คู่ตัวแทนลับ

บทที่ 4

　　เขาเห็นว่าภรรยาของเขาในสายตาของเขาหยิบลูกบอลกระดาษขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจที่จะยกศอกขึ้น

　　กระหน่ำ!

　　หลังจากเสียงอู้อี้ Marcel ก็ปิดคางและคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด!

　　โดนยูนีสกัดลิ้น!

　　“ให้ตายเถอะ ดูเหมือนเธอจะเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยแต่กลับดึงพลังออกไป!”

　　"นั่นคือผู้หญิงของฉัน!"

　　ในเวลานี้ มาร์เซลก็โกรธจัด เขายกมือขวาขึ้นและกำลังจะขว้างมันใส่หน้ายูนีส!

　　“ไอ้บ้าบ้ากล้าดียังไง!”

　　ริชาร์ดหรี่ตาและขว้างไม้จิ้มฟันในมือออกอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า ไม้จิ้มฟันแทงทะลุข้อเท้าของ Marcel ทำให้เขาล้มลงกับพื้น

　　มาร์เซลพยุงตัวเองขึ้นด้วยแขนอ้วนกลมและตะโกนว่า

　　“ไอ้เหี้ย ไอ้เลว! แทงข้างหลังเหรอ ออกมาสู้กับฉันเดี๋ยวนี้ ไอ้หนอน!”

　　เขาพยายามลุกขึ้นจากพื้นและมองไปรอบๆ แต่ลูกค้าในร้านเล็กๆ ล้วนขดตัวและไม่กล้ามองเขา ผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาก็ดูหวาดกลัวเช่นกัน Marcel สามารถบอกได้ว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมันเช่นกัน

　　เมื่อมองลงไป มาร์เซลเห็นไม้จิ้มฟันที่ข้อเท้าของเขา

　　เขาตะโกนใส่ลูกค้าในร้านว่า

　　“ดี ดีมาก! เล่นเป็นใบ้เลยเหรอ มาดูกันว่าคุณจะเล่นใบ้ได้นานแค่ไหน เด็กๆ เข้ามาที่นี่!”

　　ทันทีที่เขาพูดจบ แก๊งอันธพาลหลายคนที่ตามหลังมาร์เซลก็รีบเร่งอย่างดุดัน ทำให้ลูกค้าในร้านสั่นสะท้านด้วยความกลัว

　　"ใครเป็นคนทำ?

　　เจ้าของร้านเห็นว่ามาร์เซลกำลังจะทำที่ของเขาเลอะเทอะอีกครั้ง เขาจึงรีบไปพูดว่า

　　“หัวหน้า ไม่เอาน่า มันไม่คุ้ม”

　　"หายไวๆ!"

　　มาร์เซลผลักเจ้าของร้านออกไป พนักงานเสิร์ฟที่ทิ้งลูกบอลกระดาษกำหมัดของเขา เขาขมวดคิ้วและกำลังจะลงมือ แต่เขาพบว่า Eunice ขยิบตาให้เขา บ่งบอกว่าเขาควรจะยืนนิ่งอยู่ตอนนี้

　　“ไปปิดประตูซะ! ฉันจะดูว่าวันนี้เจ้าบ้าจะไปไหน!”

　　ทันทีที่ได้รับคำสั่ง พวกอันธพาลก็ปิดประตูอย่างแน่นหนาทันที และร้านก็มืดลงมากในทันใด

　　ลูกค้าที่ยังอยู่ในร้าน คุกเข่าขอความเมตตา โดยหวังว่าจะทิ้งพายุร้ายที่ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเขาไว้

　　Marcel หัวหน้าเผ่าจ้องไปที่ Eunice อย่างเย็นชาและพูดอย่างชั่วร้ายว่า "มีคนในนี้คิดว่าเขาจะสู้ได้ หาเขาให้เจอและทำให้แน่ใจว่าเขาจะไม่มีความคิดที่น่าหัวเราะแบบนั้นอีก และเก็บลูกเจี๊ยบนี้ไว้ที่นี่ เธอกับฉันจะต้อง ใช้เวลาคุณภาพร่วมกันในภายหลัง"

　　ท่ามกลางแสงสลัวในร้าน ยูนิซและพนักงานเสิร์ฟชำเลืองมองกันและกัน โดยสังเกตเห็นความโกรธในดวงตาของกันและกัน

　　ยูนิซพยักหน้าเบา ๆ และบริกรกับเธอทั้งสองก็กำหมัดแน่น

　　ริชาร์ดซึ่งแขวนอยู่นอกร้านดูฉากนั้นด้วยความสนใจ เขาแตะคางและคิดกับตัวเองว่า

　　“ก็มันสนุกขึ้นเรื่อยๆ แต่มันจะเป็นสายลับได้จริงเหรอ?”

　　Marcel เชื่อว่า Eunice เป็นผู้หญิงที่อ่อนแอและอ่อนโยน Marcel จึงตัดสินใจเริ่มต้นกับเธอ เขาเดินเข้ามาหาเธอด้วยรอยยิ้มลามกอนาจาร อยากจะจับยูนีสไว้ในอ้อมแขนของเขา

　　ในเวลานี้ ยูนิซดึงกระโปรงสั้นของเธอขึ้น จากนั้นยกขาขวาของเธอขึ้นแล้วเตะ Marcel ลงไปที่พื้น ส้นสูงแหลมแทงเข้าที่ลูกวัวของ Marcel ทำให้เขาร้องเสียงแหลมเหมือนหมูที่ถูกฆ่า

　　เมื่อมองดูฉากนี้ ริชาร์ดก็อดหัวเราะไม่ได้

　　"D*mn, สาวน้อย นั่นเป็นการเคลื่อนไหวที่ดี แต่ฉันเกือบจะเห็นชุดชั้นในของคุณแล้ว!"

　　ต่อจากนั้นก็มีเสียงต่อสู้ดังออกมาจากร้าน ยูนิซและพนักงานเสิร์ฟต่อสู้กับพวกแกนสเตอร์ในพริบตา

　　ผ่านไปครู่หนึ่ง ประตูก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง

　　ยูนิซเดินออกจากร้าน รู้สึกพอใจกับตัวเอง ยกเว้นฝุ่นบนร่างกายของเธอ เธอไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนบนตัวเธอ

　　สำหรับมาร์เซลและลูกๆ ของเขา สิ่งต่างๆ ไม่ค่อยดีนัก พวกเขานอนอยู่บนพื้น คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด

　　เธอแสดงรอยยิ้มที่สดใสและมีเสน่ห์และจากไป

　　ค่ำลงและแสงไฟเริ่มสว่างขึ้น

　　ริมถนนวงแหวนรอบแรกทางทิศใต้มีบาร์เล็กๆแต่เป็นที่นิยมมาก

　　ชื่อร้านคือ... มิดไนท์ บาร์

　　บาร์แห่งนี้อยู่ในเมือง Tenkai มา 15 ปีแล้ว และมันเป็นบาร์ที่ดีที่สุดที่มีและมีแนวโน้มว่าจะยังคงเป็นแถบนั้นอยู่

　　ตรงกลางของบาร์มีฟลอร์เต้นรำขนาดใหญ่ ล้อมรอบด้วยโต๊ะที่สวยงามมากมาย นอกจากนี้ ชั้น 2 ของบาร์ยังเป็นห้องส่วนตัวด้วยการออกแบบที่ค่อนข้างแปลกใหม่ ซึ่งเป็นทางเลือกแรกสำหรับชายหนุ่มและหญิงสาวที่จะปรนเปรอตัวเอง

　　หลังจากได้ลูกบอลกระดาษจากร้านพิซซ่า ยูนิซก็ไปที่ห้อง 203 ของบาร์

　　ในเวลานี้ มีสาวสวยสองคนนั่งอยู่ในห้องแล้ว สองสาวก็สวยและหุ่นดี เมื่อพวกเขาเห็นยูนีส พวกเขาก็ลุกขึ้นทันทีและกล่าวด้วยความเคารพว่า

　　“คุณอีแวนส์ เจ้าหน้าที่พิเศษ อิซาเบล เยทส์ และ เซียร่า ดิแอซ รายงานตัว!”

　　ยูนิซพยักหน้า เธอดูไม่เหมือนผู้หญิงที่อ่อนโยนคนนั้นอีกต่อไปเมื่อเธอออกไปในโลกนี้ แต่กลับมีใบหน้าที่เคร่งขรึมและโหดเหี้ยม

　　เธอได้รับสายลับในเมือง Tenkai เป็นเวลาสองปี ในที่สุด เธอก็ได้รับความช่วยเหลือที่เธอต้องการ

　　เธอเปิดลูกบอลกระดาษที่นำมาจากร้านพิซซ่าแล้วยื่นให้อิซาเบลและเซียร่า

　　“มันจะไม่ง่ายและสั้น ก่อนที่เราจะพูดถึงเรื่องนี้ ฉันอยากให้คุณสองคนคิดอีกครั้ง

　　สมบัติของชาติที่สูญหายอยู่ใน Swarm Group! ยิ่งไปกว่านั้น Swarm Group เป็นอาณาจักรธุรกิจใน Hosea แต่เป็นองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติ และเป็นหน้าที่ของเราที่จะทำให้แน่ใจว่ามันพินาศ

　　ฉันได้รับสายลับใน Swarm Group มาเกือบสองปีแล้ว แม้ว่าฉันจะใช้สายสัมพันธ์และโอกาสที่องค์กรมอบให้เพื่อเป็นรองประธานของกลุ่ม แต่ฉันก็ยังไม่ได้รับอะไรเลย! และเหตุผลที่คุณสองคนมาที่นี่ก็เพราะว่าฉันต้องการมือเพิ่ม

　　ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณต้องเรียนรู้ทีละขั้นตอน และทำให้แน่ใจว่าทุกสิ่งที่คุณเรียนรู้จะหยั่งรากในหัวใจของคุณ และเชื่อฟังคำสั่งของฉัน Jensen ประธาน Swarm Group เป็นจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์ เราต้องไม่เปิดเผยตัวตนของเราก่อนที่เราจะขุดภูมิหลังของเขา!

　　พรุ่งนี้ คุณสองคนไปที่แผนกขายเพื่อสมัครงาน ฉันได้เตรียมการไว้แล้ว

　　นี่คือข้อมูลที่พระอิศวรได้รับจากพวกอันธพาลใน Snack Block ข้อมูลกล่าวว่าในการที่จะค้นหาสมบัติของชาติที่สูญหายและเขย่ารากฐานของ Jensen ในเมือง Tenkai เราจะต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อติดต่อกับเจ้าของ Midnight Bar!

　　เจ้าของ Midnight Bar แห่งนี้ไม่ใช่คนธรรมดา เขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ Swarm Group เราต้องมาที่นี่ให้บ่อยที่สุด อาจจะมีเซอร์ไพรส์ก็ได้”

　　อิซาเบลและเซียร่าพยักหน้า ดวงตาที่สดใสของพวกเขาทำให้ยูนิซมองเห็นความหวังของความสำเร็จ

　　จากนั้นอิซาเบลก็หยิบไฟแช็กออกมาแล้วเผาลูกบอลกระดาษจนหมด

　　"คุณอีแวนส์ มีเทคโนโลยีใหม่ๆ นับไม่ถ้วนที่สามารถนำมาใช้ในการทำเช่นนี้ ทำไมต้องเป็นลูกบอลกระดาษ"

　　เมื่อได้ยินเช่นนี้ ยูนิซก็ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้

　　“เอาล่ะ พูดแบบนี้ แม้ว่าภารกิจของเราจะเป็นความลับสุดยอด แต่อาจมีการเฝ้าติดตามโทรศัพท์ของเรา! บอสสงสัยว่ามีหนูอยู่ในองค์กร! ที่อยู่และตัวตนของเราเป็นความลับสุดยอด และไม่มีใครรู้พวกมัน! ดังนั้น ลูกบอลกระดาษอาจดูง่อยๆ แต่อย่างน้อย มันก็ทำให้หัวของเราอยู่ในตำแหน่งที่ควรจะเป็น ไม่ใช่ในรางน้ำ"

　　"เข้าใจแล้ว!" อิซาเบลและเซียร่าดูเคร่งขรึมและตระหนักถึงภาระบนบ่าของพวกเขา

　　“ยังไงก็เถอะ คุณอีแวนส์ ฉันได้ยินจากเจ้านายว่าคุณจะแต่งงานหลังจากภารกิจนี้เหรอ ฉันได้ยินมาว่าคู่หมั้นของคุณเป็นลูกชายของครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจในเมืองหลวง หลังจากที่คุณแต่งงานแล้ว คุณอาจจะสามารถ ลาออกจากองค์กรขอแสดงความยินดีอย่างจริงใจล่วงหน้า!"

　　มุมตาของ Eunice กระตุก และร่างที่น่ารำคาญแวบเข้ามาในหัวของเธอ

　　อย่างไรก็ตาม เธอได้คิดวิธีแก้ปัญหาไว้แล้ว

　　บ่ายนี้เธอแต่งงานกับผู้ชายแปลกหน้า! ตั้งแต่นั้นมาเธอก็เป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว! ไม่มีใครบังคับเธอให้แต่งงานกับผู้ชายที่เธอไม่ต้องการได้!

　　เมื่อเธอมีสติสัมปชัญญะ เธอยิ้มแล้วพูดว่า "มันจะไม่ล่วงหน้า จริง ๆ แล้วฉันแต่งงานแล้ว อันที่จริง มันเป็นวันนี้ แต่ไม่ใช่กับเพลย์บอยที่คุณกำลังพูดถึง"

　　เจ้าหน้าที่ทั้งสองตกตะลึง...

　　ในอีกด้านหนึ่ง

　　ริชาร์ด ผู้มีทักษะการติดตามสูง ย่อมหาทางไปหายูนีสอย่างแน่นอน

　　ในตอนนี้ เขาได้เลือกโต๊ะข้างฟลอร์เต้นรำในห้องโถงของ Midnight Bar แล้ว จากนั้นเขาก็สั่งวิสกี้หนึ่งขวดและดื่มคนเดียวอย่างสงบและสบาย

　　เมื่อมองไปที่ประตูห้อง 203 ริชาร์ดก็พึมพำกับตัวเองอย่างอดไม่ได้

　　“เซอร์ไพรส์แค่มากับเธอเหรอวะ ผู้หญิงอย่างเธอมาทำอะไรที่บาร์แบบนี้ พูดสิ ทำไมฉันไม่ใช้เวลาและหาลูกเจี๊ยบให้ตัวเองอีกล่ะ”

　　ย้อนกลับไปในสมัยนั้นเมื่อริชาร์ดเป็นทหารรับจ้าง เขาจะมาที่บาร์เพื่อรับการปลดปล่อยหลังจากแต่ละภารกิจ มิฉะนั้น เขาจะต้องติดอยู่ในความทรงจำของการสังหารหมู่และการนองเลือด

　　ในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับมัน

　　“เดี๋ยวนะ ผู้ชายหล่อๆ อย่างคุณมาทำอะไรที่นี่ด้วยตัวของคุณเอง”

　　เมื่อได้ยินเสียงนั้น ริชาร์ดก็สะดุ้งจากความคิดถึงเล็กๆ น้อยๆ ของเขา เขาหันกลับมาและเห็นหญิงสาวที่แต่งหน้าหนักมองเขาด้วยรอยยิ้ม

　　เนื่องจากตอนนี้เป็นช่วงกลางฤดูร้อนแล้ว ผู้หญิงคนนั้นจึงสวมแค่เสื้อกล้าม และไหล่และหน้าท้องของเธอก็เปิดออกโดยไม่มีการปกปิดใดๆ เธอสวมกางเกงขาสั้นสีดำที่ปกปิดบั้นท้ายของเธอแทบไม่ได้

　　วันโชคดีสำหรับเขามันคือ!

　　“และฉันก็ถามนายได้เหมือนกัน”

　　“ฉันรู้สึกกระหายน้ำนิดหน่อย ถ้าคุณรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร”

　　“พระเจ้าช่วย ถ้าฉันไม่ช่วยพี่”

　　ริชาร์ดยิ้มและเดินออกไป หญิงสาวผู้มีเสน่ห์ใช้โอกาสนี้นั่งข้างเขา

　　“เพราะอยากรู้ ว่าคืนนี้เราจะดื่มกันหรือว่าเราจะดื่มเพื่อไปอยู่ที่อื่นในคืนนี้?” ริชาร์ดพูดด้วยรอยยิ้ม

　　“จับม้าของคุณไว้สิ เซ็กซี่ ฉันยังไม่เคยเห็นมันขวดมาเลย แต่ถ้าเธอยังคง 'พวกมัน comin' คุณกับฉันอาจจะพบว่าตัวเองอยู่ใน Eden?”

　　หลังจากพูดแบบนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็เหลือบมองเขาอย่างเจ้าชู้อย่างมีความหมาย ซึ่งทำให้ริชาร์ดเกือบพลาดท่า

　　หลังจากดื่มไวน์ไปสองสามแก้ว ริชาร์ดก็เริ่มมีกำลังใจมากขึ้น และผู้หญิงคนนั้นก็เช่นกัน ขณะที่ถือแก้วด้วยมือข้างหนึ่ง เธออดไม่ได้ที่จะเอามืออีกข้างวางบนหน้าอกของริชาร์ด

　　“ว้าว นั่นมันของที่นายมีน่ะไอ้หนู!”

　　"คุณเดิมพันได้ และคุณจะไม่พูดว่ามันไม่ยุติธรรมเกินไปถ้าฉันไม่ได้เห็นและประเมินคุณภาพของแพ็คของคุณ?"

　　ริชาร์ดยิ้มชั่วร้ายเมื่อเขาเอื้อมมือไปจับหัวนมของผู้หญิงคนนั้น

　　ณ ตอนนี้.

　　รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ของหญิงสาวหยุดลงกะทันหัน แทนที่จะเยาะเย้ยปีนขึ้นไปที่ริมฝีปากของเธอ

　　“ใช่ ไอ้หนู ประเมิน a*s ของฉันสิ ว่าแกจะทำอะไรในคืนนี้ เธอคิดจริงๆ เหรอว่าแกจะเข้ามาในชั้นวางของฉันหลังจากดื่มเหล้า Old Style สักขวดกับไอ้ Black Label บ้าๆ”

　　Sergey ไอ้เลวคนนี้พยายามจะจับหน้าอกฉัน!"