พี่แมรี่กอดอก โพสท่าอย่างอวดดีขณะที่เล่นผมของตัวเอง “นี่เธอจะไปแก้แค้นใครหรือ ลอเรล เธอทำให้แขกที่มีค่าที่สุดของบาร์เราขุ่นเคือง เธอเพิ่งโดนเจ้านายไล่ออกไปนะ!”
ลอเรลชะงักไปครู่หนึ่งและจู่ๆ เธอก็นึกอะไรบางอย่างออก “พี่แมรี่! เมื่อคืนพี่ตั้งใจใช่ไหม”
พี่แมรี่มองมาที่เธอด้วยสายตาที่เย้ายวนและพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า "เธอเองก็ไม่ได้โง่นี่ แต่เธอทำให้นายท่านสจ๊วตต้องโกรธเคืองเอง แม้ว่าเธอจะรู้ว่าฉันเป็นคนจัดฉากเลือกเธอมา แล้วจะยังไงเล่า ฮ่าๆ!"
พี่แมรี่หัวเราะขณะที่เธอพูดจนยืนตัวตรงแทบไม่ได้
นี่เป็นครั้งแรกที่ลอเรลเห็นผู้หญิงที่ไร้ยางอายเช่นนี้ เธอโกรธมากจนกัดฟันกรอด
"ปัง!" จู่ๆ ร่างหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าลอเรล และมีรอยฝ่ามือบนใบหน้าของพี่แมรี่
ดวงตาของพี่แมรี่เบิกกว้างอย่างไม่เชื่อ "เธอกล้าดียังไงมาตบฉัน ข้อห้ามที่สำคัญที่สุดในชาร์มมิ่งมูนบาร์คือการทะเลาะกันระหว่างเพื่อนร่วมง
