My Possessive Director (Owning Series #7)

He was standing in the middle of the hall with a glass of champagne in his right hand. He changes from head to toe. He was wearing a slack and a white top like before with a single button flap detail blazer. His hair is perfectly separated, and there are no more bangs like before. He taller now, and his bodybuilding is sexy like hell but not in me. "Ex mo 'yan 'di ba?" bulong sa akin ni Denmark. "Yeah," walang ganang sagot ko. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya dito pero wala akong pake. Wala na kong pake sa kanya kahit pa pakalat-kalat siya dito. "Hey, Angelie!" Napatingin ako sa lalaking palapit sa amin. Agad kong kinalas ang braso ko sa braso ni Denmark at sinalubong ng yakap ang CEO ng agency ko. "Mr. Martin! It's nice to see you again," I said. Sobrang close ko sa CEO ng agency namin dahil kaibigan siya ng daddy ko at hindi niya talaga ko pinabayaan habang nagsisimula pa lang akong pumasok sa pagiging artista at na ngangapa pa lamang ako. "Nasaan ang daddy mo?" agad na tanong niya pagkakalas ng braso ko sa kanya. "Wala si daddy dahil nag bakasyon sila ni mommy sa Greece," sagot ko. Naramdaman ko ang braso ni Denmark na humawak sa braso ko kasabay ng pagdikit ni Ayen kay Mr. Martin. Shit! Ngayon ko lang napagtanto na magkamukha si Ayen at Mr. Martin! Akala ko parehas lang sila ng surname. God! Paano ko siya iiwasan? "Excuse us, Mr. Martin," Denmark said. Nakahinga ako ng maluwag dahil nandito si Denmark na kahit loko-loko ay alam kung kailan ako hindi komportable. "No," saad ni Ayen. Kita ko kung paanong magtagis ang panga niya dati ay hinahawakan ko para pakalmahin. Kung paano sumama ang tingin niya sa braso ni Denmark na nasa bewang ko. "What?" Denmark said. "I am a Martin too," Ayen said. Mukha bang siya ang kausap namin? Mukha bang may pake kami sa presensya niya dito? Wala. Kahit kailan hind na ulit ako magkakaroon pa ng pake. "Ow! Anyway, Angelie and Denmark this is my son, Jade Ayen Martin," pagpapakilala ni Mr. Martin sa anak niya. Inilahad naman ni Denmark ang kamay niya sa harap ni Ayen na agad kinuha ni Ayen at nakipag kamay habang masama pa rin ang tingin. "Denmark," pagpapakilala ni Denmark sa kanyang sarili at agad na nagbitaw ang mga kamay nila. Sa akin naman itinapat ni Ayen ang kamay niya na tinignan ko lang ng walang ka gana-gana at parang umay na umay pa. "Ganyan ka ba trumato sa anak ng boss mo?" nakangising tanong sa akin ni Ayen. Nginisian ko rin siya at binuksan ang pouch na hawak ko. Inilabas ko doon ang panyo ko at ginamit para maibaba ko ang kamay niya. "Parang hindi naman tayo magkakilala noon, Ayen. Parang hindi mo ko ginamit hah," natatawang sambit ko. Mas lalo pang nag-igting ang panga niya at sumama ang tingin pero hindi ako nakaramdam ng kahit ano. Noon kapag nakikita ko siyang ganito ay nakahanda na agad ako para lambingin siya pero ngayon tuwang-tuwa pa ako sa nakikita ng mga mata ko. "Denmark, samahan mo naman akong kumuha ng champagne," sambit ni CEO Martin. Napatingin naman ako kay Denmark at nakaramdam ng kaba dahil maiiwan kaming dalawa ni Ayen dito. "Ahm--" "Tara na, Denmark. Babalikan din naman natin agad ang girlfriend mo at walang gagawing masama ang anak ko sa girlfriend mo," saad pa ni tito at hinila na paalis si Denmark. Shit! Halos murahin ko na siya sa isip ko ng kaming dalawa na lang ang matira sa gitna ng hall. Parag gusto kong biglang tumakbo palayo para lang hindi siya makausap. "It's been a year," he said. Napatango na lamang ako sa kanya at pilit na ngumiti sa kanya. Maraming tao ang nakatingin ngayon sa amin. Maraming mga mata ang nagbabantay sa galaw ko kaya dapat akong mag panggap na normal lang ang pag-uusap naming dalawa. "I hove you did my favor the last time we talk." Ang tinutukoy ko ang ay ang hobby niya na mang gamit ng babae para lang kay Cyrine na masaya naman na sa iba. "Of course. I did." Napatingin ako sa paligid ko at hinanap ng mga mata ko si Denmark pero hindi ko na siya makita. Saan naman kaya siya dinala ni Mr. Martin? Bakit ba kasi na isipin niya na iwanan ako sa anak niya. May alam kaya siya sa nakaraan namin ni Ayen? "Ibang-iba ka na. Sobrang taas at sikat mo na," nakangiting sambit niya. "At dapat akong magpasalamat sa'yo kasi kung hindi mo ko niloko malamang wala ako ngayon kung nasaan ako." Ngayon ko lang napagtanto na lahat ng bagay na nangyayari ay may rason. Niloko man niya ko noon at least may bagay naman na magandang nangyari sa akin. Naging sikat na artista ako at mas maraming tao pa ang pumalit sa pagmamahal na peke lang pala galing kanya. "I am very proud of what you are right now. I'm happy to see how far you go after 6 years... love." Love... Ang tinatawag niya sa akin noon pero wala na sa akin ngayon. Puro sakit at galit na lang ang nararamdaman ko sa tuwing maririnig ko ang salitang 'yan. "Wala na ang babaeng tanga at nagpa-uto sa'yo, Ayen," nakangiting sambit ko. Masaya ko na wala na kong nararamdaman kahit anong pagmamhal sa kanya ngayong nakita ko siya muli. Masaya ko para sa sarili ko dahil nagharap kaming dalawa ng hindi ako mukhang tanga at kawawa dahil sa panloloko niya sa akin. "Ibabalik ko siya. Ibabalik ko ang nawala, Angelie." "Go on. Try and try until you get tired." Dahil kahit ano pang gawin niya hindi na babalik ang dating Angelie na ginago niya. Hindi ako tanga at nag move-on sa kanya para lang maging tanga ulit sa kanya. Hindi ako sinilang sa mundong 'tong para lang maging tanga sa i-isang lalaki. Maraming lalaki sa mundo na handang maging tanga para sa akin at mas pipiliin ko sila kesa sa lalaking 'to na hindi naman pala talaga ko kayang pahalagahan. "Hindi ako mapapagod tulad ng pagkapagod mo sa ugali ko," aniya. Napangsinghap ako sa sinabi niya. Para bang sinusumbatan pa niya ako. Talaga lang hah? Dito pa talaga. "At least ako kahit na napagod, humanap pa rin ako ng rason para manatili sa'yo kesa naman ikaw na manloloko at mang gagamit." Ngumiti ako sa kanya ng napaka tamis-tamis. Huwag niya kong hinahamon ng sumbatan dahil sisiguraduhin kong hindi siya mananalo sa akin. "Give me a second chance to prove myself to you, Angelie," diretsang sambit nito. "No," diretsahang sagot ko rin sa pagmumukha niyang makapal pa yata sa script na binasa ko kung pagsasamahin ang anim na taon. "Maayos na ang buhay ko. Masaya na ko kung ano ang mayroon ako ngayon. Ayoko nang magpapasok na naman ng basura sa bakuran ko." "Wait and see, love. I will make you mine again and own you. Sooner or later you will be back in my arms. I will make sure that you will end up with me and not with any men. You are only mine, Maria Angelie. Mark my words."