Lustful Relationship

Chapter 1 Ika nga, lahat ng kabit ay isang kontrabida sa buhay ng mag asawa. Pero anong klase o katangian ni Hazel kung bakit siya pumasok sa ganitong buhay? Isa bang mabigat na dahilan na nagmahal ka lang kung kaya't hindi mo mabitiwan ang taong ito? O sadyang kaya lamang ng taong ito na punan ang iyong pangangailangan tulad ng init ng laman, materyal na bagay at ano pang bagay na pwedng ipanakip butas sa puso niyang nagdurusa. Hanggang kailan niya kayang ipag laban ang puso habang may konsensyang bumabagabag sa kanyang damdamin? Hazel Soliman, a 30 year old lady also known as OC hindi Operations Consultant, kung hindi "Old Chic". 'Yan ang tinaguriang bansag sa knaya ng mga lalaking edarang 20 to 24 years old sa kompanya. Siya ang pantasya ng mga lalaki kung saan siya nag tatrabaho, sino bang hindi magkakagusto sa kanya? Napaka gandang height, morena at dagdag pa ang blonde hair niya na bumabagay sa makinis niyang kutis. Pero wala ni isa sa kanila ang nakakaalam sa buhay nito, dahil alam lang nila isang strikta at masungit na Marketing Manager ito sa PhilTelCom Corporation na nangunguna sa endustriya ng Telecommunication sa Pilipinas. Sa bawat empleyadong kasama nito, takot magkamali ang mga kasamahan niya dahil siguradong ipapahiya niya ito. Papasok ang dalaga sa kwarto ng lalaking kinakasama niya. "Why are you late?!" sigaw nito sa kaniya. "Alam mong ang marami akong trabahong tinapos, Gerald," hinatak siya nito at dinapa sa lamesa. "Teka, -ahan dahan ka naman,Gerald!" Hinubad lamang nito ang pang ibaba niyang damit at tuluyan siyang ginalaw nito. "I told you don't be late when I need you, hindi ka na nagbago Hazel," hinatak nito ang buhok niya at mas binilisan ang galaw ."Ughh Gerald! Please!" hinawakan niya ito sa balakang para pigilan niya, pero hindi niya nagawa dahil hinawakan ni Gerald ang magkabila niyang kamay. "Ughh Hazel, I love the way you make my d**k hard!" hinugot ito at pinilit na ipasok sa bibig niya. "Mmh" halos ma-samid siya habang pilit niyang pinipigilan na ibaon sa bibig niya ang kahabaan ni Gerald. Binuhat siya nito at hiniga sa lamesa, halos malaglag ang mga nakapatong sa lamesa at hindi ito inalintala ni Gerald. Nang marating ni Gerald ang sukdulan na iwan lang na nakahiga sa lamesa si Hazel.  "f**k Gerald, kung hindi lang kita mahal. Hay hanggang kailan ba ako magpapaalipin sayo?" Hinayaan ni Hazel na maunang maligo si Gerald dahil siguradong kapag nagsabay sila, hindi matatapos na angkinin ng lalaki ang buong pagkatao niya.  Ilang segundo bago tuluyang tumayo si Hazel sa lamesa at siya naman ang sumunod na naligo. Hindi siya pinansin ni Gerald at diretso lang itong pumasok sa walk-in closet niya. Habang pumapatak ang tubig, she the pain underneath. Kahit ilang beses siyang angkinin ni Gerald, sa tuwing natatapos silang magtalik, nasasaktan pa rin siya. Dahil din sa pabigla-bigla na paggalaw ni Gerald sa kanya. Nang matapos siyang naligo, naabutan niyang nakahiga ito sa kama habang naglalaptop, tumabi siya rito habang nagtutuyo ng buhok pero nakatalikod siya kay Gerald. "I'm sorry for being harsh, alam mo naman na ayokong naghihintay," paglalambing nito at hinagkan siya. "I told you I was busy, dahil sa mga bobo mong empleyado." Nag iwan ng halik si Gerald sa leeg niya. Alam niyang gusto na naman nitong angkinin ang katawan niya. "Gerald pagod ako,” pag-iwas niya rito. "Tinanggihan mo’ko? Alam ko namang gusto mo," pilit itong lumalapit sa kanya. "Gerald please! I'm tired!" hinatak nito ang kamay niya at nakuhang masubsob ni Hazel sa katawan ni Gerald. "Bakit ayaw mo?" galit na tanong nito. " ‘Wag mo 'kong sigawan," matamlay na sagot ni Hazel. Nakaramdam siya ng hilo kaya hinawakan ni Gerald  ang kanyang ulo  "You need to rest, kukuha kita ng tubig,” wika ng nito.  Kinuha ni Gerald ang gamot at isang basong tubig para kay Hazel. Nakita ni Hazel na niligpit nito ang laptop. Mukhang aalis si Gerald at dinampot ang kanyang gamit matapos ibigay ang gamot kay Hazel.  "Please don't leave me," hindi niya tipong makiusap kay Gerald, lalo na ngayon na matagal na silang nagsasama. Unang pakikiusap niya rito noong college pa siya at napakatagal ng panahon iyon. "You know that I can't sleep here overnight, Hazel," hinawakan nito ang buhok niya at hinalikan sa noo. "Ple-please Kahit ngayon lang," malungkot na nakikiusap.  "I'm sorry Hazel, bukas padadalhan kita ng gamot sa office kumain ka ng maigi iniwan ko sa lamesa ‘yung susunod na gamot para tama ang dossage mo. Nang sagayon at gumaling ka agad.” Tumalikod si Hazel at hindi sinagot ang sinabi ni Gerald, ayaw niyang makita nito ang kanyang pag-iyak. Narinig na lamang niya ang pagsara ng pinto, kung kaya't tumayo  siya  at tuluyang umiyak. Bumangon ito at nag-ayos, kinuha ang purse at nagsuot ng party dress. Nakipag kita si Hazel sa kaibigan niyang si Lyka, ka isa-isang kaibigan niya na nakakaintindi sa kanya  at office mate niyang isang Finance head. "Sira ulo ka no? May lagnat ka  na party kapa?" saad ni Lyka habang naninigarilyo.  "Alam mong ito lang ang gamot ko. Alcohol, smoke and party," pagngiti ni Hazel kahit halata sa mga mata niya ang kalungkutan. "Alam mo Hazel, halika na at  umuwi na  tayo. Tsaka ano bang nangyari sa inyo?" asar na pagtatanong ng kanyang kaibigan. "As usual Lyka, iniwan na naman niya ako," pilit na pagngiti ni Hazel.  "Hazel, ang sinabi ko naman sa’yo itigil mo na kasi. Alam mo, more than two thousand times ko nang sinabi sa’yo na stop. Isama mo na ang leap year sa anim na taon mong pagpapaka-tanga diyan sa lalaking 'yan" pag tapik niya sa balikat ng kanyang kaibigan. "Alam mo naman Lyka hindi ko siya kayang i-let go. You know that I love him," pilit nitong pinipigilan ang pagluha.  "Mahal ka ba? Kapag may pagkukulang siya bibilhan ka lang niya ng gamit tapos iiwan ka na. Hello Hazel uso rin gumising!"  Naka anim na bucket ng beer ang dalawang magkaibigan at wala pa rin tama, ganoon sila kasanayan  sa pag inom dahil noon pa lang ay party buddy na sila. "Sana Hazel magising ka na, hindi na tayo college student. Wala ka nang utang na loob sa kanya." “Anong wala? Hindi ako magiging manager kung hindi dahil sa kanya" pag tawa nito.  "Friend alam mo, hindi na tama 'yang ginagawa mo.  Nagpapaka bulag ka sa mga salitang hindi kailanman kayang gawin. Bakit ka ba nag kakaganyan? Dumapo ba ang kamay niya sayo?" galit na tanong nito. "Nasasaktan na kasi ako kahit anong tago ko. Kahit pigilan ko mahal ko siya, pero hindi pwede. Hindi ko mailabas at kahit kailan hindi ko kayang ipangalandakan na mahal ko siya," nagsibagkasan ang kanyang luha habang pilit inubos ang isa pang bote ng beer.  Anim na taon  niyang tinitiis ang lahat dahil sa katangahan niya sa pag ibig. Kahit malinaw sa kanila na walang direksyon o patutunguhan ang relasyon na mayroon sila. Pikit mata niyang hinarap ang realidad, basta ang alam niya ito ang lalaking kaya niyang ibigay ang lahat kahit anong mangyari.