Chapter 1: Joy and Heartbreaks
Alas siyete na ng gabi. Nagmamaneho si Derrick pauwi galing sa isang bahay ampunan kung saan ay nagdaos sila ng isang charity event para sa mga bata roon.
Pagod na pagod siya dahil bukod sa tumulong siya sa pagbubuhat ng mga kahon ng mga laruan at pagkain. Nakipaglaro pa siya sa mga bata doon sa adoption center. Biro pa nga ng mga kasama niya sa art club ay basta may nakikita siyang bata ay nagiging isip bata rin siya. Ngunit gayunpaman ay hindi pa rin matanggal siya kaniyang mukha ang kaniyang mga ngiti.
Bigla, habang nagmamaneho siya ay tumunog ang kaniyang phone. Dali-dali niya itong kinuha mula aa kaniyang bag at binuksan ito nang hindi na tinignan kung sino ang tumatawag.
"Hello, sino ito"
"Hoy! Anong sino ito?" biglang sigaw ng kaniyang kausap sa kabilang linya na ikinagulat niya.
"Baliw ka talaga, Cassandra. Nagmamaneho ako pauwi eh bigla kang naninigaw diyan," sita ng lalaki sa kaniyang kausap.
"Ay galit agad? Sorry na, miss na miss na kasi kita eh," tatawa-tawang sagot ng kaniyang kausap. "Sungit mo naman, mayroon ka ba ngayon?" biro ng nobya.
"Wala, paano ako magkakaroon eh lalaki ako!"
"Anong malay natin? Sa sobrang sipag mo magtrabaho at mag ano baka duguin ka na lang bigla diyan," tawa naman ni Cassandra. "Sige ka, hindi mo na magagawa ang favorite 'hobby' mo," panunudyo ni Cassandra, emphasizing the word "hobby."
Nakitawa na lang din si Derrick sa kaniya, "Baliw!"
Nagtawanan pa sila ng ilang segundo hanggang sa bigla silang tumigil at manahimik. Patuloy pa rin si Derrick sa pagda-drive sa gitna ng daan nang may isang tanong na sumagi sa isip niya.
"Oh, babe? Tahimik ka na yata. Are you okay?" biglang tanong ni Cassandra sa nobyo ng bigla itong tumahimik.
"Yeah, I'm just tired. Galing kasi kami sa isang charity sa House of Angels. Nag-donate kami ng mga laruan at pagkain para sa mga bata doon. Nakipaglaro pa nga kami sa kanila kaya medyo pagod ako ngayon."
"Ah, ganoon naman pala." sabi ni Cassandra, "Swerte ko talaga dahil ang hot na nga ng boyfriend ko, ang bait bait pa! Ikaw na ang pinakamabuting lalaki na nakilala ko. I'm really blessed to have you."
Biglang natigilan si Derrick sa mga sinabi ni Cassandra, "Talaga? Sa tingin mo mabuti akong lalaki?"
"Oo naman! I don't ever doubt that," sabi ni Cassandra. Bigla namang nanahimik pa si Derrick kaya alam na niya ang iniisip ng nobyo.
"Babe, alam ko ang iniisip mo," bulong ni Cassandra, "Kahit ganiyan ka, alam kong mabuti kang lalaki. Huwag na huwag mo iyang pagdududahan. Naiintindihan ko ang anumang tinatago mo, and I was never disgusted. Kahit kailan hindi mo ako binastos o ginawan ng anumang masama."
"Cassandra, kasi lumalala na yata ako. Hindi ko na napipigilan ang sarili ko. Alam kong hindi ito normal at ayaw kitang masaktan."
"Alam ko, hindi mo iyan gagawin, babe. Hanga nga ako dahil ginagalang mo ako bilang babae. Hindi mo ako binastos kahit kailan." sabi naman ni Cassandra na puno ng pag-aalala. "Kaya mo iyan tutulungan kita pangako. Just trust me."
Tuluyan pang umagos ang mga luha ni Derrick. "Derrick, lasing ka noon. Alam kong hindi mo ginusto ang ginawa mo noon."
"Kahit na, mali pa rin iyon. Dala-dala ko pa rin iyon ng mabigat sa konsensya ko," iyak niya, dinig na dinig ang kaniyang paghikbi sa telepono.
"Shh, tahan na. Sabi mo nagmamaneho ka pauwi, hindi ba?" pagpapatahan ng dalaga sa telepono. "Sige na, ibaba mo na ang phone at umuwi ka na sa bahay mo. Maingat ka ha, I love you."
"Cassandra, break na tayo. I'm not the man that you deserve." biglang sabi niya na ikinagulat ng kaniyang nobya.
"Bakit naman, babe? Babe, we're okay. What happened in the past is just a mistake, an accident that neither of us wanted. You're just under the influence of alcohol, kaya alam ko hindi ikaw iyon."
"Kahit na, I still j***ed off in front of you, I've even forced you to have s*x with me. I'm such a maniac! That's, that's such a big mistake na habambuhay kong dadalhin. I'm so ashamed of you Cass," iyak ni Derrick, sobrang bigat na ng pahinga niya, "I'm sorry, Cassandra. Let's break up. I'm not and I can't be the decent man who you think of me." kasabay niyon ay ibinaba na niya ang phone at tumuloy sa kaniyang bahay.
Patuloy pa rin niyang binabagtas ang madilim na daan pauwi sa kaniyang tahanan. Ramdam niya ang malalamig na patak ng luha mula sa kaniyang mga mata, patuloy sa kaniyang mga pisngi. Patuloy lamang sa pag-iyak ng tahimik si Derrick hanggang marating niya ang kaniyang bahay.
Two-storey ang bahay ni Derrick. Malaki at maganda ito at may magandang garden din sa harap. His front yard is dimly lit, with a few light poles around to lighten the whole yard. Kinuha na ni Derrick ang kaniyang mga gamit sa kotse matapos niya itong iparada sa garahe. Pagpasok niya sa loob, walang sumalubong sa kaniya bukod sa kadilimang bumabalot sa living room. Sinanay na kasi ang sarili na mamuhay mag-isa, dahil na rin sa takot na malaman nila ang kaniyang sikreto.
Nilakad na niya ang sala matapos na i-lock ang pinto at nagtungo sa hagdanan. Palibhasa ay hindi gutom ay dumiretso na siya sa kaniyang kuwarto. Binaba niya ang kaniyang bag na puno ng kaniyang mga gamit at natanggap niyang mga makukulay na "Thank you" cards mula sa mga bata sa ampunan at naghubad. Sa pagtanggal niya ng kaniyang damit ay lumantad ang kaniyang katawang punong puno ng muscles sa salamin. Ang sarap sa paningin ng kaniyang hubog na ipinares pa sa kaniyang kagwapuhan. Kung sa unang tingin ay mapagkakamalan talagang siga ito dahil na rin sa laki ng katawan nito, ngunit sa loob ng maskulado nitong katawan ay mayroon siyang puso na kay daling palambutin, lalo na kapag nakapaligid siya sa mga bata. Pagkatapos nga niyon ay naghubad na siya ng iba pa niyang saplot ay nagtungo sa banyo upang maligo.
Pagkatapos niyang maligo at magpatuyo ay humiga na siya sa kaniyang kama ng hubo. Sabagay ay mag-isa lang siya sa bahay ay malaya siyang gawin iyon.
Lumalalim na ang gabi at dilat na dilat pa rin ang maskuladong lalaki sa kaniyang kama. Nakatitig siya sa kisame, kahit malamig ang hangin ay pinagpapawisan pa rin siya.
"Heto nanaman ako," hingal na bulong ng lalaki habang bumababa ang kaniyang kamay mula sa kaniyang katawan mula dibdib. Kinakalabit-kalabit niya at linaro-laro ang kaniyang *t*ng, bumaba pa ang kaniyang mga kamay sa kaniyang matigas na kalamnan, hanggang maabot na niya ang kaniyang katigasan. Hinawakan niya ito ng mahigpit at nagsimulang magtaas baba habang umuungol at nagmumumura. Patuloy pa si Derrick sa pagpapaligaya sa sarili hanggang marating na niya ang kasukdulan. Sumabog at kumalat ang kaniyang binhi sa ibabaw ng katawan at dibfivniya. Dama niya ang mainit na likido sa ibabaw ng katawan niya, ngunit hindi na siya nag-atubiling maglinis pa at natulog na lamang diretso sa sobrang pagod.
Ito pala ang nakatago niyang pagkatao ss likod ng mabuti at magiliw niyang personalidad. Isa siyang s*x addict na hlndi kayang makontrol ang kaniyang sarili kapag nakadama ng init ng katawan. Umaasa na lang siya na hindi matulad sa kaniya ang kahit sinong batang kaniyang nakakasalamuha.
Samantala, habang kasinglalim ng gabi ang kaniyang tulog, may isang grupo ng kabataang nagsitakas sa isang malapit na bahay ampunan. May nasa edad 8-15 ang mga tumakas ng walang nakaalam. Isa doon si Johnny, isang walong taong gulang na iniwan ng kaniyang ina sa ampunan. Linoko siya ng mga kasama niya na hahanapin nila ang nanay niya at sila ay tumakas, ngunit nauwi lamang silang palaboy- laboy sa kalsada. Kalaunan ay nagkawatak-watak sila at naiwan si Johnny sa kalsada. Hindi na nagawa pang magalit ng bata sa kaniyang mga kasama dahil napuno ng takot ang kaniyang murang isipan. Ilang oras din siyang nagpalaboy-laboy sa labas. Nagsimula na rin siyang mamalimos at napilitang matutong kumain mula sa mga basurahan.
Nagdaan ang dalawang araw at nanatiling palaboy si Johnny. Kahit papaano ay natuto siyang mamalimos kaya nakakabili na siya ng kaniyang mga pagkain, o kung hindi naman ay nangangalkal siya ng mga basurahan. Naranasan na din niyang mapagalitan at masaktan ng mga may-ari ng establisimyentong napagpapalagian niya, at dahil doon ay natakot na siya sa lahat ng tao at nagtago na lang sa isang sulok sa labas ng grocery store.
__________________________________________________
Isang gabi ay papauwi na si Derrick galing sa trabaho. Habang nagmamaneho ay nakaramdam siya ng gutom. Sakto namang napadaan siya sa isang grocery store kaya pumasok na ito at bumili ng mga pagkain. Pagkabayad niya sa cashier ay lumabas na ito at tumuloy sa kaniyang kotse. Ngunit, sa palabas niya, hindi niya inaasahang makakita ng isang batang lalaki sa gilid ng store na iyon. Nagtatago lang ito sa isang madilim na sulok malapit sa may basurahan, sobrang payat nito at halos kita na ang mga buto nito sa katawan. Pagkakita niyon. ay agad namang nanikip ang dibdib ni Derrick, para siyang sinakal pagkakita ng kaawa-awang kalagayan ng bata. Dahan-dahan niya itong umupo at nilapitan upang maiwasan itong matakot.
"Bakit ka nariyan, anak?" malumanay na sabi ng binata. Patuloy pa rin si Derrick sa dahan dahan niyang paglapit sa batang lalaki. "Marumi dyan at malamok oh."
Panay pa rin ang iwas ng bata sa lalaki, kaya nagsalita na siya. "Halika na dito. Hindi kita sasaktan pangako."
Nang hindi pa rin gumagalaw ang bata ay lumapit na siya ang sinubukan itong hawakan sa balikat. "Dali na, halika na dito. Hindi mo kailangang matakot. Nagugutom ka ba, anak? Bibilhan kita ng pagkain."
Humarap nga ang bata at nakita ang nakangiting lalaki sa kanyang harapan. Nakalahad ang mga palad nito at ang mga mata'y puno ng kislap na tila ba'y isang bayani.
Nakita naman ng bata ang kakaibang kabaitan ng mamá, kaya hindi na siya nag atubili pa at lumapit na rin sa kaniya ng dahan. Banayad naman na hinawakan ni Derrick ang kamay nito at inalalayan pabalik sa kaniyang kotse kung saan walang kaarte-arte niyang pinaupo ang maruming bata sa loob.
"Diyan ka lang ha at bibilhan kita ng pagkain. Babalik din ako agad." reassurance ng lalaki sa bata.
Matapos masigurong komportable ang bata, dahan-dahan niyang sinara ang pintuan ng kaniyang kotse at tulad nga ng kaniya ngang sinabi ay bumalik siyang muli sa grocery store at bumili pa ng marami pang pagkain. Prutas, gulay, tinapay, peanut butter at chocolate spread, at isang dosenang itlog ang kaniyang mga binili. Bumili din siya ng konting chocolate bars at biscuits para naman sa bata at bumalik sa kotse upang umuwi na kasama ang bago bahagi ng kaniyang pamilya.
Bumalik siya sa kotse na puno ang kaniyang bisig ng mga plastic at paper bags na siyang puno rin naman ng mga pinamili niya. Umupo siya sa driver's seat at inilagay ang mga grocery sa likod ng kotse. Pagkatapos niyon ay agad na din niyang pinaandar ang kotse para makauwi na rin sila.
"Anak, ano pala pangalan mo?" tanong ni Derrick habang nagmamaneho na hindi sinagot ng bata. Nakita naman ng binata ang pamumugto ng mga mata nito, dahil na rin sa pagod na rin ito.
Naawa naman kaagad ang lalaki sa batang gusgusin, sapagkat malambot nga ang loob niya sa mga bata. Isang malalim na hininga ang kaniyang pinakawalan, matapos niyon at ngumiti siya at nagsalita ng mahinahon ng may ngiti, "Siguro pagod ka na. Sige magpahinga ka na lang muna diyan. Maya maya rin ay nasa bahay na tayo." Pagkasabi nito ay pinaandar na niya ang sasakyan at umuwi.kasama ang bago niyang kapamilya. Muli, at nakadama siya ng kakaibang kaligayahan na kay tagal na niyang hindi naranasan mula ng magsimula siyang maging independente.