Simula
235 Words
Simula
"Stella!" His voice thundered when we entered our room.
Ako naman ay napahilamos ang mukha dahil sa matinding galit na lumulukob sa pagkatao ko.
Ramdam ko na rin ang mabigat na hakbang ni Jaxon papunta sa direksyon ko pero pinatatag ko ang sarili kong nakatalikod lamang sa kaniya.
"Hey wife, please talk to me. I'm begging," pagmamakaawa niya pero malakas kong binaklas ang kamay niya na nakahawak sa mga braso ko at naiiyak siyang hinarap.
"Why? Why did you not introduce me as your wife, Jaxon?! You promised to me… you promised to me." Nanghihina kong sagot dahilan para mapailing siya at pilit hinuhuli ang mga kamay ko.
"Kinakahiya mo ba ako, ha?" Umiiyak kong tanong pero umiling muli siya.
"No wife. It's just… something came off. Someone wants to do something bad to you," tipid niyang sagot kaya hindi ako makapaniwala sa narinig ko at hindi maiwasang mapamura.
"That's bullshit, Jaxon," pagtitimpi ko at mas lalong bumuhos ang luha ko. Ayoko ng ganitong pakiramdam, sobrang sakit. Sobrang bigat.
"Stella." Naging mapanganib ang boses niya ng marinig niya ang pagmumura ko pero hindi ko siya pinakinggan at tumitig sa mga mata niyang labis na ang pangamba at takot na nararamdaman niya sa mga oras na'to.
"You know what, Jaxon. I'm tired of this bullshit. I don't want to be your secret anymore, Jaxon. I don't want to be a billionaire secret anymore."
- Writer
