แคลร์เชื่อคำพูดของไอเดนโดยไม่รู้ตัว
เอเดนไม่เคยโกหก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาพูดถึงเรื่องสำคัญเช่นการแต่งงาน
เอเดนไม่สนใจเธอ เขาหันหลังเดินไปที่โต๊ะและนั่งลง เขาเคาะโต๊ะสองสามครั้งแล้วพูดว่า: "ถ้าไม่มีอะไรแล้วออกไป!"
เมื่อแคลร์มองมาที่เขา ดวงตาของเธอแดงก่ำและเธอกำลังจะร้องไห้ ไม่มีผู้ชายคนไหนที่สามารถต้านทานรูปลักษณ์อันน่าสมเพชของเธอได้
แต่ไอเดนไม่หวั่นไหว ราวกับว่าเขามีใจเป็นหิน
“คุณแต่งงานอย่างเงียบๆ ได้ยังไง” แคลร์อารมณ์ขึ้นเช่นกัน และเธอถามว่า "ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร"
“มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ” เอเดนตอบเธอ
“มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ทำไมไม่มีข่าวเรื่องการแต่งงานของคุณเลย” แคลร์ถามทันที
"จำเป็นต้องทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่หรือไม่" ไอเดนตอบอย่างใจเย็นว่า "ตัวตนของภรรยาฉันเป็นเพียงเรื่องที่ฉันควบคุมได้เท่านั้น"
แคลร์กำหมัดแน่น และเสียงของเธอก็เต็มไปด้วยความชั่วร้าย “ฉั
