Billionaire's Personal Maid

KABANATA 8

Hawak ko ang myg habang ang mga mata ko ay nakapukol sa ulap ngayon, madaling araw at huni ng mga kuliglig ang naririnig ko. Umuwi ako sa probinsya at nasa bahay ng lola ko ngayon.

Masakit pa rin ang sugat ko ngayon at nakakaramdam ng pagkahilo. Naiinis ako kay Navi at mas lalo lang ako nawalan ng gana na makipag usap sa kanya, but it doesn't mean that I don't want him anymore. Alam ko na galit lang ito noong araw na iyon, at hindi nya alam na andoon ako, may kasalanan din naman ako, nakiawat ako sa away lalaki.

"Ang aga mo naman nagising, apo." Tumabi ang lola ko sa akin at may hawak na pandesal at kape. Pinag palaman ako at nilapit sa akin ang platito. Tinanggap ko ito at kumagat doon, ayoko na umpisahan ang araw na ito ng luha, kaya hanggang maari ay pinipigilan ko na umiyak.

"Opo, iniisip ko kasi yung lesson na malalampasan ko, matatapos na rin kasi ang sem baka marami akong malampasan. Mas mahirap na habulin iyon kung sakali." Ngumiti ako at nanginginig ang boses ko ngayon, I am at the peak of breaking down now.

"O iniisip mo na naman ang katipan mo? Alam mo ba noong kabataan ko, nag karoon din kami ng di pagkakaintindihan ng lolo mo." She smile and took a deep breath. "Madami kaming pinag daanan, bago kami naging masaya, pero kahit na napag daanan nyo na ang problema ay magiging matatag kayo, minsan nag iiwan lang iyon ng aral sa bawat isa, kung lalabanan nyo ba o hahayaan lang." I bite my lips and look up. Kakasabi ko lang na ayaw ko umiyak, pero ang luha ko ay ito na.

"Lola naman, ang aga aga mo magpaiyak." Pinahid ko ang luha ko at niyakap ako ni lola ngayon. I can't help but to become helpless now, kasi wala naman talaga akong kasalanan pero bakit ganito kagulo, sino bang may gusto na maging ganito ang sitwasyon namin ni Navier.

All I want is to become happy with him, sabay kami na makagraduate at matupad ang pangarap naming dalawa. "Alam mo apo, minsan kasi mas mabuti na iwanan mo na lang ang basag na salamin, kasi hindi naman ito maayos kung pupulutin mo at aayusin." Hinaplos ni lola ang buhok ko habang nakatanaw ako sa araw na unti unting nag bibigay liwanag sa kapaligiran.

Alam ko na pahinga lang ang kailangan ko, I just need a piece of mind and to prepare for another fight. "Pero lola, mahal na mahal ko kasi si Navi, I am willing to bleed just to have him." Humiwalay ako sa yakap at pinahid ang luha ko na ayaw tumigil.

"Apo, ang pag mamahal ay talagang dadating sa punto na masasaktan ka, kayong dalawa. Pero kung sobra na at hindi na kaya, hindi masamang sumuko. Ang tao, kung mahal ka nito ay hindi ka sasaktan at iintindihin ka," usal ni lola at hinaplos ang buhok ko. I look tired, yes. But I don't want to give up everything dahil lang sa maling akala ni Navi. But I just need time to think kung papaano nga ba kami mag kakaayos.

"Mahal na mahal ko si Navi, hindi ko sya susukuan at may mali din naman po ako kaya pilit ko syang iintindihin. Kasi kung dumating ang oras na si Navi ang nahihirapan at naguguluhan, ako ang gagawa ng paraan para hindi matapos at maging masalimuot ang kakahinatnan namin." Tumayo ako at dinampot ang phone ko.

"Mag lalakad lakad po muna ako, dito lang ako sa bakuran." Lumakad ako palayo matapos ko na mag paalam kay lola. Isang linggo ako dito sa probinsya kaya kailangan ko na alisin lahat ng isipin ko kahit na saglit at para na rin sa sarili ko, maybe I really need time to heal all the wounds that I earned last time.

Lumabas ako sa gate at tumawag ng tricycle, ang sarap siguro mag gala sa tabing dagat ngayon at mag liwaliw kahit na saglit.

Ang sarap ng hangin na humahampas sa muka ko at nakakawala ng mga isipin. The cold breeze are so refreshing, nag bayad ako ng makarating ako sa resort at hinubad ang tsinelas ko at lumakad sa buhangin. Wala pa gaanong tao ngayon, kaya malaya akong nakakapag laro sa buhangin. Ang laki ng ngiti ko, mas masaya siguro kung kasama ko si Navi ngayon. He love sands, at mahilig ito mag surfing.

Napangito ako at naka dama ng inggit ng may babae at lalaki na nag tatampisaw sa tubig, they look happy and those smiles are so pure. Lalo na ang tingin ng lalaki sa kasama nyang babae. Ganon din ako tignan ni Navi, kaya nakakainggit kasi ilang araw ko na rin syang hindi nakikita na nakangiti.

I open my phone at litrato namin ang bumungad, picture namin sa tagaytay. He is holding me at nakatitig habang ang laki ng ngiti ko sa kanya, ito ang anniversary namin ni Navi last year, that night was so magical. Ang sarap na mag balik tanaw sa mga magandang alaala namin ni Navi, at sisikapin ko na maibalik ang lahat.

Ayoko na mawala si Navi sa akin, at alam ko na ganon din sya pero siguro ay hindi lang sya okay o may problema sya at sumabay ang nakita nya that night kaya ganon na lang amg reaksyon nya. Iintindihin ko naman si Navi kahit na ano pa ang dahilan nya, as long that he want me, hindi ako bibitaw.

"I miss him so much." I hugged my knees and start crying again. I want his hug, gusto ko na makulong sa bisig nito at doon magpahinga. I miss those days that he always wait at the gate of my house, showing his white perfect teeth.

I miss all of him, I missed my man. Kung hindi kasi ako sumama sa party at pumirmi ako sa bahay edi sana magkasama kami ngayon, nasa bahay namin at sabay kaming nanood ng movie, may plano pa naman sana kami para sa sem break namin.

Tumayo ako at pinahid amg luha ko, baka inaantay o hinahanap ako ni lola ngayon. Pinagpag ko ang pang upo ko at lumakad pabalik sa kalsada ng makita ko ang pamilyar na bulto ng tao, nakatayo sa gilid ng kotse at nakatingin sa akin ngayon, my tears start falling down at hindi ko na mapigilan ang sarili ko na manakbo sa direksyon nito, at the moment na makalapit ako at niyakap ko ito ng mahigpit, yakap na parang wala nang bukas.

"Navi!" I said and start breaking down, hinaplos ni Navi ang likod ko at saka ako niyakap ng mahigpit, hindi ko alam kung nananaginip ba ako o ano. Basta ang alam ko ay nandito at nahawakan ko si Navi.

"I miss you baby, let's talk please." Lumayo ako matapos ang mahigpit na yakap ko sa kanya at tumango ako, he hold my hand and caressed my face.

"How did you know that I am here?" I asked and walk beside him, holding his hand at ngayon ko lang napansin na may bulaklak pala sa kabilang kamay nya. Inabot nito ang bulaklak at umupo kami sa bench ngayon at inamoy ko ang bulaklak.

"Your grandmother said that you went out and I know that you love to be alone and beach is the best place na alam ko na pupuntahan mo," he said and smile. His face looks light now, hindi na ito galit at hindi rin pilit ang pinapakita nyang reaksyon ngayon sa akin.

"Yes, I also love sea. I just want to feel a cold breeze, ang sarap mag lakad lakad dito kapag umaga." Tinabi ko ang bulaklak sa tabi ko at ngumiti pabalik kay Navi.

"I came here, I am really sorry if I am so close minded on this past few weeks, actually I have some pro-"

"I understand baby, I know naman na saka mo ako kakausapin kapag nakapag isip ka na and I am sorry, kung umalis ako ng walang paalam, hindi ko man lang inisip ang mga posibilidad kapag hindi kita kasama, I am really sorry," usal ko at umiling si Navi, hinawakan ang kamay ko at huminga ng malalim.

"I am so paranoid baby, kung ano ano ang natatanggap ko na messages from unknown person, he said that you have a relationship with Jonathan kaya ka pumunta sa party ni Kenneth, I am sorry kung pinangunahan kita at nag isip ako ng hindi maganda sa'yo." Natulala ako sa sinabi ni Navi at para akong nabingi sa sinabi nya.

"Last month, he keep texting me some nasty shits. I didn't listen until someone sent your pictures at the party, drinking and having fun with the soccer team." He close his eyes and took a deep breath bago mag salita muli.

"It not a big deal to me, I trust you and I know that you can't do that. Sumunod ako sa party at ayaw ako papasukin, I am waiting at the gate ng makita kitang lumabas, pero andoon si Jonathan and when I heard what he said at ang pag hawak nya sa iyo, I lose all of my control and it turn out all of my anger." He hold my hand and caress it.

"Hindi ko kaya na may humawak sa iyo, hindi ko maatim na may lalaki na mag tapat sa iyo ng pag tingin nila, alam ko naman na maraming may gusto sa iyo but I also having a rough week kaya naging ganon ako, I am really sorry if I hurt you baby," Navi explained and I know what he feels, naaawa ako kasi hindi ko man lang sya tinanong kung ayos lang ba sya since he look okay ever since.

"It wasn't my intention to hurt you, I am so reckless baby, I swear hindi na mauulit. Hindi ko kaya na makita kang nasasaktan at naiyak because of my stupid doings," he said and start crying, lumapit ako kay Navi at hinagkan ito. Hindi ko maatim na umiiyak si Navi, ang gulo ng sitwasyon namin at pareho lang pala kaming biktima ngayon.

"I am sorry, kung nag isip ako ng hindi maganda sa iyo, but god knows how much I love you. So please baby, forgive me and I will do what I have to do, just to have your forgiveness." Lumuhod si Navi sa harapan ko at nakatungo. Nataranta ako at lumuhod din para yakapin at ikulong si Navi sa bisig ko ngayon.

"Don't cry, you don't need to ask for forgiveness baby, hindi ako galit at kahit kailan ay hindi ako nag tanim ng sama ng loob sa iyo, kaya tumayo ka dyan." I kiss his cheeks and smile, I am also crying now, wala akong pakialam sa mga mata na nakatingin sa amin ngayon.

Naunang tumayo si Navi at inalalayan ako na tumayo, lumakad kami papunta sa kotse nya at hawak kamay pa rin. Nasa kabilang kamay ko ang bulaklak at ang ngiti ko ay hindi mawala.

"Let's go home, hinahanap na ako ni lola. Lulutuan kita ng sinigang sa bahay kaya halika na at umuwi sa bahay ni lola." Tumigil ako sa pag lalakad matapos na bitawan ang kamay ni Navi, he also stop walking at nilingon ako, lumapit sa akin at pumikit ako.

I feel his lips on my fore head, lumuwag ang dibdib ko at nawala ang mga pasanin at sakit na nararamdaman ko ngayon, lahat ng mga dinadala ko na problema ay naglaho ng parang bula. This is all I want, Navi on my side at ang magkaayos kami.

"Simula ngayon, ikaw lang ang papakinggan ko, wala nang iba. Hinding hindi na ako maniniwala sa sinasabi ng iba. Because I know that you love me too, at hindi mo kayang gawin ang mga inaakusa ng mga gustong manira sa atin," he said at I gently open my eyes, show my smile and look straight at him.

Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nag mahal ng ganitong kalalim at si Navi ang una aa buong buhay ko, he is my first love my everything. I want him to be my first and last.

"I love you Navier," I said and I see how his eyes sparkle when I said it. He smile and went closer to me, pinag dikit ang noo namin ar hinagkan ako.

"I love you to the moon and back, Kourtney."