“ท่านแม่ เจินเอ๋อร์ ออกมาได้แล้วขอรับ” ได้ยินเสียงของแม่ทัพใหญ่ ทุกคนก็เบาใจ รีบออกจากที่ซ่อน
“มะ ไม่ได้บาดเจ็บที่ใดใช่หรือไม่เจ้าคะ”
“ข้ามิได้บาดเจ็บที่ใด ท่านพ่อเองก็ไม่ได้บาดเจ็บ” เหวินหยวนโอบประคองภรรยา คอยลูบแผ่นหลังบางเพื่อปลอบใจ
“พวกเจ้าแยกย้ายกันไปพักเถิด ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้ว มิมีสิ่งใดต้องกังวลอีก” นายท่านของเรือนให้คำยืนยัน ทุกคนก็สบายใจ รีบแยกย้ายกันไปพัก ผู้ใดมีหน้าที่ต้องจัดการก็ไปทำตามนั้น
ส่วนชางเหวินหยวนเองก็มีเรื่องติดค้างกับภรรยารักอยู่ จึงต้องรีบกลับมาพูดคุยทุกอย่างให้กระจ่าง
“ทีนี้จะเล่าให้ข้าฟังได้หรือยังเจ้าคะ” ทันทีที่กลับเข้ามาในห้องนอนของตนเอง เนี่ยนเจินก็เอ่ยถามสามีทันที
“เริ่มจากเรื่องใดดีเล่า”
“เอาตั้งแต่แรก” เห็นสีหน้าเอาแต่ใจของหญิงสาว แม่ทัพหนุ่มก็อดที่จะยิ้มขำไม่ได้ ร่างใหญ่เดินไปผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า พลางเอ่ยเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น
“อย่างที่เจ้าร
