2
909 자
"Ilang ulit ko nang sinabi sayong wag na wag kang makikipag-usap kay deionhale huh?! Bakit sya nakapasok sa bahay natin kanina!" Sigaw ni leion na kakarating galing sa trabaho at naabutan nyang nag tatawanan sila aubrey at deionhale. Ang nakakatanda nyang kapatid
"P-pinapunta sya ng mama mo dito sa bahay. Kase daw 2 weeks kang mawawala at mag-stay sa singa- aray" Daing ni aubrey dahil bigla syang sinabunutan ni leion at nadali pa ang sugat nya sa ulo noong ito'y nauntog sa pader ng kwarto nya dahil sa pag tulak ng napaka lakas ni leion kay aubrey.
"Sinabi ko bang sumagot ka! Ha!" Sigaw ni leion na mas kinatakot ni aubrey lasing nanaman si leion. Kada uwi ni leion ay lasing sya at laging pinag bubuhatan ng kamay. Kaya kada nasigaw ito ay nababalot agad sya ng takot.
"A-aray leion, y-yung s-sugat ko nada-d-dali" Pag-hawak ni aubrey sa kamay ng kanyang asawa at naluluha na dahil sa sakit ng nadarama nya ngayon. Sa loob ng 2 taon na pag sasama nila. Wala nang mas sasakit sa nararamdaman at pag titiis ni aubrey sa mga ginagawa ni leion sa kanya. Walang araw na di sya sinaktan, wala ding araw na naging masaya sya sa piling ng kanyang asawa
"Ilang beses ko na bang inuulit sayo na huwag kang! Mag papapasok sa bahay na'to! Si Carmie lang ang pwedeng pumasok sa bahay na'to lumabas ka!" Hawak-hawak ni leion ang buhok ni aubrey at hinahatak papalabas ng bahay nila. Nasa kalagitnaan na ng gabi pero hanggang ngayon ay sinasaktan paren sya ng asawa nya. Kalimitan pag sapit ng alas dose. Lagi syang sinasaktan ng asawa nya. Dahil nung oras ng alas dose din sila nag hiwalay ni carmie na kanyang matagal nang kasintahan.
"L-leion bawal akong matulog sa labas. Mag kakasakit ako. Ayun ang bilin ng doctor" Pag mamakaawa ni aubrey habang pilit na kumakawala sa pag kakasabunot sa buhok nya ng kanyang asawa na walang ibang ginawa kundi ang saktan at paluhain sya.
"Ano bang pakielam ko at kailangan kitang kaawaan ha?! Ikaw naman ang punot-dulo ng lahat ng 'to kung di kana sana bumalik edi sana masaya kami! Masaya ako! May pamilya na kame!" Mas lalong lumakas ang sigaw ni leion at mas lalong humigpit ang pag kakakapit nya sa buhok ni aubrey at mas lalong naluha at naiyak si aubrey. Ramdam nya ang maiinit na likodong nadalong na nanggaling sa noo nya at saka sya hinagia ng asawa nya na parang basura palabas ng pintuan.
Dahil sa di na makagulapay ng ayos si aubrey. Hindi na sya makatayo at sinaraduhan na sya ng pinto at napaka lamig pa sa labas ng bahay nila. Nag babadya pang umulan at mas lalong naiyak su aubrey ng nakakarinig sya ng mga nag-babasag at mga ugong galing sa loob ng bahay.
"Nag aawala ka nanaman leion. Baka mamaya natalsikan ka ng bubog. O-oh ma-a-apakan mo ang mga basag n-na-ahhhh!" Daing ni aubrey habang nahawak sya sa ulo nya. Pabulong na nga ang salita nya. Mas lalo pang nang hina ng bumuhos ang malakas na ulan. Kumukulog at nakidlat pa at napakadilim ng paligid.
Unti-unting gumalaw si aubrey at umupo. Basang-basa sya ng ulan at sobrang nanginginig na sya sa lamig. Pakiramdam nya ay unti-unti syang binabalot ng antok at pinipilit na pumukit at mamahinga.
Dahan-dahan nyng sinara ang talukap ng mga mata nya at nakita nyang nag-lalakad papunta sa kanya si deionhale.
Nag madali naman si deionhale at nilapitan si aubrey na nilalamig at nangi-nginig sa lamig.
Bumalik sya para sana kaunin si aubrey dahil sa utos ng mga magulang nya. Dahil sa hindi ma-contact ang mag-asawa. At nahalata nyang may tinatago si aubrey sa kanya kaninang kausap nya ito.
Binuhat nya si aubrey at napalinggon sya sa tabi nya. Ang nakababata nyang kapatid na ang sama mg tinggin sa kanya.
Hindi nya ito pinansin at tinalikuran lamang ito.
"Saan mo dadalhin si aubrey?!" Galit na tanong ni leion kay deion at ngumisi ng nakakaloko si deion. Tangging kidlat lamang ang ilaw na nag papaliwanag ng paligid.
"Kung saan wala ka, at kung saan hindi mo sya masasaktan" Diretsyong sabi ni deion at tatalikuran nanaman nya sana si leion nv hawakan sya ng mahigpit sa braso.
"Akin na ang ASAWA ko" Pag-kasabi ni leion ay iniwas naman ni deion si aubrey at tumalikod ng tuluyan.
"Hindi leion, sya na nga lang ang meron ka, sinasaktan mo pa. Tandaan mo, pag si aubrey nag sawa, mag sisisi ka. Ako na bahala muna sa kanya ng MAKAPAG-PAHINGA NAMAN SYA SA MGA PANANAKIT MO" Diretsyong sabi ni deion at napatakbo sa kotse nya. Napansin nya din na may sugat sa ulo si aubrey. Hindi nya 'to dinala sa ospital. Pinapunta nya si joanna sa bahay nya.
Isang doctor si joanna pero tinalikuran nya ang pagiging doctor at pinag patuloy ang negosyo ng kanyang pamilya.
Napatakbo ng wala sa oras si joanna at nagulat sa nakita nya
May sugat si aubrey sa ulo. Di naman malaki at di naman din kailangang tahiin. Ilang araw naman din ay hihilom na'to.
"Walang hiya yang peste mong kapatid! Dapat kase kayo nalang ang kinasal ni aubrey! I'm sure hindu yan mangyayari sa bestfriend ko!" Singghal ni joanna kay deion at tinignan ang mga pasa sa braso, hita at sa likod ni aubrey.
"Nakakabahala ang mga pasa nya. Pag nag patuloy ito baka maaga syang mamatay nyan. Kailangan nating mailayo si aubrey sa demonyo mong kapatid" Sabi ni joanna at napalinggon sila sa pintuan na biglang bumukas ng napaka-lakas. Niluwa noon ay si leion na masama ang tinggin sa kanilang dalawa.
Humarang si deion kay leion at nag suntukan na sila. Walang panama si deion dahil narin sa naulanan at nang-hihina.
Lumapit agad sya kay aubrey at binuhat ito. Masama ang tinggin nya kila joanna at sa kuya nya
"Huwag na huwag nyo kaming pangunahan. Away mag-asawa 'to wag kayong makialam!" Sabi ni leion at iniwan sila joanna at deion.
"Darating ang araw, si mag sasawa rin si aubrey sa mga pinag-gaga-gawa mo" bulong ni deion at napasuntok sa sahig.
"Makukuha ko rin si aubrey sa'yo leion tandaan mo yan" nakakapangilabot na bulong ulit ni deion at tumayo sa kinahihigaan nya, lumapit naman si joanna kay deion at inilahad ang kamay nya at hinawakan naman ni deion iyon.
"Bwisit talaga yang kapatid mo! Nakakapeste! Pag sabihan mo nga!" Asar na tugon ni joanna kay deion.
"Bayaan mo. Babaliktad din ang sitwasyon" sabi ni deion at napangiti ng bahagya
- 작가
