Nang dumating ang alas-kwatro ng hapon ay agad akong lumabas ng bahay para pumunta sa palengke. Gusto kong bumili ng ulam upang may baon ang kapatid ko sa tanghalian. Kasalukuyan akong naglalakad nang masalubong ko si Manang Osing. Ngumiti pa nga ito sa akin nang makita ako.
“Trish, mabuti at nasalubong kita. Ikaw talaga ang sadya ko. Muli kasing ibinilin ni Master Elron ang pagpunta ninyo ni Carmela mamayang gabi sa bahay niya.”
“Manang Osing, hindi ba nakakahiyang pumunta. Saka, baka may mga bisita si Master Elron. Baka magkalat lang kami roon. Baka hindi kami tiyak na makapunta.” Bigla akong yumuko dahil nahihiya ako sa matanda.
“Bakit ka naman mahihiya. Saka, birthday ‘yun ni Master Elron. Kaya pagbigyan ninyo na. Mga piling tao lang ang imbitado. Basta pupunta kayo roon. Huwag kayo
