บทที่ 2

1895 Kata

　　บ้านตระกูลมอริส 　　Emery Sabarth นั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่น โดยที่หลังของเธอแข็งทื่อ เธอวางมือไว้ข้างหน้าและบิดนิ้วไปเรื่อยๆ ซึ่งเผยให้เห็นถึงความไม่สบายใจของเธอ 　　หลังจากออกจากโรงแรม เธอมาที่บ้านของครอบครัวมอริสเพื่อพบคู่หมั้นของเธอ แม้ว่าร่างกายของเธอจะเจ็บ แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะหย่อนยาน 　　การแต่งงานได้รับการตัดสินมานานแล้วและเหตุผลก็ง่าย เทย์เลอร์ มอริส นายน้อยคนที่สองของตระกูลมอริส มีความสนใจในตัวเธอ ซึ่งไม่มีภูมิหลังที่ดีเมื่อเทียบกับหญิงสาวคนอื่นๆ จากตระกูลขุนนาง 　　ในทางกลับกัน เธอต้องการศักดิ์ศรีและเงินทองนี้ 　　Emery ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงโชคดีนัก แต่เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธและไม่อยากปฏิเสธ คนที่เธอจะแต่งงานไม่สำคัญสำหรับเธอ 　　เธอพบเทย์เลอร์เพียงครั้งเดียวและไม่ได้ติดต่อกับเขาบ่อยนัก 　　รถสปอร์ตของ Maserati จอดอยู่ถัดจากน้ำพุในสวน คนใช้เปิดประตูด้วยความเคารพและทักทายชายคนนั้น “คุณมอริส” 　　Aiden Moris ลงจากรถโดยไม่มองไปด้านข้าง เขาเดินเข้าไปในบ้านของครอบครัวมอริสด้วยใบหน้าที่เบิกบานพร้อมกับบรรยากาศอันเงียบสงบ 　　Emery ได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากด้านหลัง ขณะที่ฝีเท้าเดินเข้ามา เธอคิดว่าในที่สุดเทย์เลอร์ก็มาถึง เธอจึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณมอริส..." 　　เมื่อเธอเห็นคนๆ นั้นเดินเข้ามาหาเธอ เสียงที่สดใสและไพเราะของเธอก็จบลงอย่างกะทันหัน 　　มันคือเขา มันเป็นเขาจริงๆ เขาเป็นคนที่โรงแรมได้อย่างไร? 　　เขาสวมสูทและเนคไท เขาสง่างามและมีอารมณ์สูงส่ง เขาหล่อและรูปร่างของเขาคมดุจใบมีด ดวงตาของเขาลึกและมองดูเธออย่างสงบ 　　เอเมรี่ตื่นตระหนกทันที “คุณมาที่นี่ทำไม? คุณตามฉันมาเหรอ ถึงแม้ว่าเงินสองร้อยจะไม่มาก แต่คุณควรบอกฉันก่อนหน้านี้หากคุณไม่พอใจ คุณต้องมาที่นี่ตลอดทางไหม” เธอถาม. 　　“ช่วยบอกฉันทีว่าคุ้มกันชายคนไหนที่ราคาแค่ร้อยสองดอลลาร์?” เสียงของเอเดนชัดเจนและมีความขี้เล่น 　　“คุณ...” เอเมรี ซาบาร์ธพูด 　　“นอกจากนี้ เราทำไปแล้วห้าครั้งเมื่อคืนนี้ ถ้าคุณยังไม่หมดสติไปในท้ายที่สุด คุณยังจะรบกวนฉันอยู่...” ไอเดนพูดต่อ 　　แก้มของ Emery เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที ละเอียดอ่อนและอ่อนโยนที่ไม่มีใครต้านทานการล่อลวงให้บีบแก้มของเธอได้ "หยุดพูด." เธอพูด. 　　ลำคอของไอเดนแน่นขึ้น และเขานึกถึงใบหน้าที่เบิกบานของเธอเมื่อวานนี้ เมื่อเธออยู่ใต้เขา 　　ในเวลานี้ พ่อบ้านของตระกูลมอริสก็มา เขาก้มตัวเล็กน้อยและกล่าวด้วยความเคารพ “นายน้อยคนแรก” 　　จากนั้นพ่อบ้านก็หันไปหาเธอและพยักหน้า “คุณสาบาร์ธ” 　　เอเมรี ซาบาร์ธตกตะลึง “บัตเลอร์ เธอเรียกเขาว่าอะไรนะ เรียกเขาว่า… นายน้อยคนแรกเหรอ?” เธอถาม. 　　“ใช่ คุณซาบาร์ธ ฉันลืมแนะนำเธอให้รู้จัก เขาเป็นนายน้อยคนแรกของครอบครัว เขาจะเป็นพี่เขยคนโตของคุณในอนาคต” พ่อบ้านอธิบาย 　　เอเดนยืนอยู่ที่เดิมและมองดูใบหน้าของเธอเปลี่ยนจากสีแดงเป็นซีด แล้วเธอก็หน้าแดงอีกครั้ง 　　ในท้ายที่สุด Emery ก็กัดริมฝีปากล่างของเธอและพูดอย่างเชื่อฟังว่า “พี่ชาย” 　　คำปราศรัยของเธอที่มีต่อไอเดน มอริสในฐานะ 'พี่ชาย' ราวกับขนนกที่จั๊กจี้หัวใจของเขา 　　Aiden โบกมือของเขาและพ่อบ้านก็พยักหน้าด้วยความเคารพและจากไปอย่างเงียบ ๆ 　　Emery ยืนอยู่ที่นั่นอย่างอึดอัด จากหางตาของเธอ เธอเหลือบมองเอเดนอย่างลับๆ ขณะที่พ่อบ้านเดินจากไป 　　เธอตระหนักว่าไอเดนกำลังมองมาที่เธอ และดวงตาของพวกเขาสบกัน 　　Emery มองออกไปอย่างรวดเร็วราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น 　　เธอไม่เคยคิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นไอเดน! นี่เป็นชื่อที่ทำให้ทุกคนในเอ็มทาวน์ตัวสั่น 　　เขาควบคุมเศรษฐกิจของ M Town และอาณาจักรการค้าขนาดใหญ่ภายใต้เขา เขาเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุด ยืนอยู่เหนือทุกคน เขาเกิดมาเพื่อเป็นที่ชื่นชมและไม่สามารถบรรลุได้ นอกจากนี้เขายังหล่อและสูง ลักษณะของเขาชัดเจนและลึกซึ้ง แต่ตัวละครของเขาเข้าใจยากมาก 　　เอเดนเดินเข้ามาหาเธอช้าๆ และพูดด้วยเสียงต่ำ "เงยหน้าขึ้น" 　　เอเมรี่ไม่ขยับเลย 　　“ก่อนหน้านี้เจ้าฉลาดและช่างพูดมิใช่หรือ มาเถอะ เรามาคุยกันว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้กัน” เอเดนกล่าวเสริม 　　"พี่ชาย." เอเมรี่กล่าว เธอเชื่อฟังเหมือนลูกแมวอยู่ครู่หนึ่ง และเสียงของเธอก็เบาและวิงวอนเล็กน้อย “เราลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ได้ไหม” 　　มุมปากของ Aiden ม้วนขึ้น และเขาตอบอย่างรวดเร็วว่า "ไม่ ทำไม่ได้" 　　ใบหน้าของ Emery ตกลงไปในทันใด "ทำไม?" เธอถาม. 　　“คุณเป็นผู้หญิงที่ยอมจ่ายเงินเพื่อนอนกับฉัน ฉันปล่อยคุณไปไม่ได้” เอเดนตอบ 　　“จะบอกว่าจะเอาเรื่องนี้ไปคิด?” Emery ถามขณะที่เธอมองดูเขาอย่างน่าสงสาร โดยหวังว่าเขาจะใจเย็นลงบ้าง 　　“มันขึ้นอยู่กับอารมณ์ของฉัน” เขาตอบ. 　　สีหน้าของ Emery เริ่มตึงเครียด แต่ในที่สุด เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป “เอเดน! คุณไม่รู้เหรอว่ามันมากเกินไป?” เธออุทาน 　　เอเดนไม่แปลกใจเลย การเชื่อฟังของเธอทำให้เขารำคาญ เขาต้องการถอดชุดปลอมของเธอออกเสมอ 　　เมื่อคืนเธอตื่นเต้นมากเหมือนแมวป่า 　　“คุณรู้จักชื่อฉันเหรอ” ขณะที่เขาพูด เขาก็ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวและเข้าหาเธอ "มาฟังกันอีกที" เขาเพิ่ม. 　　“ฉัน... ฉันรู้ คุณเป็นพี่ชายของเทย์เลอร์ เจ้านายของ Moris Family กรรมการบริหารของ Moris Corporation มันยากสำหรับฉันที่จะไม่รู้จักผู้ชายที่มีชื่อเสียงเช่นนี้” เอเมรี่กล่าว 　　“เมื่อคืนคุณปฏิบัติกับฉันเหมือนผู้ชายคุ้มกันใช่ไหม” เอเดนถาม 　　Emery ขดริมฝีปากของเธอและพูดว่า “เพราะฉันเมา…” 　　เอเดนเลิกคิ้ว ดูเหมือนเธอจะยังไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนวางยาเธอเมื่อคืนนี้ 　　ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน จากนั้นเขาก็ยิ้มจางๆ เขามีความคิดคร่าวๆว่าเกิดอะไรขึ้น 　　“ฉันไม่ชอบแบ่งปันสิ่งของและผู้หญิงที่ฉันสัมผัสกับคนอื่น” เอเดนกล่าว 　　ทันทีที่เธอได้ยินคำพูดของเขา ใบหน้าของเธอก็ซีด และเธอก็มองมาที่เขาอย่างช่วยไม่ได้ 　　ตอนนี้เธอควรทำอย่างไร? 　　สำหรับไอเดน นี่อาจเป็นแค่นิสัยหรือวิธีแกล้งเธอ แต่สำหรับเอเมรี ถ้าใครรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอคงตายไปแล้ว 　　เทย์เลอร์จะไม่แต่งงานกับเธออีกต่อไป และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่ไอเดน ชายที่มีชื่อเสียงที่สุดในเอ็มทาวน์จะแต่งงานกับเธอ! 　　Emery ไม่เคยคิดว่าผู้ชายเมื่อคืนนี้จะเป็นเขา... 　　มิเช่นนั้นนางจะไม่กล้าแม้แต่จะแตะต้องเขาด้วยซ้ำ 　　เอเมรี่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจพูดกับเขาอย่างสุภาพ เธอจึงเรียกเบาๆ “พี่...” 　　อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ไอเดนได้ยิน เขาก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ “เรียกชื่อฉันสิ” เสียงของเขาเบาและแหบ แต่ก็น่าฟังมาก 　　“ฉันจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร คุณเป็นพี่ชายของเทย์เลอร์ ฉันควรเรียกคุณว่าพี่ชายแทนชื่อของคุณ มันไม่สุภาพเกินไปที่จะเรียกคุณด้วยชื่อของคุณ” เอเมรี ซาบาร์ธ กล่าว 　　ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเจ็บที่คาง Aiden เอื้อมมือออกไปแล้วบีบแก้มเธอด้วยปลายนิ้วของเขา “คุณพยายามเตือนฉันตลอดเวลาว่าคุณเป็นคู่หมั้นของน้องชายฉันหรือเปล่า” เขาถาม. 　　“ยังไงฉันก็เป็นคู่หมั้นของน้องชายนาย” เอเมรี่กล่าว 　　ทันใดนั้นเขาก็เพิ่มกำลังและกำนิ้วแน่นขึ้น Emery Sabarth ทนความเจ็บปวดที่คางของเธอและแทบจะไม่มองเข้าไปในดวงตาของเขา 　　เธอต้องยอมรับว่ารัศมีของไอเดนแรงเกินไป เธอไม่คู่ควรกับเขาเลย 　　“แล้วถ้านายเป็นคู่หมั้นของน้องชายฉันล่ะ” Aiden ถามขณะที่เขาผลักเธอไปที่มุมหนึ่งแล้วเอามือที่แข็งแรงโอบรอบเอวอันเรียวยาวของเธอ “ถ้าฉันจำไม่ผิด เมื่อคืนนี้เป็นครั้งแรกของคุณ” เขาเพิ่ม. 　　เมื่อคืนไม่มีอีกแล้ว! 　　ในที่สุด Emery ก็เข้าใจดีว่าคนทำพลาดตอนเมา! 　　“เป็นความจริงที่เทย์เลอร์ไม่เคยสัมผัสฉันมาก่อน แต่ใครบอกว่าผู้หญิงจะมีเลือดออกในครั้งแรกของเธอ ตราบใดที่ฉันไม่ยอมรับ...” เธอกล่าว 　　ไอเดนขัดจังหวะเธอ “คุณแน่ใจ ถ้าฉันขอร่างกายจากเขาล่ะ” 　　Emery กัดริมฝีปากล่างของเธอแล้วพูดว่า "คุณ... เป็นคนวิปริต!" 　　ไอเดนปล่อยคางของเธอ และปลายนิ้วเรียวของเขาก็เริ่มเลื่อนลงมาตามมุมปากของเธอ 　　Emery ยืดร่างกายของเธอและไม่กล้าขยับ เธอทำได้แค่กัดริมฝีปากล่างและย่อตัวเข้าไปที่มุมกำแพง 　　ไอเดนได้แนบร่างของเขาไว้ใกล้เธอแล้วหายใจเข้าทางหูของเธอ “อย่ากังวลไปเลย คุณจะไม่พอใจอีกต่อไปถ้าคุณทิ้งรอยแผลเป็นบนริมฝีปากสีแดงที่สวยงามของคุณ” เขาพูดว่า. 　　จู่ๆ Emery ก็นึกถึงข่าวลือของเขาใน M Town 　　เขาไม่แยแส ห่างเหิน และจริงจัง เขามีอัตลักษณ์สูงสุดและมีอารมณ์แปลก ๆ ที่ไม่สามารถเข้าใจได้ 　　อย่างไรก็ตาม เธอไม่เข้าใจว่าชายผู้นี้ที่พูดคุยกับเธอด้วยคำพูดลามกอนาจารคือไอเดน มอริสในตำนานจากข่าวลือ 　　สิ่งนี้ไม่เหมาะกับเขาเลย 　　เขาควรจะเยาะเย้ยเธออย่างจงใจ 　　อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถมีความสนุกสนานได้ ถ้าเธอไม่แต่งงานกับเทย์เลอร์ เธอก็จะไม่มีศักดิ์ศรีและเงินทอง 　　เธอต้องการเงิน เธอสามารถเสียสละความสุขของเธอเพื่อเงิน 　　มือของไอเดนเอื้อมมือเข้าไปในร่างกายของเธอจากปลอกคอของเธอ นิ้วของเขาบอบบาง และเธอสามารถสัมผัสได้ทุกการเคลื่อนไหวของเขาอย่างชัดเจน 　　เธอถึงกับน้ำตาซึม 　　เมื่อไอเดนเห็นท่าทีของเธอ เขาก็เย้ยหยันและผลักเธอออกไป เขาดึงตัวเองออกจากเธอและไม่ได้ซ่อนความไม่พอใจและดูถูกเหยียดหยาม 　　Emery คว้าปลอกคอของเธอไว้แน่นด้วยมือข้างหนึ่งและกลั้นน้ำตาของเธอกลับ 　　เธอค่อยๆลืมตาขึ้นและตกตะลึงในทันใด เธอมองข้ามไหล่ของ Aiden และจ้องไปที่ประตูห้องนั่งเล่น 　　ไม่มีใครรู้ว่าเทย์เลอร์มาถึงเมื่อไร เขายืนอยู่ที่ทางเข้าห้องนั่งเล่นโดยกอดอก สังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นภายใน

Bacaan gratis untuk pengguna baru

Pindai untuk mengunduh app

App Store Google Play

Facebookexpand_more