แต่งงานกับมิสเตอร์ลู่

บทที่ 3

　　ในห้องน้ำ เอลิซาเบธ เหลียงมองตัวเองในกระจก เธอแทบจะจำตัวเองไม่ได้

　　ลำคอและเนื้อตัวของเธอเต็มไปด้วยร่องรอยของการร่วมรัก รอยช้ำและรอยจูบเป็นข้อพิสูจน์ว่าเมื่อคืนนี้มันบ้าคลั่งแค่ไหน

　　ถ้าพวกมันมาจากธีโอดอร์ เชาก็คงจะดี พวกเขากำลังจะแต่งงานกันไม่ช้าก็เร็ว แต่ทั้งหมดนี้กลับมาจากชายแปลกหน้าที่เธอไม่เคยพบมาก่อน!

　　เอลิซาเบธนึกถึงธีโอดอร์และเธอก็กลั้นน้ำตาแห่งความเศร้าโศกและเสียใจไม่ได้อีกต่อไป

　　แน่นอนว่ามีคู่รักที่ยังไม่ได้แต่งงานหลายคู่ที่อยู่ด้วยกันในปัจจุบัน แต่เธอไม่สามารถยอมรับได้ว่าเธอมอบครั้งแรกของเธอให้กับคนแปลกหน้าอย่างไม่ระมัดระวัง

　　เธอจะเผชิญหน้ากับธีโอดอร์อย่างไร?

　　เธอต้องถามผู้ชายด้านนอกว่าทำไมเขาถึงอยู่ในห้องของเธอ!

　　******

　　เมื่อเอลิซาเบธเดินออกจากห้องน้ำ เธอก็เห็นว่าชายคนนั้นสวมเสื้อผ้าของเขาเรียบร้อยแล้ว

　　เขากำลังนั่งตามลำพังอยู่บนโซฟาในห้องโดยที่สวมชุดสูทสีดำทำมือและสั่งทำอย่างมีระดับ โดยขาของเขาไขว้กันและมือของเขาวางอยู่บนที่เท้าแขนอย่างสบาย เขาดูสง่างามและสุขุมอย่างเหลือเชื่อ เขากำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง ด้วยใบหน้าด้านข้างที่สมบูรณ์แบบ

　　เมื่อได้ยินการเคลื่อนไหว เขาจึงหันศีรษะมามองดูเธอเงียบๆ แล้วเอ่ยอย่างเรียบเฉยว่า "คุณชื่ออะไร"

　　ตอนแรกเธออยากจะถามเขาว่าทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ แต่เขาเมื่อเขาทำให้เธอประหลาดใจด้วยการเปิดปากถามก่อน เธอจึงตอบสนองได้ช้า "อะไรนะ?"

　　เขาหยิบบุหรี่ออกจากกล่อง ก้มหน้าลงจุดบุหรี่ แล้วสูดหายใจเข้าลึก “บอกผม ว่าใครเป็นคนขอให้คุณมาที่นี่”

　　เขาไม่ได้เป็นคนซื้อเธอ เขาเพิ่งเมาไม่ใช่เหรอ? แล้วจะมีผู้หญิงแปลกหน้าเข้ามาในห้องของเขาได้อย่างไร?

　　"อะไรนะ?"

　　“คนของสตาร์ไลท์ส่งคุณมาเพราะโปรเจคนั่น หรือเธอรู้สึกแย่ที่ทิ้งผมไว้เมื่อวาน เธอจึงจ่ายเงินเพื่อของขวัญชิ้นนี้ให้ผม?”

　　เอลิซาเบธก็ต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะเข้าใจความหมายของเขาในที่สุด อารมณ์ของเธอซึ่งแย่อยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งแย่ลงไปอีก

　　“คุณพูดอะไรเนี่ย!?” เอลิซาเบธกำหมัดและมองชายตรงหน้าอย่างโกรธจัด “ทำไมคุณถึงมาอยู่ในห้องของฉัน? ถ้าคุณคิดว่าคุณสามารถเข้ามาในห้องของฉันได้อย่างอิสระ ฉันก็พร้อมจะฟ้องคุณ!”

　　ห้องของเธอ?

　　เมื่อได้ยินแบบนี้ เจมส์ หลูก็ขมวดคิ้วและมองเฟอร์นิเจอร์ในห้อง เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มหยัน “ห้องของคุณเหรอ? ผมควรจะถามคำถามนี้กับคุณแทนไหม?”

　　เมื่อได้ยินคำถามของเขา เอลิซาเบธก็ตะลึงงัน “นี่ห้อง 2703 ไม่ใช่เหรอ?”

　　เขาส่ายหัวเบาๆ

　　“แล้วที่นี่ที่ไหนล่ะ?”

　　"2708!" อันที่จริง ห้องนี้เป็นห้องชุดส่วนตัวที่เบนจามิน เฉิงมอบให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อตอนที่เขาอายุ 27 ปี เลข "8" หมายถึงวันเกิดของเขาในเดือนสิงหาคม กล่าวอีกนัยหนึ่ง ห้องนี้เป็นห้องของเขาโดยเฉพาะในโรงแรมแกรนด์ไดนาสตี้ และใช้โดยเขาเพียงคนเดียวตลอดทั้งปี

　　เมื่อได้ยินเช่นนี้ อลิซาเบธก็ยังไม่อยากเชื่อ เธอมองไปรอบๆ และพบคีย์การ์ดบนพื้นห้องพร้อมกับกระเป๋าของเธอที่ประตู เธอรีบหยิบมันขึ้นมาและตระหนักว่าเขาพูดถูก

　　บนคีย์การ์ด เธอเห็นตัวเลขสีทองสี่ตัว - 2703

　　เจมส์มองดูสาวน้อยที่ตัวสั่นเทา กำลังถือคีย์การ์ดและในที่สุดก็เลิกคืดว่าเธอถูกคนอื่นส่งมาให้เขา แต่มันยิ่งทำให้สถานการณ์แย่ลงเท่านั้น

　　ถ้าเธอมาจากสตาร์ไลท์หรือส่งมาจากผู้หญิงคนนั้น เขาคงเพิกเฉยได้ เขาเหลือบดูผ้าปูที่นอน คิดอยู่ครู่หนึ่ง หยิบสมุดเช็คและปากกาออกมา แล้วเขียนอะไรบางอย่างลงไป

　　ถึงเขาจะเมาแต่เขาก็พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปจริงๆ

　　เจมส์ฉีกเช็คออกมา

　　เขาลุกขึ้น ส่งเช็คพร้อมลายเซ็นให้เธอ “ขอโทษนะ...สำหรับเรื่องเมื่อคืนนี้ เอานี่ไป”

　　เอลิซาเบธมองดูเช็คที่อยู่ข้างหน้าเธอและหยิบมันขึ้นมาด้วยสีหน้าว่างเปล่า เธอถูกดึงดูดด้วยตัวเลขบนนั้น

　　“เจมส์ หลู?” เมื่อมองไปที่เช็ค เธออ่านชื่อของเขา

　　เขาพยักหน้า.

　　"นี่หมายความว่าอะไร?"

　　เสียความบริสุทธิ์ให้เขาก็แย่แล้ว เช็คใบนี้ยิ่งดูหมิ่นเธอโดยนัยว่าเธอขายตัวไม่ใช่หรือ?

　　เขาขมวดคิ้วและพูดว่า "มันเป็นค่าตอบแทนสำหรับแผน B"

　　นี่เป็นครั้งแรกของเธอ และเธอยังอายุน้อย ถ้าเธอท้อง...

　　เธอเข้าใจโดยธรรมชาติว่าเขาหมายถึงอะไร

　　"ค่าตอบแทน?" เธอยิ้ม เต็มไปด้วยการเสียดสี

　　เธอสามารถซื้อสิ่งที่เธอสูญเสียไปคืนมาได้จริงหรือ?

　　“เราทั้งคู่ต่างก็เป็นผู้ใหญ่แล้วใช่ไหม ผมคิดไม่ออกว่าจะให้อะไรคุณ นอกจากเงิน ท้ายที่สุด ผมไม่สามารถแต่งงานกับคุณเพียงเพราะ...คุณก็รู้ มันไม่สมเหตุสมผล"

　　ใบหน้าของเธอซีดลง เธอฉีกเช็คเป็นชิ้น ๆ ต่อหน้าเขา “คุณหลู สองล้านไม่มากไปหน่อยหรือสำหรับแผน B ไม่ต้องกังวลไป ฉันมีเงินเพียงพอที่จะซื้อยาได้ ดังนั้นคุณไม่ต้องเสียเงินเยอะหรอก ฉันก็ไม่อยากได้ลูกของคนแปลกหน้าด้วยเหมือนกัน!”