Tanıtım
"Demirhan etme sana yakışır mı?" diyerek soran halasına bakıyordu. "Yakışır hala sende yaşadın anlarsın onu hem çok güzel kadın." dediğinde, "Anan baban ne der?" diyerek sordu. Derin bir nefes alırken, "Kabul ettiler hala sana sormak istedim." dedi.
"Oğlum anan baban varken bana niye sordun ki?" diyerek sordu. "Sende yaşadın fikrini almak istedim." dediğinde gözleri doldu. "Sadece bir oğlu var Hazar." dediğinde gözyaşları akıyordu. "Biliyorum hala yaptığım belkide ayıp." dedi.
"Sevmek aşık olmak ne zaman ayıp olur." diyerek kızarken, "O kızın yerinde olsam bende senle evlenmek isterim." dedi. Narin'in bakışları aklına geldi. "Olmaz bizden olmaz anla artık ben dul kadınım sen bekarsın." dedi.
"Böyle deme kurban olduğum sana sevdalandım böyle deyip canımı yakma." dediğinde gözleri doldu. Derin bir nefes alan kadın genç adama bakarken, "Yorulursun ben hala kocamı seviyorum." dedi. Demirhan şansının olmadığını biliyordu. Ama pes etmeye niyeti yoktu.
Narin kocasının ölümünden sonra başka bir şehirde yaşamak için Mardin’i terk etmişti. Oğlunu dünyaya getirmiş onu büyütmüştü. İstediği gibi oğlu olmuş babasının adını koymuştu. Yıllar sonra geri dönüyordu.
"Anneee" diyerek bağıran oğluna bakıp saçlarını okşadı. "Bulası nelesi?" diyerek sorunca, "Babanın yaşadığı yer Mardin oğlum." dedi. Küçük çocuk heyecanla bakarken, "Çok güzel." dedi. Araba kapının önünde durunca araçtan indiğinde herkes ona bakıyordu. Gözleri etrafa bakarken oğlunu kucağına alıp indirdi.
Konağa yaklaştığı zaman kornaya basıyordu. Devran’ın yüzüne bakan kızı," Baba korna" dediğinde Devran kızına bakıp, "Evet kızım alaba" dediğinde karısı gülmüştü. "Ulan konuşmayı unuttum." dediğinde korna sesleriyle öfkeden deliren Ciwan kapıya koştu. "Ulan o kornayı bir tarafına" dediğinde karşısındaki kadına şaşkınca bakıyordu.
"Eee kornayı ne yapacaksın?" diyerek sordu. Derin bir nefes alırken içeri girdiğinde şaşkınca bakıyordu. "Narin" diyerek ona doğru geldiler. Hazar en arkada kalırken Devran'ın bakışları ona döndü. "Yoksa bu?" diyerek sordu. "Oğlum Hazar." dediğinde gözleri doldu. "Babasının kopyası." dedi.
Devran'ın onun yanına giderken derin bir nefes çekti. "Merhaba ben amcan Devran." dediğinde onu kucağına alıp severken Hazar ağlamaya başladı. "Anne" dedi. Ciwan’ın bakışları endişeyle bakıyordu. "Korkma gel amcana." diyerek sarılmıştı. Narin değişmişti. Eskisi gibi yüzü gülmüyor doğru ama artık yanında oğlu vardı...