รักฉัน เกลียดฉัน

บทที่ 12

　　ในช่วงปีที่ Eleonora แต่งงานกับครอบครัว Lance แอนนาเป็นคนที่พบกับเอเลโอโนรามากที่สุด

　　ทุกครั้งที่แอนนาเห็นเธอ ดวงตาของเธอมีความกังวลเล็กน้อย มันทำให้คนรู้ถึงความหนักหนาในใจเธอโดยไม่ถาม ในอดีต Eleonora เคยเป็นเด็กสาวน่ารักที่มีชีวิตชีวา มองโลกในแง่ดี และฉลาด ตั้งแต่เธอแต่งงานในครอบครัวแลนซ์และแม่ของเธอจากไปด้วยความเกลียดชัง อดีต Eleonora ก็หายตัวไป

　　วันนี้ ทันทีที่เธอลงนามในข้อตกลงการหย่าร้างและออกจากครอบครัวแลนซ์ อดีตเอเลโอโนราก็ดูเหมือนจะกลับมาอีกครั้ง

　　แอนนาไม่โกรธอีกต่อไปเมื่อเห็นเอเลโอโนรามีความสุขต่อหน้าเธอ บางที Eleonora ไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัว Lance อีกต่อไป นั่นก็ดีเหมือนกัน!

　　“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะตอบรับคำเชิญของคุณอย่างไม่เต็มใจ นี่เป็นของกินของคุณ แล้วฉันจะจ่าย บอกฉันทีว่ามื้อใหญ่อะไร”

　　“คุณจำร้านอาหารที่ทำกินเองที่บ้านที่เราเคยไปเมื่อตอนเรียนมหาวิทยาลัยได้ไหม มันสะอาดและพนักงานต้อนรับก็กระตือรือร้น ฉันไม่ได้ไปที่นั่นมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว ฉันคิดถึงมันมาก!”

　　แอนนาส่ายหัวด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “ดูที่คุณต้องการสิ ฉันคิดว่าเราจะทานอาหารมื้อใหญ่กัน มันเป็นแค่คำขอร้องเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น”

　　“แอนนา รู้ไหมว่าตอนนั้นเรามีความสุขแค่ไหน!”

　　“ใช่ เรามีอีวอนน์ด้วย ตอนนั้นเราได้ทุนหรืองานฉลองวันเกิดที่นั่น เรามีความสุขมาก ตอนนั้นเราเจอรุ่นพี่สุดหล่ออยู่บ่อยๆ บังเอิญจริงๆ ที่เขารีบไปจ่ายบิล.. ” แอนนาเล่าอย่างตื่นเต้น

　　เธอไม่ได้ยินคำตอบของ Eleonora เป็นเวลานาน เธอหันกลับมาและเห็นว่ามีความเศร้าเล็กน้อยบนใบหน้าที่ตื่นเต้นของ Eleonora

　　แอนนารีบหุบปากไป

　　Yvonne และ Henric Lance อาจเป็นความเจ็บปวดที่ Eleonora ไม่อยากพูดถึง

　　“แอนนา จู่ๆ ก็อยากกินหม้อไฟรสเผ็ด ไปที่อื่นกันเถอะ!” Eleonora พึมพำ

　　แอนนารู้ว่าเธอทำผิดพลาด เธอจึงแสร้งทำเป็นไม่เป็นไรและพูดว่า "เอ่อ ไปกินหม้อไฟฉงชิ่งกันเถอะ ฉันรู้ว่าเธออินมาก เผ็ดมากจนกินได้" ร้องไห้!"

　　Eleonora เหลือบมอง Anna และพูดว่า "พี่สาว วันนี้ฉันมีความสุขมาก ฉันแค่อยากจะหัวเราะและไม่ร้องไห้ ฉันหย่าร้างแล้วและเป็นอิสระ ฉันมีความสุขจริงๆ!"

　　เธอสามารถบอกได้ว่ามันห่างไกลจากสิ่งที่เอเลโอโนราพูด

　　แอนนาแลบลิ้นของเธอ เธอรู้สึกว่าสิ่งที่เธอพูดในวันนี้ไม่ถูกต้อง เธออาจจะแสร้งทำเป็นหูหนวกก็ได้!

　　ตอนนี้ Eleonora อยู่ในช่วงอ่อนไหว ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะไม่ทำให้เธอขุ่นเคือง

　　แอนนาพา Eleonora ไปหาร้านหม้อไฟแบบฉบับของฉงชิ่ง

　　Eleonora สั่งหม้อสองรสและขอให้พนักงานเสิร์ฟใส่พริกเผ็ดสุด ๆ ลงไป

　　แอนนารู้สึกประหลาดใจ

　　แต่เธอไม่กล้าหยุดเอเลโอโนร่า

　　แน่นอนว่าเมื่อ Eleonora กินหม้อไฟ เธอก็ร้องไห้และตะโกน

　　ตะเกียบของ Anna มักติดอยู่บนหม้อซุปใส เธอไม่กล้าลองรสเผ็ดร้อนจัดแบบนั้น เพราะถ้าปากของเธอกลายเป็นไส้กรอก และพรุ่งนี้เธอยังต้องไปทำงาน

　　นอกจากนี้ Eleonora ยังสั่งไวน์ แอนนาไม่กล้าดื่มเพราะต้องขับรถ

　　Eleonora กินหม้อไฟรสเผ็ดพร้อมไวน์ขาวมากกว่า 50 องศา ผู้หญิงคนนี้จะขมขื่นแค่ไหน? เธอทรมานตัวเองจริงๆ

　　หัวใจของ Anna เจ็บปวด แต่เธอไม่รู้ว่าจะหยุด Eleonora ได้อย่างไร

　　หลังอาหาร Eleonora ก็เมาแล้ว

　　มันหายากสำหรับเธอที่จะสูญเสียความสงบของเธอเช่นนี้

　　แอนนาเกือบเข้าไปในอพาร์ตเมนต์เช่าของเธอโดยมีเอลีโอโนราอยู่บนหลังของเธอ

　　“แอนนา ฉันเป็นอิสระแล้ว โอ้ ฉันเป็นอิสระแล้ว! ฉันไม่ได้ถูกปีศาจตัวนั้นทรมานอีกต่อไปแล้ว!”

　　นี่คือสิ่งที่ Eleonora พูดซ้ำๆ หลังจากที่เธอเมา