“ ไม่ใช่เรื่องเงิน พี่แค่ไม่อยากทำแล้ว ไว้จินสร่างเมาเมื่อไหร่เราค่อยคุยกันอีกทีดีกว่านะ”
“ ไม่เมาๆ บอกมาสิว่าทำไมถึงไม่อยากทำ ”
“…”
เวลานี้พูดไปก็คงคุยกันไม่รู้เรื่องอยู่ดี คิดได้แบบนั้นได้เธอก็ได้แต่ยืนนิ่งเงียบอยู่แบบนั้น แต่อีกฝ่ายกลับยิ่งรู้สึกหงุดหงิดงุ่นงานกว่าเดิม ไม่เข้าใจและไม่พอใจอาการนิ่งเงียบเมินเฉยที่อีกฝ่ายแสดงออกมา
“ เงียบทำไม? ไม่พอใจอะไรก็พูดออกมา ไม่พอใจอะไรก็บอกมาสิวะ!! ” ท้ายประโยคจินตวาดออกมาเสียงลั่น เส้นเลือดตรงขมับเต้นตุบๆ ด้วยโทสะและน้ำเมา
ดวงตาคมเข้มเป็นประกายวาวโรจน์ด้วยความไม่พอใจ รู้ว่าไม่ควรเอาอารมณ์โกรธมาลงกับเธอแต่ก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ยาก ร่างเล็กตรงหน้าชะงักตัวแข็ง ความนิ่งเงียบของอีกฝ่ายยิ่งทำให้เขาร้อนใจมากกว่าเดิม ถ้าอีกฝ่ายโวยวายด่าทอแสดงความไม่พอใจออกมาตรงๆเขาคงไม่รู้สึกโมโหจนหงุดหงิดขนาดนี้
“ พี่ไม่ชอบที่จินที่เป็นแบบนี้ไง เราอย่าใช้อารมณ
