ตอนที่ 7
1031 Words
บทที่ 7
“ฉัน...เอ้อ...ฉัน...”
“ฉันทำแบบนี้กับเธอใช่มั้ย ชิริน”
ว่าแล้วเขาก็รุกไล่เธอด้วยการกอดและจูบ เริ่มลูบไล้เนื้อตัวของหญิงสาว ชิรินเหมือนตกอยู่ในความฝันอีกครั้งต่างกันก็แต่ครั้งนี้เธอเห็นใบหน้าของ เขา คนนั้นกระจ่างชัด และเธอก็ไม่ได้อยู่ในอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น เธอรับรู้สัมผัสของเขาชัดเจนยิ่งกว่าสิ่งใด
“อิคารัส...ยะ...อย่าค่ะ”
ชิรินพยายามทักท้วงด้วยเสียงหอบพร่าขณะที่ภูตหนุ่มซุกไซ้จมูกโด่งของเขาบนลำคอระหง
“ชิริน...ฉันรู้แล้วว่าหญิงนางนั้นที่อยู่ในความคิดคำนึงของฉันคือเธอ”
“ตะ...แต่ว่า...นี่มันบนต้นไม้นะคะอิคารัส”
“เรามีชีวิตอยู่กับธรรมชาติ ป่านี้คือบ้านของเรา”
“แต่ว่าบนต้นไม้นี่มัน...”
“ไม่มีใครเห็นเราหรอกนะ” อิคารัสสยายปีกทั้งสองข้างออกก่อนจะโอบรัดตัวเธอไว้ในอ้อมกอดของเขา “นี่เป็นเรื่องธรรมดาของเหล่าภูต”
“คุณพูดเหมือนเคยพาผู้หญิงขึ้นมาร่วมรักบนต้นไม้”
“ไม่เคยหรอกชิริน...เธอเป็นคนแรก”
“อิคารัส”
ชิรินตกใจที่จู่ ๆ เสื้อผ้าของเธอก็เลื่อนหลุดออกไปจากร่างโดยที่เธอยังไม่ทันทำอะไรมันด้วยซ้ำ คงเป็นเพราะอำนาจของอิคารัส หญิงสาวรีบชันเข่าทั้งสองและยกแขนขึ้นปิดป้องทรวงอกทั้งสองข้างที่เปล่าเปลือยสล้างต่อหน้าภูตหนุ่ม
“อิคารัส...คุณทำแบบนี้ไม่ถูกนะคะ คุณยังไม่ได้ถามความสมัครใจจากฉันเลย”
“เธอยอมฉันมาหลายครั้งแล้ว ชิริน”
คำกล่าวนั้นทำให้หญิงสาวหน้าแดงเหมือนผลเชอร์รี่ ตายละ...นี่อิคารัสคงล่วงรู้แล้วว่าในฝันเธอมีความสุขกับเขาทุกครั้งและความสุขนั้นมากแค่ไหน
“จะปิดบังมันทำไม...ฉันเห็นของเธอหมดแล้วนะ”
ภูตหนุ่มว่าพลางจับข้อมือทั้งสองของเธอที่แขนไขว้กันเหนือทรวงอกอวบนุ่มและเลื่อนมันลงไปไว้ข้างลำตัวของหญิงสาว
“มันคงเป็นวิสัยของภูต...ที่ไหน เมื่อไหร่อย่างนั้นก็ได้ใช่ไหมคะ”
“แต่ไม่ใช่กับหญิงทุกนาง...ฉันไม่เคยพาใครขึ้นมาบนต้นไม้...เพื่อจะทำแบบนี้”
“อิคารัส”
ชิรินถอนหายใจด้วยความรัญจวนที่แล่นพล่านเมื่ออิคารัสจับข้อมือของเธอไขว้เอาไว้ที่บั้นเอวด้านหลังทำให้ร่างของเธอแอ่นขึ้น หน้าอกอวบสล้างลอยเด่นและส่วนปลายชูชันสีสวยก็เห็นเด่นชัด แล้วเขาก็ค่อย ๆ แนบริมฝีปากกับกลีบปากอ่อนนุ่มของหญิงสาว
นี่เธอไม่ได้ฝันไป มันเป็นความจริงที่สามารถจับต้องและรู้สึกได้ ชิรินรับรู้ได้ว่าอิคารัสเป็นภูตหนุ่มรูปงามเจ้าเสน่ห์ที่กำลังล่อหลอกให้เธอลุ่มหลงในตัวเขา
“อิคารัส...อืม...อือ”
ร่างเล็กสะท้านไปหมด ถึงเธอจะเปลือยเปล่าแต่ก็ไม่ได้รู้สึกหนาวเลยแม้แต่น้อย ตรงข้ามเธอยิ่งอบอุ่น อาจเป็นปีกของเขาที่โอบกอดตัวเธอเอาไว้ ไหนจะเนื้อตัวสากหนาแต่แข็งแกร่งของเขาอีก
โอ...ชิริน...นี่เธอกำลังจะร่วมรักกับภูตอย่างนั้นหรือ
แต่อิคารัสก็ไม่ได้ต่างหรือผิดแผกไปจากมนุษย์ธรรมดาเลย เขามีเลือดเนื้อ มีลมหายใจร้อนผ่าวที่เป่ารดตัวเธอ ตัวเขาอบอุ่นอย่างประหลาด เขาเป็นภูตไม่ใช่วิญญาณที่ไร้ร่างและความรู้สึก
ภูตหนุ่มแทรกปลายลิ้นเข้าไปในอุ้งปากของหญิงสาว กลืนความหอมหวานของเธอ แต่แล้วชิรินก็นึกอะไรได้บางอย่าง
“อิคารัส...ไหนคุณเคยบอกฉันว่า ถ้าคุณจูบฉันนาน ๆ มันจะทำลายลมปราณของฉัน”
หญิงสาวละล่ำละลักถามเมื่อเขาถอนริมฝีปากออก ใบหน้าของเขาเป็นสีเข้มขึ้นและดวงตาสีอำพันประกายทองงดงามก็อาบไปด้วยความปรารถนา
“ใช่...แต่มันขึ้นอยู่กับความต้องการของฉัน ตอนนั้นฉันต้องการช่วยเธอ แต่ตอนนี้ไม่ใช่...ชิริน...อย่าทรมานฉันอีกต่อไปเลยนะ”
“ฉันไม่ได้ทรมานคุณนะคะ อิคารัส”
“แต่ฉันรู้สึกทรมานเวลาที่...ฉันต้องการเธอ”
“คุณไม่ได้นึกถึงฉันแล้วนี่คะ...นี่ไงคะ ตัวฉัน”
ชิรินยกมือของเขาแนบลงบนทรวงงามข้างหนึ่ง อิคารัสกอบกำทรวงอกนุ่มของเธอไว้และบีบเคล้นเบา ๆ
“อืม...อิคารัส...อา”
ชิรินเผลอคราง เธอตั้งใจให้เขาสัมผัสตัวเธอเพราะไม่ใช่เพียงแค่เขาเท่านั้นที่ทรมาน แต่ตัวเธอก็กำลังทุรนทุรายด้วยความโหยหา นี่อาจเป็นอำนาจและพลังของป่าที่เต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์
“ชิริน”
ภูตหนุ่มครางเบา ๆ มือของเขายังเคล้นคลึงบนสองเต้าที่กระเพื่อมไหว ชิรินหายใจหอบ เลือดในกายของเธอสูบฉีดอย่างรุนแรงจนเนื้อตัวเปลี่ยนเป็นสีชมพูเข้ม
“อิคารัส...อูววว...อา”
บทการสังวาสเริ่มต้นขึ้นอย่างช้า ๆ จากความปรารถนาของภูตหนุ่มและมนุษย์สาวแสนสวย ร่างเล็กแต่เนื้อสาวหนั่นแน่นและทรวดทรงอวบอิ่มทำให้ภูตหนุ่มกระหายใคร่ในการได้ครอบตัวเธออย่างแท้จริง
“อุ๊ย! อิคารัส”
ชิรินแสดงอาการตกใจเล็ก ๆ เมื่ออิคารัสยกตัวเธอนั่งบนหน้าตักของเขา ตอนนี้บนเรือนกายกำยำของภูตเจ้าเสน่ห์ปราศจากอาภรณ์ใดขวางกั้นระหว่างตัวเขาและเธอ
ประกายรังรองสีทองสว่างในดวงตาของเขาเหมือนเปลวร้อนที่กำลังแผดเผาความปรารถนาของหญิงสาวที่ตอนนี้มันลุกช่วง ชิรินเบียดหน้าอกเต็มตึงเข้าหาอกกว้างของอิคารัสและกอดกระหวัดรัดลำคอของเขาไว้ด้วยแขนทั้งสอง
“ชิริน...ทำไมฉันถึงเห็นเธอนะ...โอ...คงเป็นเพราะเธองามอย่างนี้นี่เอง นางอัปสรในป่านี้ไม่เคยอยู่ในสายตาของฉันเลย”
“คุณน่าจะร่วมรักกับพวกเดียวกันนะคะ...เอ้อ...ฉันหมายถึงภูตหญิง”
“เราฝืนความต้องการที่แท้จริงไม่ได้หรอก ชิริน เธอคือความปรารถนาที่แท้จริงของฉัน”
- Writer
