แต่งงานกับมิสเตอร์ลู่

บทที่ 5

　　"เรามาถึงแล้ว"

　　พวกเขามาถึงย่านวิลล่าเก่าแก่ที่มีต้นไม้เขียวขจี

　　"ขอบคุณ." เอลิซาเบธ เหลียงรู้สึกตัว จากนั้นเธอก็เปิดประตูและออกไปก่อนที่เขาจะทันพูดอะไร

　　เจมส์ หลูมองดูร่างที่หดหู่ของเอลิซาเบธจากด้านหลัง เขาขมวดคิ้วพลางจุดบุหรี่และสตาร์ทรถ

　　เอลิซาเบธเข้าไปในห้องนั่งเล่น และท่ามกลางความประหลาดใจของเธอ ออกัส เหลียง คุณลุงของเธอและคุณป้าชาร์ล็อตต์ ถง ต่างนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น พากันดูอะไรบางอย่างอยู่ก่อนแล้ว ป้าชาร์ลอตต์ดูตื่นเต้นดีใจเป็นพิเศษกับบางสิ่งที่อยู่ในมือของเธอ

　　เธอต้องการขึ้นไปชั้นบนโดยไม่มีใครสังเกต แต่ลูกพี่ลูกน้องของเธอ โจเซฟิน เหลียงเดินลงบันไดมาหลังจากผ่านไปเพียงสองก้าว

　　“เอลิซาเบธ เธอไปอยู่ที่ไหนมา?” เธอถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

　　เอลิซาเบธหยุดและขมวดคิ้ว เธออยู่ที่ไหน? ลูกพี่ลูกน้องของเธอไม่รู้งั้นเหรอ? แน่นอนว่าเอลิซาเบธเข้าไปผิดห้อง แต่โจเซฟีนก็เป็นคนจงใจให้คีย์การ์ดผิดห้องกับเธอ!

　　เป็นไปได้ไหมที่... ลูกพี่ลูกน้องของเธอไปหาเธอที่ห้อง

　　ออกัสต์และชาร์ล็อตต์หันกลับมาเมื่อได้ยินเธอ ป้าชาร์ล็อตต์ยิ้มเย็นแล้วพูดว่า "เธอยังมีหน้ากลับมาอีกเหรอ? รู้ไหมว่าเธอสร้างปัญหาให้ครอบครัวเรามากแค่ไหน?"

　　"หนู..."

　　ก่อนที่เอลิซาเบธจะพูดอะไร โจเซฟีนก็อุทานด้วยความประหลาดใจ "โอ้ พระเจ้า เอลิซาเบธ นั่นมันอะไรบนตัวเธอน่ะ?"

　　ชาร์ลอตต์มองเอลิซาเบธขึ้นและลง และเข้าใจในทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ใบหน้าของเธอที่มีเครื่องสำอางหนาเตอะบิดเบี้ยวด้วยความรังเกียจ “หืม ประธานลีรอเธอมาทั้งคืน ขณะที่เธอกำลังล้อเล่นกับพวกชั้นต่ำ เธอนี่มันเลวจริงๆ!”

　　"คุณกำลังพูดอะไร?" เอลิซาเบธกัดฟัน เธอไม่เข้าใจว่าทำไมป้าของเธอซึ่งใจดีกับเธอมาตลอด กลายเป็นคนละคนในชั่วข้ามคืน และใครคือประธานลีที่เธอพูดถึงอยู่กัน?

　　ชาร์ล็อตต์ตรงเข้ามาดึงเธอไปหาออกัส “ออกัส คุณรู้สึกแย่กับเรื่องนี้ไหม? ดูหลานสาวที่น่ารักของคุณตอนนี้สิ เธอเลือกจะไปเล่นกับผู้ชายมากกว่าจะช่วยให้ธุระของคุณกับประธานลีเป็นไปด้วยดี”

　　ชาร์ลอตปรนเปรอตัวเองด้วยอาหารรสเลิศตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่มือของเธอกลับแข็งแรงจนน่าตกใจ เอลิซาเบธไม่มีโอกาสหลุดพ้นจากชาร์ลอตต์ที่ลากเธอไปหาออกัสด้วยแรงดึงเพียงเล็กน้อยได้

　　ออกัสต์มองดูเอลิซาเบธด้วยความขุ่นเคืองอย่างยิ่ง “เอลิซาเบธ แกมันไร้ประโยชน์!”

　　โจเซฟีนเดินลงบันไดทีละขั้นด้วยการวางมือของเธอบนราวบันไดพร้อมใบหน้าอวดดี “พ่อ หนูรู้ว่าเธอไม่ได้ไปกับประธานาธิบดีลีเมื่อวานนี้ แต่ธีโอดอร์สัญญากับเราว่าเขาจะเดินเรื่องกับธนาคารอื่นให้”

　　“พี่...” เอลิซาเบธส่ายหัว เธอต้องกำลังฝันแน่ เธอพักที่โรงแรมแกรนด์ไดนาสตี้แค่คืนเดียว ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปในชั่วข้ามคืนได้อย่างไร

　　และธีโอดอร์ เชา? เธอหมายถึงอะไร?

　　โจเซฟินยิ้มและมองที่คอของเอลิซาเบธ เธอเยาะเย้ย “ดูเหมือนมันจะค่อนข้างหนักหน่วงนะ? ธีโอดอร์บอกฉันว่า เธอสัญญาว่าจะรอจนถึงวันแต่งงาน อืม…” เธอยิ้มและเรียกหาคนที่อยู่ชั้นบนว่า “ช่างเป็นการตบหน้าอะไรอย่างนี้ ว่าไหม ธีโอดอร์!”

　　เอลิซาเบธตกใจและอดไม่ได้ที่จะมองไปทางบันได แน่นอนว่า ธีโอดอร์ดูเหมือนจะโผล่ขึ้นมาจากอากาศ เธอมองดูเขาเดินลงบันไดอย่างมั่นคงทีละขั้นและในที่สุดก็มายืนอยู่ตรงหน้าเธอ

　　“ธีโอดอร์...” เอลิซาเบธส่ายหัวอย่างสับสน “คุณ...อยู่ที่ฝรั่งเศสไม่ใช่เหรอ?” ทำไมเขาถึงมาอยู่ในบ้านของเธอได้?

　　ธีโอดอร์มองมาที่เธอและเห็นร่องรอยบนร่างกายของเธอ เขาหรี่ตาแต่ไม่พูดอะไร

　　“ฝรั่งเศส? ธีโอดอร์ไม่เคยแม้แต่จะออกจากประเทศด้วยซ้ำ! เขาอยู่กับโจเซฟีนมาตลอด!” ชาร์ล็อตต์ยิ้มหยัน

　　ในตอนนี้ โจเซฟีนยื่นมือของเธอออกไปและคล้องแขนของเธอกับธีโอดอร์อย่างเป็นธรรมชาติ และเขาไม่ได้ผลักไสมันออกไป

　　เธอทำอย่างเป็นกันเอง ราวกับว่าพวกเขาอยู่ด้วยกันมาอย่างยาวนาน

　　“คุณ...” เอลิซาเบธมองดูธีโอดอร์อย่างไม่อยากเชื่อ “ทำไมล่ะธีโอดอร์?”