KABANATA 1

1021
"Come here, i will show something to you love," ngumiti ako ng payak at nang sandaling napapikit ng hawakan ni Navi ang kamay ko at nakangiti ito. Sa bawat ngiti nito saakin ay para akong matutunaw, kahit kailan ay hindi pinadama saakin ni Navi na hindi nya ako mahal. Sa bawat araw ay mas lalo ng lumalalim ang nararamdaman ko para sa kanya. "Ayan ka nanaman sa surprise mo, akala ko ba," pinigilan akong mag salita saka umiling saakin "I want the best for you, ikaw at ikaw lang ang gusto ko makasama. Saka we are graduating, and I'm planning to celebrate our first anniversary on a expensive restaurant." umiling ako ng bahagya at naupo na sa damuhan, there's a tent behind me "Ano ka ba naman. Akala ko ba napag usapan na natin yan Navi. I hate expensive celebrations, sya sige mag solo ka ng celebration kung sa mamahalin tayo kakain" he look sad when i say it. He still look like a baby boy to me kahit na mas matanda sya saakin. He's finishing his masterals habang graduating ako sa "Sige, how about hotel celebration nalang?" taas baba ang kilay ko pero umiwas ito ng tingin saakin. Namumula ang tenga at leeg nito. I can't see his face, he hide it. Nahihiya ito saakin, lagi naman "Come on. Let me see that face!" gumulong ito sa damuhan at pilit na inaalis ang kamay nya, tangging tawanan at hagikgikan namin ang ingay sa forest, well nasa dulo kami dahil i really love to see the light of moon. "Love, stop na please?" nauutal na saad ni Navi at nakangisi padin ako. After the test ay medyo maginhawa na ang schedule namin ni Navi. Nakakapag-date kami kahit papaano. Bihira kami mag-usap kapag busy sa school. "You know, we should get marry as soon as possible. Baka maagaw kapa ng iba saakin," namula ang mga pisngi ko at umiwas ako ng tingin dahil sa hiya. Walang hiya talaga kung mag-pakilig si Navi. He never failed to make me feel special. That day he confess his feelings to me. Nag-umpisa ang bawat araw na parang kami lang ang nag-exist sa mundo na kami ang bumuo ng sabay. "Wala pa nga tayong trabaho, kasalan agad nasa isip mo. Kailangan muna natin mag-ipon at mag-plano Navi, alam mo naman na di ako ganon na mapera. Pero syempre mag-susumikap ako para sa anak ko at magiging pamilya ko diba," he smile at me at pinaulanan ako ng halik sa muka. "Trust me, kayang kaya ko naman kahit di ka mag-trabaho. Kourt, but i respect your decision. Kung gusto mo na may ipon bago tayo ikasal then I will let you do what you want. Ayoko na masakal ka sakin." Marahang hinaplos ang pisngi ko at nakangiti saakin. "Lahat gagawin ko para sayo Kourt." Pumikit ako at dinama ang haplos sa pisngi ko habang ang lamig ng hangin sa paligid ay talaga namang napaka sarap sa balat. "Hanggang ngayon hindi padin ako makapaniwala na tayo na at ang bilis ng panahon Kourt. And I am so happy with you. Wala na ako mahihilig pa. We are living in the life that we want," I smile and hold his hand. Kahit ako, masaya na ako sa kung ano ang buhay na mayroon ako. Nasa tabi ko ang tao na gusto ko makasama. Malapit na ako matapos sa college at malapit nadin umalis si Navi sa University. Matatapos na nag Masteral nya. "Bibilisan ko mag-aral para pag ka-graduate mo ay ako naman tapos sabay tayo mag-explore at mag-travel." Inangat ko ang kamay ko at parang inaabot ko ang langit sa tinuran ko ngayon. "I only want you, only you Navi." lumingon at mas lumapit ako kay Navi. He look straight to my eyes and smile sweetly. Napaka swerte ko na si Navi ang lalaki na pinili ko. Noon na high school palang ako ay nakikita ko na syang varsity player sa University. All girl likes him. Ako lang ang bukod tangi na hindi kinikilig nung kinindatan ako ni Navi noon. Until one day, tinatwag nya ako sa open field at hindi ko ito pinapansin. Binato ako ng Bola ng soccer at nagulat din sya sa nakto. He went to my direction at nang makalapit sya ay pinag-susuntok ko ito hanggang sa bumagal ang ikot ng mundo ng mag-tagpo ang mga mata namin at nahiya ako ng wala sa oras. I know that he is curious why I am avoiding him, si Nila lang ang kasama ko noon. Pero nung nag-tagal ay hindi na kami gaanong nag-kakasama ni Nila at doon na ako sinuyo ni Navi noon. But I keep rejecting him. Umabot ng tatlong taon ang pangungulit ni Navi at habang nalipas ang panahon ay mas lalo. syang naging desidido sa panunuyo saakin at last year. When I am second year college, I confess my love for him. I said that I really like him at the day he gave puto bumbong at galing pa sya sa davao noon kasi umuwi sila ng mama nya doon. He is freaking handsome at that moment. Kumatok sa pinto ng bahay namin ng dis oras ng gabi. Nag-pakipot ako kasi bakit hindi, gusto ko din makita ang pagiging desidido nya at kung seryoso sya saakin. Alam nya ang tamang panahon at ang pagiging desido. Hindi nya ako binigo sa loob ng tatlong taon na panunuyo nya. Kaya ito kami ngayon ni Navi. He is like my best friend at and my siblings. Kapag kailangan ko sya, hindi ko na kailangan humingi ng tulong sa kanya. Kusa syang dadating para saakin at tulungan ako. "I'm so lucky that I have you in my life, thank you Navi." I calim his lips and kiss it gently. Ganito lagi ang sitwasyon namin every time that I kiss him. Para syang tuod at hindi ako hinahalikan pabalik. Bihira nya akong halikan pabalik. Lumayo ako dito pero ang kamay nya ay nasa likuran ko at umangat sa batok ko. I close my eyes when he start kissing me back.
신규 회원 꿀혜택 드림
스캔하여 APP 다운로드하기
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    작가
  • chap_list목록
  • like선호작