแม่หญิงอุษาจะมีครรภ์เมื่อไหร่ ช่วงนี้เธอดูอวบอิ่มไม่รู้ว่าเป็นเพราะมีครรภ์หรือเพราะความสุขที่มากล้นจนทำให้เธอเจริญอาหาร
“คุณพี่ซื้ออะไรมาเยอะแยะเจ้าคะ มีขนมต้มด้วยรึเจ้าคะ”
“คืนก่อนพี่เห็นเจ้าแอบให้บ่าวทำให้กิน พี่ผ่านไปเห็นจึงซื้อมาฝาก มีของคุณแม่ด้วยนะขอรับ” ท่านขุนให้บ่าวของตนยกขนมหวานไปให้คุณหญิงแย้มที่นั่งมองลูกสาวตัวดีอยู่ไม่ห่าง
“ไม่รู้ว่าเพราะมีครรภ์รึโหยกันแน่เนอะพ่อทศพล หมู่นี้แม่เห็นเข้าครัวให้นางอุ่นมันสอนทำขนมบ่อยๆ”
“หากมีครรภ์ก็ดีสิขอรับ กระผมคงจะมีความสุขจนยิ้มไม่หยุดเป็นแน่” ท่านขุนมองไปยังเมียสาวที่กำลังนั่งกินขนมต้มจนไม่รู้ว่าตัวเองนั้นกำลังถูกนินทา แม้แต่บ่าวไพร่ก็ต่างยิ้มกันทั้งเรือน แม่หญิงแก่นแก้วที่พึ่งออกเรือนไปตอนนี้ถูกกำราบจนกลายเป็นแม่บ้านแม่เรือน รู้จักเข้าครัวเพื่อเอาใจท่านขุน ผิดกับแม่หญิงอัญชลีที่ไม่
