“คุณมันแค่คนที่ผมซื้อตัวมาเป็นนางบำเรอ กลับกลายเป็นคนคิดใฝ่สูงทำครอบครัวผมพังขนาดนี้” “คุณรู้ไหมว่าผมเกลียดคุณขนาดไหน” “อึก คุณทิวา ลินขอโทษ ลินขอโทษจริง ๆ” ร่างบางร้องให้สะอึกสะอื้น มือขาวยกขึ้นมาประนมไหว้ที่กลางอกพร้อมกล่าวขอโทษซ้ำไปซ้ำมา “คุณจะเกลียดลินมาแค่ไหนก็ได้ ลินไม่โกรธเลย” “แต่ลินขอได้มั้ย…น้องความฝัน… อึก ลินแค่อยากขอให้คุณรักเราสักนิด ช่วยแบ่งความรักของคุณให้ลูกได้มั้ย ฮึก ฮืออ” “ลูก ? หึ ลูกหรอ” “เด็กนั่นมันใช่ลูกผม!!! เราตกลงกันไปแล้ว”