Prologue
"Will you marry me zen?" Nakatingin lang ako sakanila.
I was here standing and looking at my girlfriend habang may nakaluhod sa harap niya, gusto ko siyang puntahan at hilahin paalis kaso lang maraming nakatingin sakanila her family and friends, she invite me to witness this drama.
Pinipigilan kong wag umiyak, ayaw kong makakuha ng atensyon.
Kaya pala gusto niyang itago nalang ang relasyon namin?
Hindi kona kayang makita siyang nasa kamay na ng iba, habang ako dito nasasaktan.
"Yes!" Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa narinig ko.
Hindi lang man niya ako hiniwalayan bago sagutin ang lalaking to.
Hayop bakit ka nagpaluko love?
Humarap ito sa mga bisita nila, nagtama ang tingin namin at mukang nagulat pa ito dahil nandito ako, ngumiti ako ng mapakla at tumango.
Dali-dali akong tumalikod at umalis sa kinatatayuan ko.
Mabigat sa dibdib gusto kong sumigaw.
"Love!!!" Napatigil ako sa paglalakad dahil tinawag ako ng babaeng mahal ko.
Hindi ko na napigilan kusang tumulo ang luha ko, kaagad ko namang pinunasan iyon bago humarap sakanya. "Why? Sakit gago akala ko ikaw na, hindi ko akalain na magagawa mo sakin to zen!! Mahal kita pero sana naman inuna mo munang hiwalayan ako bago ka sumagot ng yes sakanya!!" Galit na sabi ko sakanya tumingin lang ito sakin akmang lalapit ito sakit pero umiling lang ako.
"You're the woman i want to be my wife, you're my first love, first girlfriend but now you're the woman who broke my heart." I said to her naramdaman kong tumulo na naman ang luha ko.
"I'm sorry!!" Natawa ako dahil sa sinabi niya.
Yun lang? Sa lahat ng nasaksihan ko sorry lang?
"Fvck that sorry zen!!" Sigaw ko nagulat naman ito. "Tapusin na natin to." Malamig na wika ko nakita kong may dumaan na emosyon sa mata niya.
Wala akong pake gusto ko ng magpahinga.
"Love please don't-"
"Thank you for the time and love you give to me when i was sad you're the one who dry my tears when you saw me crying, i love you but i'm tired to sana maging masaya kayo." I said at tinalikuran siya bigla, subrang sakit napahawak nalang ako sa dibdib ko dahil naninikip ito sa kakaiyak.
_______________