คำถามของนายหวางทำให้สมาชิกไป่ทุกคนที่มาอยู่ด้วยสับสนมากขึ้น
วิลเลียม ลู คือใคร?
มันจะเป็นใครได้อีก?
เขาเป็นเพียงสุนัขจรจัดที่ครอบครัวของพวกเขาเลี้ยงดู
“หืม พวกเจ้าไม่รู้หรือว่าเขาเป็นใคร เขาเพิ่งชนะข้าในการเดิมพัน!” หน้านายหวางซีดเผือด เขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง “เมื่อคืนนี้ เขา…”
“เฮ้ นายไม่คิดว่านายเป็นคนพูดมากไปหน่อยเหรอ?” วิลเลี่ยมพูดอย่างใจเย็น
หัวใจของทุกคนเต้นรัว
เฮ้ คุณ? วิลเลียมเพิ่งพูดลงไปกับคุณหวางเหรอ?
เขากล้าดียังไงถึงได้หยาบคายกับนายหวาง?
อย่างไรก็ตาม คุณหวางได้ย่อคอลงและอ้าปากค้างทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“พนันไหม วิลเลียม ตอนที่คุณบอกฉันว่าคุณต้องไปงานสำคัญเมื่อคืนนี้ คุณไปพนันกับคุณหวางหรือเปล่า” เฟลิซิตี้กระซิบที่ข้างหูของวิลเลียมเบาๆ
วิลเลี่ยมครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “อืม ฉันคิดว่าคุณสามารถพูดแบบนั้นได้”
แม้ว่าเสียงของเขาจะเบา
