บทที่ 2
1121 Kata
“ถ้าฉันบอกว่าไม่ล่ะ”
จอยถามอย่างอวดกล้าท้าทาย
เมื่อเบ็นได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าที่ผ่อนคลายลงของเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นถมึงทึงอีกครั้ง ดวงตาเย็นชาคู่นั้นจ้องมาที่ใบหน้าของจอยราวกับนกอินทรีที่เล็งลงมายังเหยื่อของมันด้วยสายตาคมกริบ จอยเห็นสีหน้านั้นแล้วพยายามระงับสติอารมณ์
“คุณไม่รู้หรือไงว่าการขัดใจผมไม่ใช่เรื่องฉลาดเลย”
เมื่อระลึกได้ว่าเขาทำตัวโหดร้ายได้ขนาดไหน จอยก็รู้สึกตัวลีบขึ้นมา แต่เธอยังไม่หยุดรั้น
“คุณพาดิลลา คุณรู้จักสุภาษิตบทนี้ไหม คุณข่มเขาโคขืนให้กินหญ้าไม่ได้”
“โอ้ ผมจะข่มจะขืนอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ”
ไอ้บ้า! โรคจิต!
จอยอยากจะสบถด่าเขาเหลือทน แต่ก็รู้ว่าเธอจำเป็นต้องยอมอ่อนข้อให้เขาในตอนนี้ไปก่อน
จากนั้นเบ็นค่อย ๆ ลากนิ้วเรียวยาวของเขามายังใต้คางของเธอราวกับจะเกาคอเจ้าเหมียว ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเตือนอีกครั้งว่า
“ทำตัวดี ๆ อย่าหาเรื่องท้าทายผม”
พูดจบเขาก็หมุนตัวเดินออกไปจากห้องของโรงแรม
ทำตัวดีเหรอ? ไม่มีทาง!
พออีกฝ่ายหายลับไป จอยก็บล็อกหมายเลขโทรศัพท์ที่เพิ่งถูกบันทึกไว้ในโทรศัพท์ของเธอทันที
หลังจากสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เธอก็ตระหนักถึงบางสิ่งอันเหลือเชื่อ
เธอได้เกิดใหม่จริง ๆ!
ยิ่งไปกว่านั้น เธอได้เกิดใหม่ในวันที่สองของการสูญเสียความบริสุทธิ์หลังจากถูกมอมยา!
สิ่งที่ต่างกันก็คือ ในครั้งแรกนั้น สิ่งที่เธอทำเมื่อรู้สึกตัวตื่นคือร้องไห้ ในขณะที่เบ็นเสนอตัวรับผิดชอบด้วยการจะแต่งงานกับเธอ
แต่ตอนนั้นเธอหลงรักผู้ชายคนหนึ่งหัวปักหัวปำ ชายผู้แสดงธาติแท้ของเขาจนเธอต้องตาย จอยไม่คิดที่จะแต่งงานกับผู้ชายที่ฉวยโอกาสนอนกับเธอหลังจากที่เธอถูกมอมยาอยู่แล้ว
เพราะเหตุนั้นเบ็นกับเธอจึงไม่ได้ติดต่อกันนับตั้งแต่วันที่เธอปฏิเสธเขา
อย่างไรก็ตาม เธอได้เกิดใหม่แล้ว ในชีวิตใหม่นี้ หากบังเอิญเธอมีโอกาสได้พบเจอสิ่งใดหรือใครก็ตามที่เธอเคยพบพานในอดีต เธอคงจะเปลี่ยนชะตากรรมเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องจบชีวิตลงอย่างน่าอนาถอีกเป็นแน่
จอยคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นและไม่มัวชักช้า เธอชำระล้างร่างกายด้วยความรู้สึกไม่สบายตัว จากนั้นรีบกลับไปยังที่ซึ่งเธอพักอาศัยในปัจจุบัน
หญิงสาวปีนข้ามกำแพงบริเวณสนามของคฤหาสน์เพื่อจะได้ไม่ต้องเจอใครในห้องรับแขก เธอไต่ท่อระบายน้ำที่อยู่นอกบ้านจนไปถึงห้องนอนส่วนตัว
จอยเปลี่ยนมาสวมชุดนอน นึกดีใจที่เบ็นไม่ได้ฝากรอยจูบไว้ที่ซอกคอ
เมื่อเธอเปิดประตูและกำลังจะลงไปชั้นล่าง เธอได้ยินเสียงอันสุดแสนร้ายกาจ
“คุณปู่คะ จอยหายไปจากบ้านทั้งคืนแบบนี้ จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ”
เสียงของคาร์ลี ซัลลิแวน ลูกพี่ลูกน้องของเธอ!
ถ้าคาร์ลีไม่พาเธอไปไนต์คลับและใส่ยานอนหลับในเครื่องดื่มของเธอ จอยก็คงไม่เสียความบริสุทธิ์ให้กับเบ็น ชายผู้มีอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
หญิงสาวเดินลงไปชั้นล่างด้วยดวงตาที่เย็นชาและความแค้นเคืองสุด ๆ
“คาร์ลี ทำไมเธอไม่รอฉันเมื่อคืนนี้ ฉันต้องเรียกรถกลับบ้านเอง”
ทันทีที่ได้ยินเสียงนั้น คาร์ลีหมุนตัวขวับและจ้องด้วยอาการประหลาดใจไปที่จอยซึ่งยืนอยู่บนบันได
"จอย! ทำไมเธออยู่ที่บ้านล่ะ? เธอไม่ได้... "
เมื่อรู้ตัวว่าพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด เธอก็หยุดชะงัก
จอยเห็นอาการนั้นก็ถามต่อว่า “เธอคิดว่าฉันควรจะอยู่ที่ไหนเหรอ คาร์ลี”
เมื่อถูกอีกฝ่ายตั้งคำถาม คาร์ลีก็แสร้งยิ้มเจื่อน ๆ ด้วยอาการร้อนรน
“อ๋อ... ก็แสดงว่าเมื่อคืนนี้เธออยู่บ้าน รู้ไหมว่าฉันตามหาเธอเสียทั่ว!”
จอยมองคาร์ลีอย่างไร้ความรู้สึก ลูกพี่ลูกน้องของเธอกำลังพูดโกหกต่อหน้าต่อตา เธออยากจะเปิดโปงความจริงเสียเดี๋ยวนี้เลย
“เธอตามหาฉันเมื่อคืนงั้นเหรอ แล้วทำไมไม่โทร. หาฉันล่ะ”
เมื่อคาร์ลีเห็นอีกฝ่ายจ้องมาด้วยสายตาเย็นชา เธอรู้สึกผิดขึ้นมาตงิด ๆ ในทันใด เธอรู้สึกว่าจอยดูแปลกไปจริง ๆ
“เอ่อ... โทรศัพท์ของฉันแบตหมดน่ะ”
“อ๋อ... ” จอยเปลี่ยนน้ำเสียงตอนท้ายอย่างสื่อความหมาย เธอพูดและมองด้วยสายตาเฉยชา "บังเอิญว่าโทรศัพท์แบตหมดตอนนั้นพอดีเลยนะ คาร์ลี"
ประโยคนั้นทำให้คาร์ลีถึงกับพูดไม่ออก
ส่วน บิลลี่ ซัลลิแวน ซึ่งก่อนหน้านี้มีท่าทีวิตกกังวล รู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากที่เห็นจอย
เมื่อได้ยินการตอบโต้กันระหว่างจอยกับคาร์ลี อารมณ์บางอย่างปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา “เอาล่ะ หยุดพูดได้แล้ว ปู่ดีใจที่เจอจอยที่นี่วันนี้ ในฐานะที่เป็นพี่นะ คาร์ลี เธอต้องดูแลน้องสิ ในเมื่อพวกเธอทั้งสองคนเป็นซัลลิแวนที่อายุน้อยที่สุด พวกเธอก็ควรจะรักใคร่ไยดีกันไว้”
จอยสูดจมูกฟุดฟิดขณะฟังคุณปู่ น้ำตาจวนเจียนจะไหลอาบสองแก้ม
พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตไปตั้งแต่เธอยังเด็ก คุณปู่คือคนที่รักเธอที่สุด
อย่างไรก็ดี ก่อนหน้านี้เธอยังเด็กเกินไปและไร้วุฒิภาวะ ดังนั้น หลังจากถูกคาร์ลีหลอกล่อ จอยก็รู้สึกเกรงใจที่จะอยู่กับคุณปู่บิลลี่และย้ายมาอยู่บ้านลุงของเธอ
ผลที่ตามมาก็คือ ส่วนแบ่งของหุ้นในเครือซัลลิแวนที่เป็นของเธอถูกโกงไป และแม้แต่บริษัทผลิตภาพยนตร์ที่พ่อก่อตั้งให้แม่ของเธอโดยเฉพาะก็เจอกับสภาวะล้มละลาย
ตอนนั้นเองที่เธอได้รู้ซึ้งความจริงและต้องการจะสู้เพื่อทวงคืนทรัพย์สินของตัวเอง อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะสายเกินไป
ท้ายที่สุด คาร์ลีไม่เพียงแต่ละเลยเรื่องความเจ็บป่วยของปู่จนท่านต้องเสียชีวิต หากยังร่วมมือกับผู้ชายที่จอยรักมากเพื่อบีบคอเธอหมายจะเอาชีวิต
ตอนนี้เธอได้รับโอกาสให้มีชีวิตอีกครั้ง เธอจะไม่มีวันยอมให้เกิดเรื่องพวกนั้นซ้ำอีก!
- Penulis
