ชารอนสวมแค่ชุดนอนคล้องคอ จากนั้นชารอนก็เข้าไปอยู่ใต้ผ้าห่มทันทีเมื่อนอนอยู่บนเตียง ก่อนจะดึงตัวเองขึ้นทับ
เมื่อเธอสัมผัสใกล้ชิดกับเขา เธอยังคงอายเล็กน้อย และหัวใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้
เธอไม่กล้าสบตาเขา ร่างกายของเธอหดตัวลงที่มุม หน้าของเธอแดงก่ำ เธอดูสวยราวกับเธอมีสีแดงอยู่บ้าง และใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเขินอาย
สายตาค่อนข้างเย้ายวน
ขณะที่ลูกแอปเปิลของอดัมขยับ สแตนลีย์ยกคาง มองเข้าไปในดวงตาที่เป็นประกายของเธอ แล้วก้มศีรษะลงจูบริมฝีปากของเธอ
ชารอนหลับตาลงและรู้สึกถึงพลังของเขาขณะที่เขาพลิกตัวและกดตัวเล็กๆ ของเธอไว้ใต้เขา
เธอเริ่มเกร็งช้าๆ ร่างกายของเธอแข็งทื่อตามการเคลื่อนไหวของเขา...
สแตนลีย์สังเกตเห็นความเยือกเย็นของเธอและลุกขึ้นเล็กน้อยด้วยการขมวดคิ้ว แสดงความไม่พอใจเล็กน้อยที่ด้านข้างของเขา “เป็นอะไรไป ไม่อยากเหรอ”
เขาไม่เคยบังคับผู้หญิงเพราะม
