Episode 1 "SIMULA"
Isang grandeng okasyon ang
kasalukuyang nagaganap sa pamilyang Villafuerte. Isa sa pinaka-mayaman ang kanilang pamilya sa buong mundo.
Kaarawan ng kanilang nag-iisang anak na si Jake Villafuerte.
A playboy, but a very handsome guy, tall, pointed noise, kissable lips, mga matang nakakaakit, at ang magandang pangangatawan nito na siyang kinahuhumalingan ng mga kababaihan.
Tawanan doon, tawanan dito, sayawan at halakhakan ang maririnig sa napakalaking mansion nila.
"I love you, Jake. You are really perfect to me," wika ng isa sa mga babaeng patay na patay sa kaniya habang sila'y
sumasayaw.
"I know, babe," sagot ko rito na may mapaglarong ngiti sa mga labi.
Sabay halik sa labi ng babae. Mapusok ang kaniyang paghalik, habang ang isa niyang kamay ay lumilikot papunta sa malulusog na dibdib ng babae. Rinig niya pa ang mahinang impit na ungol nito na siyang ikina-init ng kaniyang junior.
Para sa kaniya, laruan lang ang mga babaeng dumadaan sa buhay niya. Ni hindi pa niya nagagawang magseryoso sa tanang buhay niya.
At enjoy na enjoy siya sa kaniyang ginagawa sa mga babaeng lumalapit sa kaniya upang makipagharutan na siyang hindi niya tinatanggihan. Sino nga ba naman ang tatanggi, kung palay na nga ang lumalapit sa manok.
"Hmm," impit na ungol ng babae. Nasa mapusok na kaming paglalampungan ng may taong nagpatigil bigla sa aming ginagawa.
"Ehmm."
Sabay pa kaming napatigil sa aming ginagawa ng may tumikhim sa likuran namin.
Isa sa mga kaibigan ko. Sa lahat ng kaibigan ko, ito ang pinakamalapit at higit kong pinagkakatiwalaan sa lahat-lahat. Kahit na sa mga personal kong buhay. Ito kasi ang una kong nakilala bago pa ang ibang mga kaibigan ko.
Habang ngingisi-ngisi itong pinagmamasdan kaming dalawa na hindi maipinta ang mukha namin sa pang-iistorbo nito.
"Tapusin na lang natin ito mamaya babe," wika ko sa babae.
"Sure babe," sabay halik sa labi ni Jake.
Kaagad namang lumayo ang babae upang bumalik sa upuan nito. Napangisi pa ako nang makita ko, kung paano ito maglakad na halos pakembot-kembot ng kaniyang malaking puwetan.
"Wala ka na talagang pinapalampas ha. Kahit dito sa okasyon ng mansion niyo, hindi mo talaga mapigilan iyang kati mo," wika ng kaniyang kaibigan na sinabayan ng halakhak.
Sinuntok naman ng pabiro ni Jake ang kaniyang kaibigang nag-ngangalang Gabriel.
"Hindi ka na nasanay sa akin," sagot ko rito na sinamahan ng malutong na tawa.
"Alam mo namang hindi ko matitiis ang mga lumalapit sa aking mga palay," pagpatuloy ko pa na siyang dahilan upang pareho kaming matawa.
"Napakababaero mo talaga," wika ni Gab habang iiling-iling.
"Happy graduation anak," maluha-luhang wika ng kaniyang ina habang niyayakap siya nito.
Siya nga pala si 'Nathalia Salvame'. kaka-graduate lamang bilang isang Nursing.
Isang malaking karangalan sa mga magulang niya na nakapagtapos na siya ng pag-aaral.
Mahirap lang ang kanilang pamumuhay kung kaya naman, nagsumikap siyang makapagtapos upang mairaos niya sa kahirapan ang kaniyang mga magulang ganoon din ang kaniyang mga kapatid.
"Salamat inay," wika ko sabay yakap rin dito ng mahigpit.
Gayundin ang kaniyang dalawa pang mga kapatid at itay na yumakap sa kaniya at bumati.
Simpleng handaan lamang ang inihanda ng kaniyang pamilya dahil sa mahirap lang naman ang pamumuhay nila.
Para nga sa kaniya, kahit wala ng handa, ang mahalaga naman ay nakapagtapos na siya ng pag-aaral at ngayon masisimulan niya nang matulungan ang kaniyang mga kapatid at mga magulang.
Unti-unti na niyang matutulungan ang mga ito, lalo na ang kaniyang dalawang kapatid na nag-aaral pa.
Hindi kasi madali ang pinagdaanan nila, lalo na, noong nag-aaral siya ng college. Kung minsan kapos na kapos pa sila sa mga gastusin.
Nagawa niya pang mag-partime job para lang may maipangdagdag siya sa gastusin sa pag-aaral niya.
Ang dalawa niya pa kasing mga kapatid ay nag-aaral din kaya lalong nahihirapan ang kaniyang mga magulang sa pagtataguyod sa kanila. Kung kaya naman, ginawa niya ang makakaya niya upang makatulong sa mga ito.
Sa awa naman ng Diyos, nakapagtapos siya ng pag-aaral. At gusto niyang pagtuunan ng pansin ang dalawa niyang kapatid upang makapagtapos din ang mga ito sa pag-aaral.
Hindi niya maitatanggi ang taglay niyang kagandahan bilang isang dalaga. Matangkad, maputi, may magagandang legs na kahit sinong lalaki ay mapapatingin dito. Ang maganda niyang mukha na hindi pagsasawaan pagmasdan. Ang mapupula niyang mga labi na nakakapang-akit lalo na ang kaniyang mga ngiti.
Ngunit sa taglay niyang iyon, hindi siya kailanman nagkaroon ng karelasyon. Dahil mas iniisip niya ang pangarap niya para sa kaniyang mga magulang at kapatid. Kahit na maraming nagtangkang manligaw sa kaniya noon, ngunit kaagad din niya itong binabasted dahil ayaw niyang may istorbo sa kaniyang pag-aaral.
"Masayang-masaya kami anak at nakapagtapos ka na ng pag-aaral," masiglang wika ni itay.
"Oo nga ate, sana nga lang huwag ka munang mag-asawa," nakangusong wika ng pangalawa kong kapatid.
Tumawa naman ako ng mahina at mabilis ginulo ang buhok nito.
"Wala nga akong boyfriend, asawa na kaagad ang pinagsasabi mo riyan. At huwag kang mag-alala, wala sa isip at plano ng ate niyo ang bagay na iyan sa ngayon. Kayo ang iniisip ko, kayo nila inay at itay. Gusto ko kayong makapagtapos ng pag-aaral, kaya pagbutihin niyo ha," wika ko sa dalawang kapatid.
Samantalang sila inay at itay naman nakikinig at pangiti-ngiti lang sa amin habang nakatingin.
"Kaya sana, ganoon din kayo. Kung nagawa kong hindi makipagrelasyon hanggang sa makapagtapos ako, sana ganoon din kayo. No girlfriend at no boyfriend okay?" dugtong ko pa sa mga ito.
Para naman itong mga batang tupa na kumakamot at tumatango-tango. Babae at lalaki kasi ang kapatid ko kaya nasabi kong bawal ang boyfriend or girlfriend hanggat 'di pa sila nakakapagtapos.
Sa hirap kasi ng buhay ngayon, kailangan utak ang pinapa-iral. Huwag puro puso at baka kapag palaging puso ang papairalin, kawawa ka na, baka pati buhay mo, pulutin sa kangkungan.
Kaya nga nasabi ko sa sarili, kailangan utak ang madalas gamitin at huwag ang puso at baka pagsisihan ko pa sa huli. Mahirap kasi kapag puso na ang umiral tulad lang ng isa sa naging kaibigan ko noon, pina-iral ang puso, kaya ayon hindi nakapagtapos ng pag-aaral dahil nabuntis.
Ang masaklap pa at hindi pinanagutan. Napabuntong hininga na lang siya bigla pagka-alala ng bagay na iyon. Kaya takot siyang sumubok sa pag-ibig at baka maging kawawa siya.
